ตอนที่28 เปลี่ยนลุคผู้หญิงหมายเลข 1

ต๭นที่28 เปลี่ยนลุคผู้หญิงหมายเลข 1 ชยานีก็เป็นดวงตาของบริษัทH.YEบันเทิงของเยอรมัน,เขาไม่ต้องการที่จะควบคุมอะไรเธอใช่ไหม?เธอไม่ทำตามใจของเขา,เอเจนซี่เหรียญทองไร้สาระอะไร,เธอไม่ต้องการ เดิมทีเกิดทะเลาะขึ้นมาแบบนี้1ครั้ง,เธอคิดว่าเยอรมันต้องตำหนิเธอเพราะไม่รู้อะไรเลย,แต่รอหนึ่งวันแล้วก็ไม่ได้รอจนกระทั่งเขารับโทรศัพท์,กลับทำให้ตัวเธอเองกลุ้มใจ เช้าวันรุ่งขึ้นเอเจนซี่คนใหม่รายงานว่าเธออยู่ที่ไหน,ริมฝีปากสีแดงฟันขาวภายใต้หมวกฟักทองสีแดง,สาวน้อยที่ดูสะอาดสะอ้านเป็นพิเศษ,เรียกซูโม่,อายุเท่าๆเธอ,รูปร่างเล็กกว่า,น่ารักน่าหยิก นั่งอยู่บนโซฟา,หลังจากการแนะนำตัวเองสั้นๆของซูโม่เธอก็ตัดเข้าประเด็นหลักเลย, “บทละครเหล่านี้เป็นบทบาทที่ฉันให้คุณค้นหา,คุณลองดู” เกสรเหลียวมองและดึงบทละครที่คุ้นเคยออกมา,งงงวย, “《องค์หญิงกำมะลอ》？ นี่ไม่ใช่เริ่มถ่ายทำแล้วหรอ? ซูโม่ส่ายหัวหลังจากดู, “อ้อ,เล่มนี้ไม่ใช่,นี่เป็นสมาชิกใหม่ของบริษัทของเราที่ดึงตัวไปให้ถ่ายทำตัวเป็นนางสนมชั่วคราว,คุณดูอันอื่นก็ได้เลย ทว่าเกสรจ้องมองที่บทละครในมืออย่างถี่ถ้วน อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา,สตูดิโอซิตี้《องค์หญิงกำมะลอ》กองถ่าย สไตลิสต์เป็นสไตลิสต์แต่งหน้าของเกสร,ซูโม่นั่งหน้าบึ้งอยู่ด้านข้าง, “ทำไมคุณถึงอยากแสดงเป็นนางสนมอ่ะ?พี่พลอยห่วงใยคุณมาก,ให้หนังสือดีๆมากมาย” “ขัดเกลาฝีมือในการแสดง,นักแสดงที่ดีทั้งหมดก็ขึ้นมาจากแสดงเป็นตัวติดตามไม่ใช่หรอ?” เกสรมองตัวเองในกระจก,ความหมายที่ลึกซึ้งของรอยยิ้มบนริมฝีปาก ก่อนเริ่มถ่ายทำอย่างเป็นทางการ,ต้องเร่งรัดสามครั้งเชิญสี่ครั้ง,พลอยเพิ่งจะออกมาจากห้องแต่งตัวอิสระของเธอ,เพิ่งจะมองเห็นเกสร,ยิ้มอย่างเหยียดหยาม,เยาะเย้ยเสียดสี1ครั้ง, “ฉันคิดว่าคุณจะกลับมาบริษัทH.YEอย่างมากความสามารถ,ดูเหมือนกลับมาครั้งนี้ผู้สนับสนุนหลักจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่,ทำไมยังคงให้ฉันแสดงนางสนมอ่า?” เกสรพูดหน้าตาเฉย, “อย่างไรเสียฉันเป็นคนใหม่,สู้อาจารย์พลอยที่มีฝีมือความสามารถไม่ได้,ท่านให้คำแนะนำมากมาย” พลอยยิ้มเยาะเย้ย,ลำพองใจอย่างยิ่ง ไหนเลยจะรู้ว่าดวงตาของเกสรจมลงข้างหลังเธอชั่วพริบตา,ครั้งสุดท้ายที่ชาร้อนสาดหน้าฉัน,ความแค้นนี้เธอน่าจะไม่ลืม,แต่เธอมีนิสัยที่ต้องแก้แค้น “《องค์หญิงกำมะลอ》8รอบครั้งที่1,actionเริ่ม—” ละครเรื่องนี้,นางสนมน้อยที่รับบทโดยเกสรต้องการเติมชาให้พระสนมเอกที่รับบทโดยพลอย,น้ำชามีพิษ,มือของเกสรจึงสั่นไหวเล็กน้อย,ทว่าตั้งใจแสดงท่าทางสงบ, “ท่านหญิง,ชุ่มคอท่าน” พลอยถือถ้วยชา,ใบชาที่ลอยอยู่บนผิวหน้าถ้วยชา,ก้มลงไปชิม,ประเดี๋ยวเดียวก็วางถ้วยลงทันทีและยกมือขึ้น-- “คัท!” ผู้กำกับตะโกนอย่างสุภาพ,ฝ่ามือนี้ของพลอยหยุดอยู่ตรงหน้าเกสรแค่เท่านั้น “คุณเห็นได้อย่างไรว่าในชามีพิษ,คุณแน่ใจได้อย่างไรว่านางสนมใส่พิษลงไป,อารมณ์ของคุณเปลี่ยนไปอย่างไรตลอดทั้งกระบวนการ?