ตอนที่26 คุณไม่ได้,ตกหลุมรักฉันแล้วใช่ป๊ะ

ต๭นที่26 คุณไม่ได้,ตกหลุมรักฉันแล้วใช่ป๊ะ? อะไร? ฟังคำของพี่เอกจบ,ทันใดนั้นสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป,เปลี่ยนระดับเสียงสูงขึ้น, “พวกคุณจัดการอะไรผิดพลาดรึเปล่า?ฉันถ่ายปกหนังสือให้แล้วเงินก็ยังไม่ได้รับนะ?พวกคุณต้องการให้ฉันชดใช้ค่าเสียหายหรอ?” “……” ยกเลิกสัญญาก็ยกเลิกสัญญา,แต่ฉันบอกพวกคุณ,ด้วยเหตุผลใดก็ตาม,อย่าคิดว่าฉันจะสูญเสียเงินแม้แต่นิดเดียว “……” วางสาย,วางโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะอย่างโกรธจัด, “รังแกกันมากเกินไปแล้ว” “เกิดอะไรขึ้นพี่?” ชนาขมวดคิ้ว,หน้าตาเป็นห่วงอย่างมาก, “ใครรังแกคุณหรอ?” เกสรมองลงไปที่ชามข้าวเป็นเวลานาน,ทันใดนั้นหยิบเสื้อแจ็คเก็ตออกมา, “ชนาคุณรออยู่ที่บ้าน,กินข้าวเลยไม่ต้องรอฉัน,ฉันมีธุระที่ต้องออกไป 1 รอบ” “พี่,เย็นขนาดนี้คุณจะไปไหน,ฉันจะไปเป็นเพื่อนคุณ” “ไม่ต้อง” พูดจบคำ,เกสรไปที่ประตู,บริเวณประตูทางเข้าเรียกแท็กซี่1คันเต็มไปด้วยฝุ่นละอองและออกไป “พี่,บริษัทH.Y” ใบหน้าที่มืดครึ้มของเธอถูกพิมพ์ในกระจกมองหลัง,เธอหมดแรงที่จะเปลี่ยนอาชีพเป็นนางแบบ,หวังว่าเยอรมันจะปล่อยให้เขาไป,คิดไม่ถึงว่าเขาจะกำเริบเสิบสาน,นิตยสารทั้งหมดที่เข้าร่วมในการถ่ายภาพปกถูกวิพากษ์วิจารณ์’ไม่เคยตรวจสอบ’เพราะเนื่องจากไม่ให้จำหน่าย ด้านบริษัทนางแบบนั้นตอนนี้ยังตามเธอต้องการให้ชดใช้ค่าเสียหาย! เยอรมันนี่ต้องการบีบบังคับตนเองให้ไปสู่ทางตัน! เวลาเย็นมากแล้ว,ในตึกสูงของบริษัทH.Yก็มีแค่ไฟของห้องทำงานประธานกรรมการเปิดอยู่ “เยอรมัน,คุณออกมา” “เกสร,คุณไม่สามารถเข้าไปได้” กัมพลอยู่ทางเข้าห้องทำงานด้วยสีหน้าลำบากใจ “เยอรมัน,แบบคุณนี่ต้องกำจัดให้สิ้นซากผู้ชายอะไร,มีความกล้าทำไม่กล้ายอมรับใช่ไหม?คุณพูดและไม่เคารพ,คุณ.....” เสียงที่หนักแน่นเย็นชาทอดออกมาจากในห้องทำงาน, “กัมพล,ให้เธอเข้ามา” เกสรชำเลืองมองแววตาที่สับสนของกัมพล,หลีกทาง,เปิดประตู เกสรเข้าห้องทำงานไปด้วยความโกรธ,ภาพเงาของบุคคลที่นิ่งหลังโต๊ะทำงานอันนั้น,กระหืดกระหอบ, “ทั้งหมดนี้คุณทำใช่ไหม? ให้บริษัทเอเจนซี่ของฉันยกเลิกสัญญา,ให้วงการบันเทิงทั้งหมดไม่ยอมรับฉัน,ทั้งหมดคุณควบคุมอยู่เบื้องหลัง” “ถูก,ฉันเอง” “ทำไมล่ะ?” เกสรไม่เข้าใจพฤติกรรมแบบนี้, “คุณจะทำให้ฉันตกต่ำให้ถึงที่สุดงั้นหรอ? “สิ่งของที่ฉันเคยใช้,ถึงแม้ว่ามันจะถูกทิ้งไปแล้ว,ก็ไม่ต้องการให้คนอื่นมาแตะต้อง” เยอรมันสีหน้าท่าทางไร้ความรู้สึก,ผลักเอกสารสัญญาไปยังตรงด้านหน้าเธอ, “เซ็นสัญญาฉบับนี้,ก้าวเดินไปในแบบเส้นทางที่คุณควรจะเดิน” มองไปที่สัญญา’สัญญาเอเจนซี่บริษัทH.YEศิลปินความบันเทิง’ไม่กี่คำ,เกสรมองไปครู่หนึ่ง,ไม่นานก็หัวเราะเยาะออกมา, “นี่คุณจะทำอะไร? เดินหน้าไม่คิดถอยหลัง,ถ้าฉันจำไม่ผิด,ตอนแรกคุณเป็นคนที่เสนอให้ยุติความสัมพันธ์ทั้งหมดกับฉันและปล่อยฉันไป,เพราะฉะนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตามฉันได้มอบค่าใช้จ่ายของไต1อันไปแล้ว” “ฉันเสียใจด้วย” เกสรตะลึงงัน