ตอนที่34 คนที่อยู่เบื้องหลังเธอเป็นใครกันแน่

ต๭นที่34 คนที่อยู่เบื้องหลังเธอเป็นใครกันแน่ “ถามอะไรล่ะ? ผู้หญิงรอบตัวเขาใช่น้อยๆ มาไวไปไวอย่างกับลม นี่ฉันก็เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก หน้าด้านจริงๆ” แขไขโมโหจนเก็บสีหน้าไม่อยู่ “รปภ.ล่ะ เรียกรปภ.เข้ามา เอาตัวเธอมาจับแก้ผ้าและไล่ออกไป” เกสรเดิมทีตั้งใจที่จะไม่พูด แต่เมื่อได้ยินคำพูดนี้ก็กำหมัดทันที เธอโยนทัพพีลงไปในหม้อ ปิดเตาแก๊สเดินออกจากห้องครัว และพูดอย่างไม่พอใจ “เธอถามว่าฉันเป็นใครใช่ไหม? ฉันชื่อ เกสร” “ใครสนว่าเธอจะชื่ออะไร” แขไขเอาแต่ใจจนชิน หลังจากตอกกลับไปทันควัน ทันใดนั้นก็ก็นึกได้ว่าเสียงนี้มันคุ้นๆ สีหน้าเธอจึงยิ่งไม่พอใจ “เธอใช่ไหม? ผู้หญิงในโทรศัพท์วันนั้น” “ใช่ ฉันเอง” เกสรยอมรับอย่างเปิดเผย “คุณแขไขมีอะไรจะชี้แนะไหมคะ?” “เธอมาขายตัวให้แฟนคนอื่นยังจะมาสั่นหน้าอีกเหรอ หน้าไม่อาย” “ฉันจะถือว่าเป็นคำชมนะคะ” สีหน้าเกสรไม่เปลี่ยน “คุณแขไข ถ้าคุณมีเวลาว่างมากพอที่จะให้คนมาแก้ผ้าฉันและโยนออกไป สู้ไปคิดหาวิธีไม่ให้แฟนตัวเองไปหาผู้หญิงคนอื่นไม่ดีกว่าเหรอคะ” แขไขโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ “เธอเข้ามาเป็นมือที่สามแต่กลายเป็นความผิดฉันงั้นเหรอ?” “ฉันไม่ได้พูดอย่างนั้น ความสามารถในการเข้าใจของคุณแขไขนี่น่าตกใจจริงๆ” “แก......” แขไขเกือบจะโกรธจนยกมือเตรียมขึ้นตบแล้ว เกสรคุ้นเคยกับฉากนี้ดีในกองถ่าย เธอจึงรับมืออย่างรวดเร็ว วินาทีก่อนที่มือของแขไขจะลงมาเธอก็จับข้อมือและผลักเธอออกไปอย่างไม่เกรงใจ แขไขถอยไปสองสามก้าว และล้มลงไปกับพื้น และพูดด้วยความไม่อยากจะเชื่อ “นี่แกกล้าผลักฉัน!” ทันใดนั้น เยอรมันก็เดินเข้ามา และสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้น?” เมื่อได้ยินเสียงของเยอรมัน แขไขก็รีบหันกลับและร้องไห้ขึ้นอย่างน้อยอกน้อยใจทันที “พี่เยอรมัน ผู้หญิงคนนี้มันยังไง? มันหน้าไม่อาย มันกล้ามาผลักฉัน!” เยอรมันเดินเข้ามาประคองแขไข และหันไปมองเกสร “กัมพล ไปส่งคุณเกสรกลับกองถ่าย” เขากลับไม่ถามอะไรสักคำ แค่ดูแลคู่หมั้นของเขาเท่านั้น เกสรยืนอยู่ที่เดิม และรู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวตลก ในเวลานี้ความรู้สึกผูกพันกับผู้ชายคนนี้ในหัวใจของเธอถูกดึงออกไปอย่างสมบูรณ์ มือและเท้าของเธอชาเล็กน้อย แต่ก็ใช่ เธอมีเหตุผลให้น่าเชื่อ แต่เธอกลับดูเหมือนสิ่งที่แขไขพูด เป็นมือที่สามน่าไม่อาย “ไม่ต้อง ฉันขับรถมาเอง” เธอไม่พูดอะไร จากนั้นก็กลับไปที่ห้องนอนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า และหยิบกระเป๋าออกไป เยอรมันตบไหล่ของแขไขเบาๆเพื่อปลอบเธอ แต่สายตาของเขากลับมองไปที่เคาน์เตอร์ครัว และเห็นไข่ดาวเหลืองทองวางอยู่ในจานกระเบื้องสีขาวสะอาด หลังจากเจอแขไขที่บริษัทไกลดอนในวันนั้น