ตอนที่27 คุณมีวิสัยทัศน์สูงจริงๆ

ต๭นที่27 คุณมีวิสัยทัศน์สูงจริงๆ ฟังสิ่งที่พูด,สีหน้าของเยอรมันเปลี่ยนไปเล็กน้อย,เกสรมองออกอย่างเห็นได้ชัด,ไม่ต้องให้เขาเปิดปากพูด, “สัญญาก็เซ็นต์แล้ว,ฉันไปได้แล้วใช่ป๊ะ?” เยอรมันขมวดคิ้วเล็กน้อย,จะพูดกล่าวเตือนก็ขี้เกียจพูดอีกแล้ว, “อืม” หลังจากเกสรเดินไป,เยอรมันก็นำสัญญาเอเจนซี่ในมือล็อคใส่เข้าไปในตู้เซฟ ดึกแล้ว,หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานขนาดใหญ่,สามารถมองเห็นทิวทัศน์ยามค่ำคืนที่คึกคักที่สุดของย่านใจกลางเมืองย่านจิง,เสียงเกสรดังขึ้นในหูของฉันเพิ่งจะถามตัวเอง,หัวคิ้วของเขาขมวดเล็กน้อย ตอนแรกเขาไม่เคยลังเลที่จะผ่าตัดเปลี่ยนถ่ายไต,หากคิดชอบต้องการผ่าตัดอย่างเร่งด่วน,ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เกสรจะทิ้งเด็กคนนั้นไว้ เขารู้สึกว่านี่มันไม่เกี่ยวอะไรกับความรัก,เพียงแค่มีเกสรอยู่ทำให้เขาสบายใจ ในช่วงไม่กี่ปีมานี้แขไขทำเรื่องที่เกินจะยอมรับได้มากยิ่งขึ้น,แม้ว่าเขาจะคิดถึงความผูกพันตั้งแต่เด็กของการเติบโตด้วยกัน,ระยะเวลานานแล้วก็เหนื่อยแล้ว แม้ว่าเกสรจริงๆจะไม่อ่อนโยนและบริสุทธิ์,ยิ่งไปกว่านั้นมักจะมีอุบายแสดงละครต่อหน้าเขา,แต่เธอเข้าใจน้ำหนักในการปฏิบัติ,ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์หรือร่างกายก็เพียงพอที่จะให้ความสะดวกสบายแก่เขามากมาย,แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว เมื่อเกสรกลับมาถึงบ้านแสงไฟในห้องนั่งเล่นยังคงเปิดอยู่,กำลังเปิดประตู,ชนาตื่นขึ้นจากโต๊ะอาหาร,พบเกสรก็รีบลุกขึ้นมา,ถามด้วยท่าทางสะลึมสะลือง่วงนอน, “พี่,คุณกลับมาแล้ว,เป็นอย่างไรล่ะ?” “ไม่เป็นไร,”เกสรเปลี่ยนรองเท้าเข้าไปในบ้าน, “ทำไมคุณยังไม่นอน,ไม่ต้องพูดเลยฉันบอกว่าไม่ให้คุณรอใช่ไหม?ถ้าฉันไม่กลับมาทั้งคืนคุณวางแผนที่จะนอนอยู่ที่นี่ทั้งคืนหรอ?” “ไม่เป็นไรจริงๆใช่ไหม?”ชนารู้ว่าอาชีพนางแบบนี้ไม่ง่ายที่จะทำ, “บริษัทข่มขู่คุณหรือเปล่า?,ฉันจะไปแก้แค้นแทนคุณ” “ไม่เป็นไรจริงๆ,คุณกำลังคิดอะไรอยู่?คนไหนของบริษัทจะกล้าข่มขู่ฉัน?