เยอรมันยกเปลือกตาขึ้น,จ้องมองเธออย่างเย็นชา, “ฉันเป็นนักธุรกิจ,ลองกลับไปคิดๆดู,รู้สึกว่าข้อตกลงนี้มันไม่ค่อยคุ้มค่า” “ไม่คุ้มค่า? ”เกสรไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน,ตบโต๊ะด้วยความโกรธ, “ฉันต้องการไตฉัน1อันแล้ว! ยังมีลูกคนแรกและคนสุดท้ายของฉัน,ฉันให้คุณ 80 ล้านตอนนี้,คุณช่วยส่งทั้งหมดนี้คืนให้ฉันได้ไหม? ” คิ้วของเยอรมันขมวดเล็กน้อย โกรธสุดขีด,เกสรค่อยๆใจเย็นลงมาในที่สุด, “ฉันจะไม่เซ็นสัญญานี้,” ถ้าคุณยังมีคุณธรรมสักหน่อย,แม้ว่าฉันจะอยู่ในบริษัทเป็นเวลาสองปีที่ผ่านมา,ฉันขอให้คุณได้โปรดเข้าใจอดทนและให้การสนับสนุน,ปล่อยฉันไปไร้ชื่อเสียงเรียงนามแบบนี้,ฉันจะขอบคุณคุณ,คุณเยอรมัน” ในห้องทำงานเต็มไปด้วยความเงียบสงัด หลังจากนั้นไม่นาน,เสียงที่เย็นชา, “สัญญาที่คุณต้องเซ็น” “วันนี้เท่ากับฉันไม่เคยมา” เกสรหันหลังกลับแล้วเดินออกไป เธอรู้สึกว่าตัวเองผิด,คนแบบเยอรมันนี้สามารถพูดเหตุผลอะไรได้บ้าง? เขาไร้ความรู้สึกไร้น้ำใจ,ในสายตาของเขาไม่มีอะไรมากไปกว่าเป็นแค่ของเล่นก็เท่านั้น ยังเดินไม่ถึงทางเข้า,ทันใดนั้นมีเสียงมาจากข้างหลัง, “อาาาอาา.....” เสียงนี้-- เกสรหันกลับมาทันที,ตกใจกับแหล่งที่มาของเสียง วิดีโอแทบจะเป็นมุมเล็งของกล้องของคนหนึ่ง,มองผู้หญิงคนนั้นระยะใกล้...... ผู้ชายกำลังหันโทรศัพท์ไปทางเกสร,นิ้วแตะขึ้นลงอยู่บนโต๊ะเบาๆ,อย่างสบายๆ, “เกสร,คุณไปได้,แต่ตราบใดที่วันนี้คุณก้าวออกจากประตูไป,วิดีโอเหล่านี้จะถูกอัปโหลดออนไลน์ทันที “เยอรมัน,คุณนี่เกินไปแล้วนะ!” เธอไม่อยากจะเชื่อเลย,คาดไม่ถึงว่าเยอรมันจะถ่ายของแบบนี้ไว้! วิดีโอยังอยู่ต่อไป,ใบหน้าที่แดงมากขึ้นของเกสร,รีบโผขึ้นไปคว้าโทรศัพท์,มือไม้อ่อนจนทำอะไรไม่ถูก,แทบจะกดลบทิ้งอย่างเสียสติ เยอรมันมองดูเธออย่างว่างเปล่า,จืดจาง, “ลบเถอะ,ฉันมีสำรองข้อมูลไว้อีกจำนวนมาก “คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?” เกสรก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ,ทุบตรงโทรศัพท์จนแหลกละเอียด เต็มกำลังของเธอ,แต่ว่าเขม่าควันปืนในห้องนี้ทว่าเหมือนกับลมเย็นพัดผ่านไป,กระจัดกระจายไปอย่างไร้ร่องรอย เยอรมันมองสายตาเธอเหมือนดูนกอยู่ในกรง,มือเรียวผลักสัญญาไปยื่นกลับไปเหมือนเดิม,คำพูดที่กระชับแต่ครอบคลุม, “เซ็นชื่อ” เกสรกัดกรามของเธอแน่น,แทบอยากจะให้ผู้ชายตรงหน้าคนนี้ถูกมีดพันเล่มแล่เนื้อออกมาเป็นหมื่นๆชิ้น