ตอนที่ 32 เธอขึ้นคำค้นหาร้อนแรงแล้ว

ต๭นที่ 32 เธอขึ้นคำค้นหาร้อนแรงแล้ว ดมสาที่อยู่ด้านข้างรีบคว้าตัวเธอและพูดอย่างจนปัญญา “เกสร เธอพูดแบบนี้ได้ไง ถ้าหากถูกนักข่าวถ่ายได้มันจะแก้ข่าวลำบากนะ” “โอเคโอเค”เกสรตอบอย่างว่าง่าย   หลังจากดื่มไปครู่หนึ่ง เธอรู้สึกว่าผมของเธอถูกผ้ารัดผมจนเจ็บ จึงเอื้อมมือไปดึงผ้าคาดผมลงมาที่คอ ทันใดนั้นเส้นผมดำขลับก็สยายลงมา เธอส่ายหัวไปมาเพื่อสยายผม สายลมพัดมาอย่างพอดิบพอดี และพาเส้นผมเธอปลิวไปตามกระแสลม การกระทำนี้เกือบจะทำให้พวกผู้ชายทั้งกองหยุดหายใจ วันนี้เธอไม่ได้แต่งหน้า ใส่แค่เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนขาสั้นธรรมดา ยิ่งดูมีสไตล์ใสซื่อไปอีกแบบ มักจะมีผู้หญิงประเภทหนึ่งที่มีความงามออกมาจากข้างในผสมกับความแมนๆ ที่สามารถทำให้พวกผู้ชายหวั่นไหวได้อย่างง่ายดาย และเกสรก็เป็นผู้หญิงประเภทนั้น ไม่ต้องรอให้ทุกคนตอบสนอง ทันใดนั้นเกสรก็หัวเราะออกมา และทำหน้าเย้าแหย่กะพริบตาใส่ทุกคน “สวยล่ะสิ” ทุกคนต่างหัวเราะออกมา เนื่องจากวันที่สองต้องตื่นมาถ่ายแต่เช้า คุยเล่นกันได้สักพัก ทุกคนจึงแยกย้ายกันกลับ ห่างจากแผงขายบาร์บีคิวไม่ไกล ที่หน้าต่างของรถไมบัคสีดำคันหนึ่ง สายตาของชายคนหนึ่งเย็นชาอย่างมาก ตอนที่เขาไม่อยู่ ผู้หญิงคนนี้หยอกล้อกับผู้ชายในกองถ่ายขนาดนี้เลยเหรอ? หลังจากที่บอกฝันดีกับดมสาแล้ว เกสรก็กลับเข้าห้องของตัวเอง เมื่อปิดประตูลง เธอก็รู้สึกมึนหัว จึงตรงไปล้มนอนบนเตียงทันที ภายใต้ความสะลึมสะลือ เธอรู้สึกเหมือนมีคนเดินเข้ามา น้ำหนักของฝีเท้าดูคุ้นหู เธอตะแคงตัวเล็กน้อย และสุดท้ายก็ตกลงไปในอ้อมกอดอันอบอุ่น เสียงต่ำๆแว่วเข้ามาข้างหู ไม่รู้ว่ากำลังพูดอะไร เธอได้ยินไม่ชัดแม้แต่คำเดียว เธอถูกรัดเอวแน่นจนอึดอัด ท้องถูกบีบด้วยแรงมหาศาล เธอบ่นพึมพำบางอย่าง จากนั้นก็ยื่นมือเหมือนควานหาสิ่งของและอ้วกออกมา “เกสร!”เสียงผู้ชายโกรธดังเข้ามาข้างหู ความสามารถในการดื่มของเกสรนั้นธรรมดา เธอดื่มมากจนไม่มีสติไปตั้งนานแล้ว ในความมึนเมานี้เธอรู้สึกเหมือนมีใครบางคนกำลังดูแลอยู่ เธอเลยนึกว่าเป็นดมสา จึงปล่อยตัวตามสบาย ตอนที่‘ดมสา’อุ้มตัวเธอไปล้างตัวในห้องน้ำ ในใจเธอก็ยังอดคิดไม่ได้ ว่ายัยคนนี้ก็ตัวเล็กยังกับเห็ด แต่ทำไมถึงแรงเยอะขนาดนื้? “ดมสา.......” เธอดิ้นไปมาในอ่างอาบน้ำ ทันใดนั้นก็กอดคอ ‘ดมสา’และก้มหน้าก้มตาออดอ้อนไปบนไหล่ของ‘เธอ’“ดมสา ฉันแสบท้องจังเลย” “สมน้ำหน้า ใครใช้ให้เธอดื่มหนักขนาดนี้ล่ะ?” เสียงของ‘ดมสา’ค่อนข้างต่ำ ดูเหมือนกับเสียงผู้ชาย แต่เพราะความมึนหัวอย่างรุนแรง จึงไม่ได้ไปใส่ใจเรื่องนี้ เธอถอนหายใจยาว และพูดออกมาไม่ชัด “เพราะว่า.......กินเหล้า.......กินเหล้าแล้วจะได้ไม่คิดฟุ้งซ่าน” “คิดเรื่องอะไร?” “คิดเรื่อง......เยอรมัน......