ตอนที่31 ลองก็ลอง22

ต๭นที่31 ลองก็ลอง22 “เขาโกหกอยู่นะ ถ้ามันเป็นเรื่องจริงจะทำยังไง?” กิจพรขมวดคิ้วและนิ่งไปครู่หนึ่ง เธอจับไหล่ลูกสาวของเธอ มองด้วยความเย็นชาและตอบอย่างเบาๆว่า “แม่ไม่มีทางให้มันเป็นเรื่องจริง” ภายใต้การปลอบของกิจพร แขไขจึงสงบสติลง แม่บ้านกำลังทำความสะอาดในห้องนั่งเล่นอยู่อีกด้าน “แม่ หนูไม่แต่งงานกับพี่เยอรมันไม่ได้เหรอ?” แขไขสวมเข้ากอดกิจพร แม้ว่าอายุจะเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่เธอก็ยังเหมือนกับเด็ก เอาแต่ใจที่หนึ่ง “พวกแม่คิดว่าเขาเป็นคนดี แต่หนูไม่คิดอย่างนั้น” “ยังไม่สำนึกอีก”กิจพรแตะจมูกของลูกสาว “เยอรมันโตมากับลูกตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่ไหนแต่ไรเขาก็ยอมลูกมาตลอด ลูกยังจะมาพูดแบบนี้อีก มิน่าล่ะเยอรมันถึงโกรธ ” “แต่เวลาอยู่ข้างนอกเขามีผู้หญิงคนอื่นนะ แบบนี้เหรอที่เรียกว่าดีกับหนู?” “ลูกจะไปรู้อะไร?”กิจพรลูบหัวลูกสาว “ผู้ชายเวลาทำงานข้างนอก ก็ต้องพบปะผู้หญิงเป็นธรรมดา ตราบใดที่ลูกมีทักษะมากพอที่จะสามารถทำให้เขากลับบ้านได้ ต่อให้หมาแมวข้างนอกมันจะมากมายแค่ไหนก็ทำอะไรไม่ได้ อย่าลืมว่าลูกยังมีพ่อกับบ้านของคุณตาคอยสนับสนุน จะไปกลัวอะไรล่ะ? ” “หนูไม่ได้กลัว”แขไขอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่พอคิดว่าพ่อกับแม่เธอกำลังเข้าข้างเยอรมัน เธออ้าปากเหมือนจะพูด แต่สุดท้ายก็เก็บลิ้นกลับเข้าไปเพราะขี้เกียจพูดอีกครั้ง “ถึงยังไงเขาก็โกรธไปแล้ว หนูก็ทำอะไรไม่ได้” “ลูกไปง้อนิดหน่อยก็หายแล้ว ช่วงนี้เพื่อนพ่อลูกเพิ่งเปิดร้านอาหารที่ปักกิ่งพอดี อาทิตย์นี้นัดเยอรมันไปกินข้าวด้วยกันสิ” “หนูไม่นัด ถ้าอยากนัดแม่ก็นัดกันเองละกัน” “ยัยลูกคนนี้!”กิจพรมองลูกสาวที่ดื้อรั้น ในใจนั้นไม่พอใจเป็นอย่างมาก และพูดอย่างใส่อารมณ์ “พ่อกับแม่ไม่ไป อาทิตย์นี้ลูกต้องไปคืนดีกับเยอรมัน แม่บอกลูกไว้เลยนะ ว่าถึงยังไงลูกก็ต้องหาคนที่คู่ควรกับลูก หรือว่านอกจากเยอรมันแล้ว ลูกยังมีตัวเลือกที่ดีกว่านี้?” คำพูดพวกนี้แขไขฟังจนหูด้านชาไปแล้ว ทันใดนั้นไปหน้าจอโทรศัพท์ก็สว่างขึ้น มีเพื่อนคนหนึ่งส่งข้อความมา เธอจึงรีบลุกขึ้นและตอบแบบขอไปที “โอเคโอเคโอเค หนูไม่ไปได้เหรอ? ก็แค่ให้พี่เยอรมันมากินข้าวด้วย ไม่เห็นจะยาก ไม่ต้องบ่นแล้ว” “ดึกขนาดนี้แล้ว ลูกยังจะไปไหนอีก?” แขไขหยิบรองเท้าแตะเดินไปหน้าประตูทางเข้า และรีบเปลี่ยนรองเท้าออกไปอย่างรีบร้อน “พี่เยอรมันทำร้านบาร์ให้หนูเสร็จแล้ว หนูเลยจะนัดเพื่อนไปตรวจงานสักหน่อย” “นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว ไปพรุ่งนี้ไม่ได้หรือไง?” “หนูนัดเพื่อนไว้หมดแล้ว บ๊ายบาย”แขไขทำหน้าทำตาออดอ้อน แต่ก่อนเดินออกไปก็ไม่ลืมที่จะกู๊ดไนท์คิส “mua กู๊ดไนท์นะคะหม่ามี๊” เมื่อเห็นท่าทางดีอกดีใจของลูกสาว