เรื่องธุระของฉันคุณก็อย่าไปสนใจเลย,ทบทวนบทเรียนให้ดีๆ,เตรียมความพร้อมสำหรับการสอบ,ขอเพียงแค่คุณเข้ามหา’ลัยได้แล้ว,ความฝันทั้งหมดของฉันก็สามารถตื่นมาด้วยรอยยิ้มแล้ว,ยังต้องการให้คุณช่วยโกรธแค้นอะไรอีกหรอ? ชนารูปร่างสูง,เกสรคิดว่าการสัมผัสหัวเขามันยากไปหน่อย,เพียงแค่ตบๆไหล่ของเขา, “ไม่เช้าแล้ว,รีบไปเข้านอน,ฉันจะให้คุณไปเรียนพิเศษ2วัน,เมื่อถึงเวลาคุณก็ไปเข้าเรียน” เข้าเรียน?”สีหน้าของชนาเปลี่ยนไป, “พี่,คุณให้ฉันสอบเข้ามหลา’ลัยจริงๆหรอ” “แล้วของปลอมใช้ไม่ได้หรอ?จำเป็นต้องสอบเข้ามหา’ลัย,คงจะดีถ้าไม่ส่งคุณไปโรงเรียน,เลือก1อย่างว่าจะเรียนสอนพิเศษหรือสอนตัวต่อตัวที่บ้าน” “พี่,ครอบครัวของเราก็ไม่มีปัญญาเรียนหนังสืออันนี้,คุณอย่าลำบากใจกับฉันเลยดีไหม?” “ใครบอก?พี่สาวคุณตอนแรกฉันก็เข้ามหา’ลัยแต่ว่าพวกเราเรียนโรงเรียนวิชาชีพที่1 ฟังสิ่งที่พูด,ชนามองเสียงเล็กๆที่กระซิบที่ปลายนิ้วเท้า,“นั่นเป็นเพราะคุณเป็นนักเรียนศิลปะ,เพียงแค่ชั้นเรียนวัฒนธรรมของคุณหลักสูตรระดับปริญญาตรีสำหรับการสอบเข้ามหา’ลัยปกติไม่เพียงพอ เมื่อเกสรตอนที่อยู่มัธยมต้นแม่เกสรรู้สึกว่าเกรดลูกสาวของเธอเข้าเรียนมัธยมปลายไม่ใช่เรื่องง่าย,ดังนั้นฉันจึงพยายามกระตุ้นให้เธอรำกังฟู,ปรากฏว่าการตัดสินใจของแม่เกสรนั้นถูกต้อง,ไม่เพียงแต่คะแนนสอบเข้าโรงเรียนมัธยมด้วยการรำ,การสอบเข้ามหา’ลัยยิ่งเป็นโควต้าพิเศษสำหรับการเต้นรำเข้าสู่สถาบันภาพยนตร์ย่านจิงชั้นนำของประเทศ ชั้นเรียนสอบเข้ามหา’ลัยวัฒนธรรมของเธอเป็นเพียงเด็กผู้หญิงที่สูงในหมู่นักเรียนศิลปะก็เท่านั้น “คุณกำลังพึมพำอะไรล่ะ?” “ไม่,ไม่มีอะไร,”ชนาไอออกมา,หน้าเหยเก, “ฉันไปเรียนสอนพิเศษ” เกสรพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ,“นี่ยังพอได้” ในโลกนี้,เธอก็เหลือชนา1คนที่เป็นญาติพี่น้อง,แค่หวังว่าเขาจะอยู่ดีมีสุขได้ด้วยตัวเอง,ในภายภาคหน้าจะมีอาชีพที่น่าเชื่อถือ,ปฏิบัติตามระเบียบแบบแผนธรรมดาที่สุดก็มีชีวิตความเป็นอยู่สุขสบายที่สุดได้ เช้าวันรุ่งขึ้น,ตามที่เยอรมันกำชับ,เกสรไปหาเจ้านายเก่าของตนที่บริษัทH.YEบันเทิง รองเท้าส้นสูงสิบสองเซนติเมตรเหยียบบนพื้นเงางาม,แว่นกันแดดปากสีแดง,ในสายตาของทุกคนตกตะลึงและประหลาดใจ,สถานที่พักผ่อนของห้องโถงใหญ่ที่นั่งอยู่มีเสียงแตรดัง,ขอกาแฟดื่ม1ถ้วยอย่างช้าๆสบายๆ แผนกต้อนรับพากันวิพากษ์วิจารณ์ “นั่นเกสรใช่ไม๊?