ดวงตาของคุณล่ะ?คุณดูบทละครแล้วหรือยัง?” ถ่ายทำใหม่อีกครั้ง,สามครั้งติดต่อกัน,พลอยไม่บรรลุเงื่อนไขของผู้กำกับ,ถูกจ้องมองลงมา,ถูกด่าซะเละ เมื่อกองถ่ายทั้งหมดเศร้าและกังวล,ทันใดนั้นเกสรก็เสนอขึ้น “ผู้กำกับ,ดีกว่าไหมที่ฉันจะแสดงให้อาจารย์พลอยดูเป็นตัวอย่างครั้งหนึ่ง?” คำนี้ออกมา,พลอยโกรธขึ้นมาทันที, “ฉันต้องการให้คุณแสดง! คุณคิดอะไรล่ะ?” “ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้!” ผู้กำกับใบหน้าเย็นชา, “ฉันดูนางสนมคนนี้จะแสดงดีกว่าคุณ,ให้เธอแสดงให้ดูเป็นตัวอย่างครั้งหนึ่ง,พลอย,คุณให้เธอแสดงเป็นนางสนมแป๊ปนึง สีหน้าของพลอยเปลี่ยนเป็นสีขาว,ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่แต่ทว่าไม่กล้าไม่เชื่อฟังผู้กำกับ ไม่กี่นาทีต่อมา,เกสรอารมณ์สดใสอิ่มเอิบ,กำปั้นกำแน่นอยู่บนโต๊ะไม้แดงขนาดเล็ก,ดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธของกาาทรยศ, “ฉันปฏิบัติต่อคุณไม่เฉยเมย,พูดสิ!คุณถูกใครบงการ?” พลอยก้มหัว,ไม่ได้เต็มใจ, “ไม่มี,ไม่มีใครบงการ” “พฤติกรรมคุณนี่เป็นอะไร?” เกสรลุกขึ้นยืนทันทีทันใด,ยกมือขึ้นแล้วก็ตบ,ปรี่เข้าไปตบพลอยล้มลมนั่งกับพื้น,ไม่น่าเชื่อว่าจะปกปิดเต็มหน้า “เพี้ยะ” เสียง,ดังกึกก้องไปทั่วสตูดิโอ,ดวงตาเสียใจอย่างสุดซึ้งทั้งยังตัดเยื่อใย, “คนของในเฉาหยิงซิน,มีความสามารถฉันก็ไม่ต้องการ,ทหาร,ลากตัวคนชั่วไปฆ่าซะ” “ไม่เลว”ผู้กำกับสีหน้าพึงพอใจ, “นี่นับเป็นว่าการสาธิตที่ได้มาตรฐาน” หลังจากตะโกน,เกสรโล่งอก,เปลี่ยนสีหน้าเป็นรู้สึกผิดทันที,นั่งลงยองๆเพื่อช่วยพลอย, “ขอโทษนะอาจารย์พลอย,ฉันไม่ได้สังเกต,ว่าตบคุณจริงๆ “คุณ......”พลอยแทบจะขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน,ต่อหน้าคนจำนวนมากมันไม่ง่ายเลยที่จะโกรธ,ฉันหันไปร้องให้ทางผู้กำกับ, “ผู้กำกับ,หน้าฉันบวมหมดเลย,ตบทำไมอ่า?เกสรตั้งใจมาตั้งแต่แรก” ผู้กำกับสีหน้ารำคาญ, “หน้าบวมถ่ายไม่ได้ใช้ป๊ะ,ช่างแต่งหน้าล่ะ?