เกสรก็ไม่ได้ติดต่อหาเยอรมันเลย อีกฝ่ายก็เช่นกัน แต่ช่วงนี้เธอก็กำลังเป็นที่จับตามอง และงานก็ยุ่งมาก หลังจากข่าวต่าง ๆ บนอินเทอร์เน็ตถูกกลบไป ก็มีคำอวยพรเข้ามามากมาย และสปอนเซอร์ก็เข้ามาไม่น้อย แม้ว่าค่าตอบแทนจะมาก แต่สคริปต์บทที่ทำมาก็ไม่ดีนัก งานส่วนใหญ่จึงถูกดมสาปฏิเสธไป เหลือแค่งานถ่ายพรีเซนเตอร์สองสามชิ้น “โอกาสช่วงขาขึ้นในตอนนี้ พวกเราต้องเลือกสคริปต์บทดีๆ อย่าสุ่มสี่สุ่มห้า เธอไม่ต้องกังวลอะไร ถ่ายละครเรื่องนี้ให้เต็มที่ แล้วเวลาว่างหลังจากนั้นฉันจะลองเช็คดูรายการวาไรตี้ให้สักหน่อย” หลังจากเลิกกอง ดมสาก็เอาบทที่ผู้กำกับกองถ่ายแก้แล้วมาให้เกสร “เกสร นี่บทละครใหม่ของเธอ” “โอเค”เกสรเหยียดตัวออกไปรับและนอนบนโซฟาของโรงแรมพลิกอ่านบท “นี่มันก็ไม่ได้แก้อะไรมาก ไม่เห็นต่างกับก่อนหน้านี้เลย” “อ้อ ฉันเปรียบเทียบกับบทละครฉบับเก่าแล้ว มันแค่ลบบทจูบน่ะ” “ทำไมล่ะ?”เกสรพึมพำและลุกขึ้นมานั่ง “ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจ แต่ว่าพรุ่งนี้นักแสดงใหม่จะเข้ากอง ฉันว่าอาจจะเพื่อเอามาดูแลนักแสดงใหม่ก็ได้ ชื่อตมนา ฉันเห็นว่ามีการเพิ่มตัวละครเพื่อนพระเอกของเขาเข้ามาในบทเยอะมาก ประวัติคงจะไม่ใช่เล่นๆ” “เพื่อนพระเอก?” เกสรมองไปทางดมสา “ประวัติไม่ธรรมดาเหรอ? ฉันไม่เห็นเคยได้ยินชื่อเขามาก่อนเลย” “พี่สาวของฝ่ายคอสตูมบอกฉันว่าเขาอายุแค่สิบเจ็ดก็เดบิวต์แล้ว ดูเหมือนว่าจะใช้เส้นเข้ามา พี่สาวในฝ่ายคอสตูมยังบอกอีกว่าเขามีแบ็คดี” เมื่อได้ฟังแล้ว เกสรก็พยักหน้าอย่างนิ่งๆ ในวงการบันเทิง มีคนสนับสนุนนักแสดงหญิง ก็เป็นธรรมดาที่ต้องมีคนที่สนับสนุนนักแสดงชาย จะบอกว่าเป็นสังคมที่เสื่อมทรามก็ไม่ผิด มันมีทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ถ้าพูดให้ชัดหน่อยก็คือ เส้นสายของนักแสดงชายจะกว้างกว่านักแสดงหญิง นักแสดงชายที่เป็นเด็กของเจ๊เลี้ยงมันก็ไม่แปลก แต่ดันมาเป็นเด็กของเสี่ยเลี้ยงเยอะกว่าเสียอย่างนั้น เมื่อคิดถึงจุดนี้ เกสรก็รู้สึกเห็นใจเด็กใหม่คนนี้ที่เพิ่งมา เขายังไม่บรรลุนิติภาวะเลย มันช่างทำให้รู้สึกแย่จริงๆ แต่พูดไปพูดมา ถ้าไม่ใช่เพราะต้องดิ้นรนหาเลี้ยงชีพ ใครจะยอมมาเป็นเด็กเสี่ย? ตอนแรกเธอก็ต้องใช้เงินครอบครัวไปกับแม่ที่เป็นมะเร็ง มิหนำซ้ำน้องชายได้รับบาดเจ็บจนนอนเป็นผักอยู่โรงพยาบาล และต้องใช้เงินจำนวนมากทำให้ต้องไปหาเยอรมัน เรื่องบางเรื่อง ทำไปแล้วมันก็น่าเสียใจภายหลัง ตอนกลางคืน—— ไฟในออฟฟิศผู้จัดการของบริษัทH.YEยังคงสว่างอยู่ ชยานีปวดหัวนิดหน่อย เมื่อเห็นรายชื่อนักแสดงตรงหน้า เธอก็ไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าใครมีที่มีศักยภาพในการพัฒนามากที่สุด หรือใครที่จะสามารถทำเงินให้เธอได้ เธอพาเกสรเข้ามาใกล้จะสองปีแล้ว ในช่วงสองปีที่ผ่านมาเยอรมันคอยเป็นสปอนเซอร์สนับสนุนตลอด