เธอถูกบริษัทไล่ออกไปแล้วไม่ใช่หรอ?ทำไมถึงกลับมาล่ะ?” “ใช่แล้ว,ยังจะมาโอ้อวดแบบนี้” “……” หลังจากนั้นไม่นานพี่พลอยก็รีบวิ่งลงบันไดพร้อมกับผู้ช่วยของเขา พี่พลอยคือผู้มีอำนาจอันดับสองของบริษัทH.YEบันเทิง,นักแสดงทั้งหมดไม่ว่ารุ่นใหญ่หรือเล็ก,ทั้งหมดต้องผ่านตาพี่พลอย,หลังนั้นก็จะส่งให้เอเจนซี่ ทว่าเกสรแตกต่างเล็กน้อย,เธอสมัครเป็นนักศึกษาเมื่อสองปีก่อน,เบืองบนสั่งผู้จัดการทั่วไปด้วยตัวเองให้โทรเรียกมาพิจารณา,ยังจัดการชี้แนะบริษัทชยานีเอเจนซี่เหรียญทองมาให้เธอ,บริษัทรู้ว่ามีคนอยู่ข้างหลังเธอ,แต่ไม่มีใครรู้ว่าคือใคร เวลานี้,พี่พลอยระมัดระวังตัวมากขึ้นเล็กน้อย,อย่างไรเสียหลังจากที่เกสรออกไปนานมากแล้วเธอก็กลับมาเต็มกำลัง,ไม่ว่าใครจะอยู่ข้างหลังเธอ,ชื่อเสียงที่เป็นของความสามารถเธอนี้,ไม่ยอมให้ประเมินค่าต่ำไป, “เกสร,ทำไมคุณมาที่นี่เร็วขนาดนี้?ทำไมไม่ขึ้นไป? เกสรดื่มกาแฟในช่วงเวลาที่ดี,สายตาที่มองออกไปนอกหน้าต่าง, “ไม่จำเป็นเลย,ที่นี่อากาศปลอดโปร่ง,ถึงอย่างไรก็ไม่มีอะไรน่าสนใจอยู่ดี,เพียงแค่เลือกบทละคร,เลือกเสร็จฉันก็ไป “ก็ใช่,” พี่พลอยมองออกไปด้านข้างทำหน้าเหยเก,ผู้ช่วยรู้กันทันที,เอกสารยุ่งๆที่วางบนโต๊ะน้ำชาถูกเปิดออก,“อาจารย์เกสร,นี่คือห้าบทละครที่ฉันคัดกรองล่วงหน้าเพื่อให้เหมาะกับภาพลักษณ์ของคุณ,มีทุกประเภท,ผู้กำกับทีมงานดีทั้งหมด,เพียงเลือกหนึ่งอันที่คุณชอบ ฟังสิ่งที่พูด,ดวงตาของเกสรตกกลับไปที่โต๊ะน้ำชา บทละคร,เป็นบทภาพยนตร์ทั้งหมด,เห็นชื่อของนักเขียนบทที่ปกหนังสือ,ผู้ที่ชำนาญก็จะรู้มันมีคุณค่าสูงมาก,เกสรก็หยิบมันปัดดูบทอย่างสนใจ,จากนั้นก็เลือกบทภาพยนตร์ตลกเบาๆในเมือง, “ก็อันนี้แหละ” มีคำสั่งจากเยอรมัน,เป็นธรรมดาของพี่พลอยที่ส่งมาทั้งหมดเป็นหนังสือที่ดีที่สุด,ไม่จำเป็นต้องกังวลตัวเองมากมาย