นานมาก,เธอถือปากกา,เซ็นชื่อลงไป เมื่อลงนามเสร็จพบว่า,มีอีกหนึ่งรายการเมื่อสิ้นสุดสัญญา,ชัดเจนมันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสัญญาเอเจนซี่, “นี่อะไร?” ไม่รอให้เธอเห็นชัดเจน,สัญญาก็ถูกดึงออกไป,ตกอยู่ในมือของเยอรมัน,เขามองลายมือชื่ออย่างมีชีวิตชีวามากขึ้น,แสดงความพึงพอใจ,เสียงต่ำสะท้อนอยู่ในห้องทำงาน, “มาตราที่128,จากนี้ไป,ทุกการเดินทางของฉัน,คุณจะต้องร่วมเดินทางไปด้วยทั้งหมด” “คุณ.....” มองดูต่อหน้าผู้ชายคนนี้สุภาพอ่อนโยน,เกสรตัวสั่นด้วยความโกรธ,เล็บจิกฝ่ามือโดยไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆ เห็นสีหน้าไม่พอใจของเกสร,ความรู้สึกของเยอรมันสับสนเล็กน้อย,เสียงผ่อนคลายลงเล็กน้อย,“หลังจากนี้ไปไม่ต้องไปสำนักงานนั่นอีกแล้ว” เกสรหัวเราะเยาะออกมา, “สำนักงานไหน?ทำไม?นี่ยังอยู่ในสัญญาไม่ใช่หรอ?ให้ฉันไปสถานที่อะไร,กับอะไรคนกินข้าวดื่มเหล้าก็ทั้งหมดมีในกำหนดข้อบังคับหรอ?” “พรุ่งนี้เช้าเวลาเก้าโมง,ถึงบริษัทH.YEแล้วเลือกบทละคร” เยอรมันเปลือกตายกขึ้นเล็กน้อย,สายตาที่เย็นชาคืนกับมาบางๆ, “ถึงแม้ว่าคุณจะออกไปขายบริการตลอดทั้งปี,ก็เทียบไม่ได้เท่าการฟังตรงไปตรงมาอย่างเปิดเผยกับบทละครที่มากมายของฉัน” “ถ้าฉันไม่ฟังล่ะ?” “คุณลองดูได้” เกสรไม่โกรธแต่ยิ้ม, “ถ้าฉันไม่ฟัง,ถึงแม้ว่าฉันจะออกไปขายบริการตลอดทั้งปี,คุณก็มีวิธีที่จะป้องกันไม่ให้ฉันรับบทละครทั้งหมดใช่ไหม? ในบรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นเขม่าควันปืน รอให้เยอรมันหมดความอดทน,เกสรจะหัวเราะทันที,ที่มุมปากมีการดูถูกเหยียดหยามอยู่, “คำทั้งหมดที่พูดอยู่บนฉบับนี้แล้ว,คุณจตุภูมิ,ในใจฉันอยากรู้จริงๆ,ดังนั้นมีประโยคที่ยังไม่ได้ถามให้ชัดเจน,เพื่อไม่ให้เกิดความเข้าใจผิดต่อไป 2มือของเธอค้ำอยู่บนโต๊ะทำงานไม้สีแดง,ร่างกายครึ่งหนึ่งโน้มเอียงไปทางเยอรมัน,บนโต๊ะสาดลงมาด้วยเงา,เธอถามด้วยเสียงกระซิบว่า “คุณไม่ได้,ตกหลุมรักฉันแล้วใช่ป๊ะ?” เสียงที่ไม่ได้ดังของเกสร,ทว่ามีเสน่ห์ดึงดูดใจมาก,ปลายผมที่หน้าผากที่หงิกเล็กน้อยลมน้อยๆเบาๆที่พัดผ่านเคลื่อนไหวไปของคำพูดเธอ,ความกระจ่างตกอยู่บนใบหน้าเธอ,แต่ทว่ามันจั๊กจี้อยู่ในหัวใจเขา นานมาก,เธอตะโกนออกมา,ความเจ็บปวดรุนแรงมาจากคาง,สลัดไม่ออก,ริมฝีปากที่เย็นชาของผู้ชายมาถูที่แก้มของเธอ,หากไม่มีอะไรที่เหมือนกับการสัมผัสอยู่บนหูของเธอ, “ถ้าคุณหมายถึงร่างกายของคุณ,ผมยอมรับ” หลังจากต่างฝ่ายต่างไม่ยอมอ่อนข้อให้กันในไม่กี่วินาที,เกสรผลักเขาออกไปอย่างหงุดหงิด,แตะๆคางของตัวเองเพื่อให้แน่ใจว่าไม่เป็นอะไร, “คำนี้คุณพูดกับผู้หญิงกี่คนแล้วล่ะ?คู่หมั้นของคุณรู้หรือเปล่า?