จึงทำทุกอย่างได้อย่างราบรื่น เดิมทีเธอนึกว่าเกสรไปแล้วจะทำให้เส้นสายสภาพการเงินเพิ่มไปอีกระดับ แต่นึกไม่ถึงว่าเธอจะกลับมาได้ สปอนเซอร์ดีดีจึงเทไปทางพี่พลอยหมด แม้ว่าเธอจะไม่ได้ชอบเกสรมากนัก แต่หล่อนก็มีความสามารถจริงๆ และสามารถกลับมาได้อย่างเงียบๆ สัญญาบนโต๊ะทำงานสั่นเล็กน้อย มีคนผลักประตูเข้ามา “พี่ชยานี ดึกขนาดนี้ยังทำงานอยู่อีกเหรอ ขยันจริงๆเลย ” ชยานีเงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นพลอยก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ดึกขนาดนี้แล้ว เธอมาบริษัททำไม?” “ฉันเพิ่งถ่ายรายการวาไรตี้เสร็จ และได้ข่าวว่าช่วงนี้พี่กำลังวุ่นวายเรื่องคัดนักแสดงใหม่ ฉันเลยมาพรีเซนต์ตัวเอง เพื่อไม่ให้คนอื่นมาคว้ามันไปก่อน” “เธอมีผู้จัดการแล้วไม่ใช่เหรอ?” “ใครก็อยากเปลี่ยนผู้จัดการที่สามารถหาสปอนเซอร์ให้ตัวเองเยอะขึ้นกันทั้งนั้น แล้วพี่ชยานีก็อยากมีนักแสดงที่มีศักยภาพในการพัฒนาสักคนไม่ใช่เหรอ?” พลอยเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในบริษัท เธอแทบไม่เคยทำให้ผู้จัดการเป็นกังวล และตัวเธอก็สามารถจัดการสปอนเซอร์ได้อย่างดี แน่นอนว่าเป็นนักแสดงที่มีประสิทธิภาพมากคนหนึ่ง “แต่ว่าก่อนอื่น มีเรื่องหนึ่งที่ฉันอยากรู้” “เรื่องอะไร?” “คนที่คอยอยู่เบื้องหลังเกสรคือใครกันแน่?” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ชยานีก็จ้องมองเธอ “ที่แท้เธอก็มาเพราะเรื่องนี้? ทำไม? ยังไม่ถอดใจอีกเหรอ?” พลอยกับเกสรสองคนนี้ไม่ถูกกัน เรื่องนี้มันแทบจะเป็นความลับที่รู้กันอย่างเปิดเผยในบริษัทH.YE ข่าว‘เกสรเป็นเด็กเสี่ย’ที่วุ่นวายก่อนหน้านี้ก็เป็นเธอที่ปล่อยออกมา คนในบริษัทจึงลือกันตั้งนานแล้ว “มันตั้งตัวเป็นศัตรูกับฉันมาหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้ยังแย่งบทนางเอกของฉันไปอีก เรื่องนี้ฉันเลยทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว” “ฉันเตือนเธอเลยนะ ว่าควรอดทนไว้ก่อน เธอก็เห็นแล้วนี่ ว่าเกสรไม่ใช่แค่สามารถแย่งบทนางเอกของเธออย่างเดียว แต่ยังหลบจากการถูกโจมตีได้อีกด้วย เธอไม่ใช่ดอกไม้สีขาวที่อ่อนต่อโลกจำพวกนั้น” เพราะอย่างไรเธอก็ดูแลเกสรมาสองปี ชยานีจึงรู้นิสัยของนักแสดงที่เธอพาเข้ามาอย่างชัดเจนดี แม้แต่เรื่องเล็กน้อยเธอก็แก้แค้น มองดูภายนอกเหมือนเป็นมิตร แต่ความจริงแล้วเธอไม่ใช่คนที่ใครจะมาหาเรื่องได้ง่ายๆ “ไม่ใช่เพราะมีคนคอยหนุนอยู่เบื้องหลังเหรอ? ฉันแค่อยากรู้ว่าใครกันแน่ที่มีอำนาจปกป้องมันได้ขนาดนั้น ถ้าฉันรู้แล้วล่ะก็ ฉันจะจับพยานหลักฐานแล้วเปิดเผยมันซะ แบบนี้มันยังจะหากินในแวดวงนี้ต่อได้งั้นเหรอ?” “คิดเกินไปแล้ว นอกซะจากว่าเธอจะไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว ถึงฉันจะบอกเธอว่าใคร เธอก็ไม่มีทางไปทำอะไรเขาหรอก”