พลอยเหลือบมอง,อย่างพิถีพิถัน,“ดี,งั้นคุณก็ยังคงเหมือนเดิม,ยังให้ชยานีมานำใช่ไหม?” เอ่ยถึงชยานี,ดวงตาของเกสรเย็นชาขึ้นเล็กน้อย,“ไม่จำเป็นแล้ว,ฉันเพิ่งจะเป็นบัณฑิตจบใหม่คนหนึ่ง,ไม่เหมาะสมกับเอเจนซี่เหรียญทองของเธอท่านนี้ ชยานีเป็นคนของเยอรมัน,ยังให้เธอนำมา,ตามทันและปล่อยให้เธอระวังตัวเองงั้นเหรอ? พี่พลอยได้ยินคำประชดในคำเหล่านี้,ถอนหายใจอย่างเงียบๆ,ระวังตัวด้วย, “ฉันจะเปลี่ยนคนให้คุณ” พี่พลอยคลิกบนแท็ปเล็ตเปิดสมุดรายชื่อบริษัทเอเจนซี่,ด้านในมีเอเจนซี่แต่ละคนที่เคยนำพานักแสดงและ,นำของช่วงบันเทิง’ผลงานคุณูปการ’,เช่นดึงตัวแทนเครื่องประดับที่มีชื่อเสียงนั้นๆ,การดัดแปลงIPและสิ่งที่คล้ายคลึงของการเซ็นชื่อบางสิ่งที่ต่อมากลายเป็นรุ่งโรจน์ ทว่าเกสรไม่ได้สนใจใยดีหน้าสุดท้าย, “ก็เธอเลย” “เธอ?” พี่พลอยสีหน้าติดขัด, “เกสร, คุณลองพิจารณาอีกครั้ง,นี่คือคนที่มาใหม่ของบริษัท,เพิ่งจบการศึกษาจากมหา’ลัย,ไม่เคยนำศิลปินมาก่อน,ประสบการณ์สักนิดก็ไม่มี ประจวบกับมีเสียงทักทายส่งมาจากไกลๆ,ชยานีอดีตเอเจนซี่ของเกสรเพิ่งเข้าประตูมา,เครื่องแต่งกายของมืออาชีพที่มีความสามารถ,ถือกระเป๋าเอกสาร,คำวิพากษ์วิจารณ์ของแผนกต้อนรับที่อยู่ในหู,ทันใดนั้นก็หยุดนิ่ง,แววตาตอนนี้มองลงมาที่เกสร ที่มุมของเกสรเหลือบมองไปที่ร่างที่คุ้นเคย,แววตาของเธอตกลงทันที,ยกระดับเสียงให้สูงขึ้น, “คนที่มีประสบการณ์ก็ไม่สามารถมองออกว่าเธอคิดจะอยู่กับฉัน,บางครั้งยังไม่ดีเท่ากับคนใหม่นะ” พูดคำนี้จบ,หันหน้าของเธออย่างงดงาม,กระตุกยิ้มที่ริมฝีปาก1ที, “คุณพูดถูกแล้ว,ชยานี” ใครจะคิดว่าเกสรจะหักหน้าชยานี! ไม่นาน,ทั้งบริษัทจะรู้ว่าเกสรต้องการคนมาใหม่,เธอก็ไม่ต้องการเอเจนซี่เหรียญทองนี่,อยู่สถานที่ทำงานแล้ว,นี่เป็นความอับอายขายหน้าที่สุดต่อความสามารถเธอ มือของชยานีจับกระเป๋าหนังอย่างแน่นจนสั่นไปหมด,สีหน้าเขียวเทา,สุดจะทนอย่างยิ่ง บรรลุวัตถุประสงค์,เกสรยืนขึ้นอย่างใจเย็น,ดึงแว่นกันแดดที่บนหัวไปที่สันจมูก,ริมฝีปากที่แดงฉูดฉาด, “งั้นพี่พลอย,ก็แบบนี้แหละ,ไม่มีธุระอะไรฉันก็ไปก่อนนะ”