ไอ้เยอรมันคนบ้านั่น!” เกสรหยีตา ใบหน้าแดงก่ำ เมื่อเธอพูดกลิ่นของแอลกฮอล์ก็พุ่งใส่คนตรงหน้า “ไอ้คนหลอกลวง มาหลอกฉัน......” ความโกรธบนใบหน้าของ‘ดมสา’จางลงเล็กน้อย และลูบหัวเธออย่างช่วยไม่ได้ หลังจากล้างตัวเธอเสร็จก็อุ้มเธอออกจากอ่างอาบน้ำ หลังจากปรับแสงให้อยู่ในระดับที่เหมาะสมสำหรับการนอนหลับแล้ว เขาก็ออกจากห้องไป เสียงของการเปิดประตูทำให้เกสรตื่นขึ้น เธอลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือ เริ่มได้สตินิดหน่อย แต่แรงของเธอก็แค่พอที่จะเห็นแก้วน้ำข้างหัวเตียง และเงาที่หายไปในหน้าประตูห้องนอน ดวงตาของเธอคุ้นเคยกับคนที่อยู่ในความทรงจำของเธอ แต่เพราะเธอเมามากจึงตาลาย หลังจากขึ้นรถ เยอรมันก็เอนหลังพิงเก้าอี้แล้วพักสายตา เมื่อรถขับรถไปครู่หนึ่ง จู่ๆเขาก็พูดขึ้น “สองวันนี้เกสรถ่ายละครอะไร?” กัมพลที่นั่งข้างคนขับตอบอย่างใจเย็น “ละครย้อนยุคครับ” “บอกกับคนเขียนบทของพวกเขา ว่าเอาฉากจูบของนางเอกในวันพรุ่งนี้ออกซะ” กัมพลอึ้งไปเล็กน้อย “ครับ”  เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เกสรตื่นขึ้นพร้อมกับอาการวิงเวียนศีรษะ เธอเอื้อมมือไปจิบน้ำข้างเตียง เมื่อเห็นชุดนอนบนร่างกาย เธอก็นึกไม่ออกว่าเมื่อคืนเธออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าได้อย่างไร คีย์การ์ดห้องเธอนอกจากตัวเธอแล้วก็มีแค่ดมสาที่มี เมื่อดื่มน้ำเสร็จ ในใจเธอกลับคิดว่าดมสาเป็นคนละเอียดมาก การถ่ายทำดำเนินไปอย่างปกติในช่วงบ่าย และพอถึงช่วงพักกอง ทันใดนั้นเกสรก็อุทานออกมา และเด้งตัวจากเก้าอี้ ถ้าไม่ใช่เพราะชยินมือไวและดึงไว้ก่อน เกสรจะต้องหกคะเมนเป็นแน่ “พระเจ้า คอฉัน......”เกสรจับไปตำแหน่งที่‘คอเคล็ด’และมองดมสาด้วยสายตาตำหนิ“เธอทำอะไรน่ะ?” ดมสาพูดอย่างรีบร้อน “เกสร เกิดเรื่องแล้ว เธอขึ้นคำค้นหาร้อนแรงแล้ว” “ขึ้นคำค้นหาร้อนแรงก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอ?”ชยินพระเอกที่อยู่ด้านข้างพูดแทรกขึ้น และเนื้อข่าวบนโทรศัพท์ของดมสา “‘เกสรเป็นเด็กเสี่ย กองถ่ายรังแกนักแสดงหญิง?’”โอ้ เกิดเรื่องจริงด้วย เกสร เธอไปขัดใจใครหรือเปล่า? “เกินไปแล้วนะ ใครมันทำข่าวลือบ้าๆนี่?”ดมสาโกรธจนหน้าเขียวปัด “ฉันจะติดต่อฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัท ทำเรื่องชี้แจงให้ชัดเจน” “เรื่องเล็กแค่นี้เอง ต้องหาประชาสัมพันธ์บริษัทเลยเหรอ?”   