กิจพรก็ทั้งรู้สึกเอ็นดูทั้งรู้สึกผิดหวัง จึงทำได้แค่ถอนหายใจอย่างจนปัญญา ตอนนี้จะมาคิดทบทวนว่าตามใจเธอตั้งแต่เด็กมากเกินไปหรือเปล่าก็สายเกินไปแล้ว ถ้าเธอห่วงเรื่องผู้หญิงของเยอรมันจริงๆก็แล้วไป แต่นี่ดูเหมือนว่าเธอตั้งใจจะหาเรื่องต่อหน้าเยอรมัน และทำให้มีเหตุผลมาชะลอการแต่งงาน เป็นเวลาหลายปีแล้ว ที่เป็นแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา แขไขไม่เคยจะรู้เรื่องรู้ราว เธอเป็นแม่คนแล้วแต่ก็กลับไม่สามารถคิดแทนลูกสาวได้เลย กิจพรกลับไปที่ห้องนั่งเล่นและโทรศัพท์หาใครคนหนึ่ง “ไปสืบมาทีว่ารอบตัวเยอรมันมีผู้หญิงหรือเปล่า สืบมาว่าทำอะไรและมาจากไหน ข้อมูลยิ่งละเอียดยิ่งดี” “……” เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เกสรเดินเข้ากองพร้อมกระเป๋าสัมภาระอย่างเป็นทางการ ดมสารอเธออยู่ที่หน้าทางเข้าโรงแรมแถวสตูดิโอ และอาสาเข้าไปรับกระเป๋ามาทันที “เกสร ฉันเช็คอินให้เรียบร้อยแล้ว เธอพักที่ล็อบบี้ก่อนนะ เดี๋ยวฉันช่วยเอากระเป๋าขึ้นไปให้ แล้วค่อยไปกองถ่ายกัน” “จะรีบร้อนไปทำไม? ผู้กำกับให้ฉันพักครึ่งวันได้ไม่ใช่เหรอ?” “ตอนแรกก็ใช่ แต่เพราะเธอเป็นนางเอกเลยต้องถ่ายแก้ฉากครึ่งแรกใหม่อีกครั้ง เพราะงั้นเมื่อคืนฉันจึงยื่นเรื่องกับผู้กำกับไป เลยให้เวลาเราในช่วงเช้านี้ และถ่ายแก้ตัวละครของเธอ” “ฮะ?”เกสรรู้สึกสับสนนิดหน่อย “ให้เวลา?” ไม่เคยเจอผู้จัดการสังกัดไหนที่เร่งเวลาไปกองถ่าย ต่อให้เป็นบทละครถ่ายแก้ต้นเรื่อง แค่เร่งเวลาตอนท้ายนิดหน่อยก็พอแล้ว แต่ว่าเมื่อเห็นท่าทางอันแรงกล้าของดมสา เธอจึงแข็งใจไม่พูดอะไร คิดเสียว่าเป็นน้ำใจเพื่อนมนุษย์ที่มอบให้กองถ่ายละกัน เมื่อดมสาขึ้นไปเก็บกระเป๋าข้างบน เกสรก็ไปเข้าห้องน้ำ ขณะที่กำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ เธอก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากด้านใน ถึงแม้จะบอกว่าไม่ได้แอบฟัง แต่เสียงมันก็ช่างคุ้นหูเสียเหลือเกิน น้ำเสียงผู้หญิงไม่พอใจเกือบจะทำให้เกสรขนลุกไปทั้งตัว นี่มันยัยพลอยที่ชอบแกล้งทำเป็นคนดีต่อหน้าคนอื่น? “แต่ฉันรับไม่ได้ เมื่อคืนคุณรับปากฉันไว้ว่ายังไง วันนี้คุณกลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ แย่เกินไปไหม” “……” “ฉันไม่สน มันมาแย่งบทฉัน ก็ต้องจ่ายค่าทดแทน คุณทำธุรกิจออนไลน์ไม่ใช่เหรอ นักเลงคีย์บอร์ดในมือก็ต้องเยอะอยู่แล้ว ให้คนพวกนั้นทำให้ทุกคนเห็นว่ามันอาศัยอำนาจเด็กเสี่ยแล้วมาแย่งบทฉันก็พอ” ให้นักเลงคีย์บอร์ดแพร่เรื่องเธอเป็นเด็กเสี่ย? เกสรขมวดคิ้วเล็กน้อย ร้ายเหลือเกิน เนื่องจากสาเหตุการเปลี่ยนตัวนางเอกกะทันหัน ทำให้ละครที่กองถ่ายถ่ายกันไปหนึ่งสัปดาห์จนเกือบจะเสร็จไปครึ่งเรื่องถูกยกเลิก นักแสดงก่อนหน้าจึงต้องมาถ่ายแก้กับเกสรด้วยกันทั้งหมด