ให้เกสรเปลี่ยนผู้หญิงหมายเลข1,ครึ่งชั่วโมงต่อมา,เริ่มถ่ายอย่างเป็นทางการ” ในที่เกิดเหตุเกิดความโกลาหล ทุกคนที่ได้ยินสิ่งนี้ในที่เกิดเหตุตัวแข็ง เป็นเรื่องปกติที่จะเปลี่ยนไปก่อนการถ่ายทำ,มันไม่เหมือนที่เกิดขึ้นระหว่างการถ่ายทำ,แต่เป็นเพราะว่านักแสดงในสถานที่พูดไม่ราบรื่นก็ต้องถูกเปลี่ยน,นี่ยังเป็นการพบกันในแวดวงเป็นครั้งแรก “ฉันถ่ายทำฉากนี้มาหนึ่งสัปดาห์แล้ว,สัญญาฉันก็เซนต์แล้ว,ผู้กำกับ,คุณจะเปลี่ยนคนอย่างกะทันหันได้อย่างไร? “ไม่ต้องการ,คุณไม่สามารถพูดบทพูดของคุณได้,ฉันออกสามสัปดาห์,ให้คุณไปต่อ,อย่างงั้นปีนี้ทั้งกองของเราก็ต้องตามคุณใช่ไหม? ได้ยินสิ่งนี้,พลอยมั่นใจว่าผู้กำกับไม่ได้ล้อเล่นกับเธอ,พักใหญ่ๆเสียงขบเคี้ยวเขี้ยวฟันค่อยๆลดเสียงลง, “ผู้กำกับ,ต้องการจะเปลี่ยนฉัน,กมนทัตอาจจะถอนทุนได้” ผู้กำกับมองเธออย่างเย็นชา, “คนตั้งมากมายในแวดวงคนเบื้องหลัง,ไม่ต้องคิดว่านำเงินเข้ากองมีแค่คุณคนเดียวที่สามารถทำได้,ฉันขอเตือนคุณถ้าเกิดความเสียหายคุณต้องรับผิดชอบ” คำนี้ไม่ได้เป็นการเตือนสติอะไรเธอเลย,สีหน้าเขียวด้วยความโกรธทันทีทันใด,ตรงไปหยุดอยู่หน้าห้องแต่งหน้าของเกสร, “นอกจากใช้ความสามารถโกงบทของคนอื่นแล้ว,คุณจะทำอะไรอีก?” เกสรเชยคางขึ้นเล็กน้อย,อย่างหยิ่งยโส, “มีความสามารถนี้,ดีกว่าความสามารถไม่มี,คนที่ฝีมือในการแสดงไม่น่ามองใช่ป๊ะ” พูดจบ,เกสรเบียดตัวออกไป,ตรงเข้าไปในห้องแต่งตัว, “ขอโทษค่ะอาจารย์พลอย,ตอนนี้ฉันต้องการใช้ห้องแต่งหน้าแล้ว,รบกวนคุณหลีกทางให้ด้วย” “เกสร,คุณ.....คุณคอยดูฉันละกัน!” ทางเข้าห้องแต่งหน้า,พลอยกระทืบเท้าด้วยความโกรธ,หลีกไปอย่างไมาพอใจ —— หลังจากเลิกกองในคืนนั้น,เกสรกลับไปที่อพาร์ทเมนท์เพื่อแพ็คและเตรียมพร้อมสำหรับวันถัดไป,เพื่อวันถัดไปจะได้ไม่ต้องกลับมาทำแล้วทำเล่า เสียงกริ่งที่ประตูดังขึ้นติดต่อกัน,เธอคิดว่าชนากลับมาจากโรงเรียน เปิดประตูพร้อมออกไป,”คุณไม่ได้นำกุญแจ....” ‘อ๊ะ?’ คำยังไม่ทันได้ออกมา,ชั่วพริบตาเดียวที่เห็นเยอรมัน,ทุกๆคำก็กลับเข้าไปเลย “คุณมาที่นี่ได้อย่างไร?” เธอตึงเครียดเล็กน้อย เสื้อสูทกลีบโง้งของเยอรมัน,เหมือนตัวแทนผู้นำที่เพิ่งจะไปเปิดประชุมนานาชาติเสร็จ,ภายใต้แว่นตาขอบทอง,สายตาลึกซึ้งฉลาดมีพลัง “เพิ่งคว้าผู้หญิงหมายเลข1จากคนอื่นภายใต้แบนเนอร์ของฉันไป,คุณวางแผนที่จะทำแบบนั้นจะให้ฉันยืนพูดคุยอยู่ด้านนอกหรอ?” เกสรมองดูเวลาแล้ว,อีกครึ่งชั่วโมงชนาจะเลิกเรียน,นี่ก็สามารถเอียงตัวหลีกทางให้ เธอรินชาที่โต๊ะ,เสียงต่ำ,คุณต้องออกในครึ่งชั่วโมง,ฉันไม่อยากให้ชนาเห็นคุณ” “ครึ่งชั่วโมงเกรงว่าจะไม่พอ” เยอรมันถอดแว่นออกแล้วพักวางบนโต๊ะอาหาร,นิ้วมือที่ยาวเรียวดึงๆเนกไท,สีหน้าเยือกเย็นสงบ,ตามเดิม,กำเริบเสิบสานมาก เธอคิดว่าอย่างน้อยเอรมันจะถามเธอว่าทำไมเธอจึงแย่งบทละครของพลอย,แต่เห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใส่ใจ,ตามเดิม,และที่จะสื่อสารกับเธอมีวีธีนี้อย่างเดียวเท่านั้น เกสรจับมือเขาทันที,กัดฟัน, “อย่าอยู่ที่นี่,อีกครู่เดียวชนาก็จะกลับมา”