สีหน้าของเกสรไม่เปลี่ยน ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงคำที่ได้ยินในห้องน้ำในวันนั้น “ใครที่สร้างข่าวลืองั้นเหรอ ช่วงนี้ฉันไปแย่งบทใครมาล่ะ ก็ไม่ใช่คนนั้นหรือไง?” ทันใดนั้นดมสาก็นึกได้ทันที “พลอย?” แต่สำหรับครึ่งวันเรื่องของ ‘เกสรเป็นเด็กเสี่ย กองถ่ายรังแกนักแสดงหญิง แย่งบทคนอื่น’คนบนโลกออนไลน์ต่างวิพากษ์วิจารณ์กันต่างๆนานา วิดีโอประกอบเป็นฉากที่เกสรลองแคสฉากที่นางเอกโมโหจนด่ากราดได้ร้ายสุดๆในวันที่เปลี่ยนบทที่สตูดิโอวันนั้น แต่เพราะมีอคติกับการแสดงในฉากนั้น คนบนโลกออนไลน์ส่วนใหญ่จึงด่าทอเธอ ฟ้ายังไม่ทันมืด และยังไม่ทันที่ดมสาจัดการ ทันใดนั้นเรื่องทั้งหมดก็กลับตาลปัตร “องค์กรการกุศลประกาศว่า เมื่อหนึ่งสัปดาห์ก่อน การบริจาคของโรงเรียนประถมแห่งความหวังในเขตพื้นที่ภูเขายากจนเหมิงซาน มีผู้บริจาคใจดีที่บริจาคหลายล้านบาทโดยไม่ประสงค์ออกนาม และคนคนนั้นคือ เกสร” การสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์กับหัวหน้าองค์กรการกุศลแพร่กระจายอย่างรวดเร็วบนโลกออนไลน์ “คุณเกสรบริจาคเงินห้าล้านบาทเมื่อหกเดือนก่อน และให้พวกเราใช้เงินกับเด็กจริงๆ คนแบบนี้ พวกคุณจะบอกว่าเธอรังแกคนอื่นได้อย่างไร?”  จากบันทึกการโอนเงินที่ออกโดยองค์กรการกุศล แนวโน้มของสังคมออนไลน์ก็เปลี่ยนไปทันที ชาวเน็ตเริ่มไม่พอใจแทนเกสร เดิมทีตอนแรกเป็นเพราะนักเลงคีย์บอร์ดที่ปล่อยข่าวลือ แพร่โพสต์กุเรื่องใส่ความเกสรขึ้นมา และส่งต่อออกไปเรื่อยๆ ทำให้ข่าวที่ไม่มีมูลดังขึ้นมา แต่เพราะเกสรไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก แม้แต่คำค้นหาร้อนแรงยังต้องจ่ายเงินซื้อ  อย่างไรก็ตามหลังจากเหตุการณ์การบริจาคที่ไม่ประสงค์ออกนามของเกสรเกิดขึ้น มันกระตุ้นความรู้สึกยุติธรรมของชาวเน็ตทันที ไม่เพียงแต่รุมด่าพวกแอคเค้าท์ที่สร้างข่าว แต่ยังเรียกร้องให้องค์กรการกุศลให้รางวัลกับเกสร และส่งต่อเนื้อหาของการสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์กันอย่างกระตือรือร้น ชั่วข้ามคืน แฟนคลับในเหว่ยปอของเกสรเพิ่มขึ้นมาล้านกว่าคน “เป็นแบบนี้ได้ยังไง?” เกสรมองโทรศัพท์ของตัวเองที่มีแฟนคลับติดตามเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอจับต้นชนปลายไม่ถูก “ดมสา นี่เป็นฝีมือของฝ่ายประชาสัมพันธ์บริษัทเหรอ?” ฝั่งดมสาที่เพิ่งคุยกับพี่พลอยเสร็จ ก็ส่ายหัวเมื่อได้ยินคำถามนั้น “พี่พลอยบอกว่าบริษัทไม่รู้เรื่องนี้เลย พวกเขากำลังไปถามพลอยน่ะ ไม่มีเวลาจัดการกับข่าวลือออนไลน์พวกนี้หรอก” “งั้นก็น่าแปลก” เกสรจ้องมองข่าวบนโทรศัพท์มือถือสักพัก จู่ๆชื่อหนึ่งก็ผุดขึ้นมาจากความคิด วิธีการประชาสัมพันธ์ที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลขนาดนี้ อีกทั้งรูปแบบการเขียน นอกจากเยอรมันแล้ว เธอก็ไม่สามารถนึกถึงใครได้อีก บริษัทH.Y —— “ใช่ครับ ประธานเยอรมันเป็นคนจัดการ” “……” “โอเค ฉันขอถามหน่อย” กัมพลถือสายโทรศัพท์ ในขณะที่ปิดกั้นเสียงของเขาก็เงยหน้ามองไปทางโต๊ะทำงานของเยอรมัน “ประธานเยอรมัน คุณเกสรบอกว่าเธอรู้เรื่องข่าวแล้ว และถามว่าคุณอยู่บริษัทไหม ถ้าอยู่ เธอบอกว่าต้องการพบครับ”