เดิมทีทุกคนไม่พอใจมากนัก แต่โชคดีที่เกสรเป็นคนใจกว้างและอ่อนโยนกับคนอื่น เธอไม่เคยไปป่าวประกาศเรื่องที่เป็นนางเอก อีกทั้งยังเลี้ยงข้าวคนในกองถ่ายเป็นประจำ บวกกับทักษะการแสดงที่เห็นได้ชัด จึงทำให้คนในกองถ่ายเริ่มยอมรับเธอ คืนนี้หลังจากเลิกกอง เกสรก็เลี้ยงมื้อดึกให้กับคนในกองที่ร้านริมทางแถวสตูดิโอ “เถ้าแก่ เอาตับมาอีกสิบไม้” ท่ามกลางเสียงหัวเราะของทุกคนในกอง เถ้าแก่ร้านตอบด้วยเสียงดังออกมา“ได้เลย” ชยิน ผู้ชายที่สั่งตับเป็นพระเอกของกองถ่าย เขาเดบิวต์มาได้หลายปีและก็โด่งดังอย่างมาก ถือว่าเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงมากคนหนึ่งในแวดวงดารา แต่เขาก็ไม่เคยวางมาด แถมยังเป็นคนตลก จึงเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าสาวๆ เกสรเป็นคนที่ไม่คิดเล็กคิดน้อย พูดอะไรมาเธอก็ตอบได้หมด เพราะฉะนั้นแม้ว่าอายุจะห่างกันมาก แต่ก็ยังคุยภาษาเดียวกันได้ เธอจึงพูดแซวเล่น “ชยิน คุณเป็นดาราดังระดับนี้ จะสั่งตับก็พูดให้มันเบาๆหน่อย อย่าให้นักข่าวถ่ายได้ ไม่งั้นไปขึ้นคำค้นหาร้อนแรงพรุ่งนี้มันจะดูไม่ดีนะ” ชยินทำตาหวาน และพูดแก้ตัว “เกสร ฉันแก่กว่าเธอสิบปีนะ ไม่เรียกฉันว่าครูก็ไม่เป็นไร แต่อย่างน้อยก็ต้องเรียกว่าพี่สิ！” เกสรกัดปีกไก่อย่างไม่สนใจ “ถ้าฉันเรียกครูชยินนายกล้าหันไหมล่ะ?” “ทำไมจะไม่กล้า? เป็นแบบอย่างให้คนอื่น ฉันยินดีอยู่แล้ว ตอนเธอมาวันแรกฉันยังแนะแนวทางให้เธอเลยไม่ใช่เหรอ” “ฉันต้องขอบคุณการสอนคุณ ที่ทำให้ฉันเดินชนกล้อง” เมื่อพูดถึงวันแรกของพระนางสองคนนี้ คนรอบข้างต่างก็พากันหัวเราะ เสียงซุบซิบแย่งกันพูดไปมาบรรยายถึงความตลกของเหตุการณ์ในวันนั้นได้ดี “อันที่จริงพี่ชยินของพวกเราเนี่ยมีทักษะพิเศษจริง ๆ คืนนี้ครูเกสรต้องเรียนรู้จากเขานะ” “ทักษะอะไรเหรอ?”เกสรถามอย่างไม่เข้าใจ ชายฝ่ายออแกไนซ์ที่นั่งอยู่หัวเราะ “บทจูบไง บทจูบของพี่ชยินเนี่ยหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว สองวันก่อนยังขึ้นคำค้นหายอดฮิตเพราะเรื่องนี้เลยนะ เป็นละครไต้หวันที่ออกอากาศสองวันมานี้น่ะ ” เมื่อสิ้นเสียง เกสรก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ทันใดนั้นดมสาที่อยู่ด้านข้างก็เหมือนนึกอะไรได้บางอย่าง “จริงสิ พรุ่งนี้ต้องถ่ายฉากจูบแล้ว เกสร หรือว่าวันนี้พวกเธอจะลองบิ้วอารมณ์ก่อน?” เกสรเกือบจะสำลักน้ำออกมา ชยินหัวเราะอย่างหยอกล้อ “ผู้จัดการเธอนี่เข้าใจหาประโยชน์ให้เธอจริงนะ ผู้หญิงที่อยากถ่ายกับฉันต่อคิวรอกันเป็นแถว” “โอ๊ย พอได้แล้ว”เกสรกลอกตาใส่เขา “ประโยชน์อะไร? คุณถ่ายกับฉัน คุณสิที่ได้ประโยชน์ไม่ใช่เหรอ? ” เนื่องจากช่วงนี้เกิดเรื่องขึ้นมากมาย ขวดเบียร์ข้างเกสรจึงกองกันเป็นแถว เธอดื่มเมาเละเทะจนพลั้งปากพูดออกไปอย่างไม่คิด “มา ลองก็ลอง”