ตอนที่37 ขอโทษที แต่ฉันไม่ให้

“฀ธอกำลังพูดเรื่องอะไรน่ะ?” แขไขจ้องมองเธออย่างฟึดฟัดด้านหลังเยอรมัน แต่เยอรมันกลับเข้าใจคำพูดเธอดี “แขไข กินร้านอื่นเถอะ” “พี่เยอรมัน......” แขไขไม่เคยที่จะอยากได้อะไรแล้วไม่ได้ เธอจึงยังมีทีท่าไม่ยอม “พี่เกสร เกิดอะไรขึ้น” เสียงของเด็กหนุ่มวัยรุ่นคนหนึ่งดังขึ้น ตมนาที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำ มีสีหน้างุนงง เสียงหัวเราะดังขึ้นกลางอากาศ แขไขมองตมนาและพูดถากถางว่า “ฉันนึกว่าเธอแค่ถลุงเงินของพวกเสี่ยเลี้ยง นึกไม่ถึงว่าฉันจะประเมินเธอต่ำไป” เธอควงแขนเยอรมันอีกครั้ง และทำท่าทางเปลี่ยนเป็นคนละคน “พี่เยอรมัน โชคดีของพี่จริงๆ ที่วันนี้ได้มาเห็นเด็กของยัยนี่ เปิดหูเปิดตาซะจริง” รูปร่างของตมนาเหมือนกับเด็กหนุ่มที่อายุไม่ถึงสิบแปด จึงเหมาะกับการประเมินว่า‘เด็ก’ของแขไขอย่างมาก “คุณพูดอะไรน่ะ?”ตมนามองแขไขอย่างไม่พอใจ “แขไข”สายตาของเยอรมันจ้องเธออย่างเยือกเย็น เมื่อเห็นใบหน้าไม่สะทกสะท้านของเกสร ที่ไม่มีทีท่าว่าจะอธิบายอะไร เขาจึงพูดออกมาอย่างเย็นชา “ไป” “พี่เกสร สองคนนี้เป็นใคร? พี่รู้จักหรือเปล่า?”   หลังจากที่ตมนาสั่งของหวานอีกครั้ง เขาก็มองเกสรด้วยความสงสัย “ไม่รู้จักน่ะ” “ผู้หญิงคนนั้นผมไม่รู้จัก แต่ผมเหมือนเคยเห็นผู้ชายคนนั้น”ตมนาเท้าคางและมองเกสร ดวงตากลมโตกระพริบไม่หยุด “น่าจะเป็นประธานใหญ่ของบริษัท H.Y ผมเคยเห็นเขาครั้งหนึ่งตอนงานวันเกิดคุณปู่เมื่อปีที่แล้ว” เกสรไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะคุย แต่ตมนาเอาแต่พูดไม่หยุด หลังจากเธอฟังไปพักหนึ่งก็หงุดหงิด และลุกขึ้นจากเก้าอี้ “ดึกแล้ว กลับโรงแรมเถอะ พรุ่งนี้มีถ่ายแต่เช้า” ตมนาอึ้งเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นสีหน้าของเกสร จึงไม่พูดอะไรต่อ “โอเคครับ” ตอนกลางคืน เกสรเพิ่งถึงกลับโรงแรม ก็เห็นกัมพลรออยู่ที่ล็อบบี้ “ตมนา นายขึ้นไปก่อนเถอะ” เมื่อเห็นชายผู้ช่วยหน้าตาท่าทางเคร่งชรึมอยู่ไกลๆ ตมนาก็เป็นกังวลเล็กน้อย“พี่เกสร เป็นอะไร? มีใครมาทำให้พี่ลำบากใจหรือเปล่า?” “ไม่มีอะไร เขาเป็นเพื่อนพี่เอง” “อ้อ”ตมนาตอบแบบลังเล “’งั้นผมขึ้นห้องก่อนนะ มีอะไรก็โทรหาผมนะครับ” เมื่อตมนาเดินห่างออกไปแล้ว กัมพลจึงเดินมาหาเธอ “คุณเกสร รถจอดอยู่ด้านนอกแล้วครับ” มันเหมือนกับเมื่อก่อน ทุกครั้งที่เยอรมันกลับจากเดินทางไปทำงานต่างประเทศก็จะให้กัมพลมารับเธอ รถขับไปอย่างรวดเร็วในเวลากลางคืน และมาส่งเธอที่คอนโดที่เธอเคยอยู่เมื่อก่อน ก่อนลงจากรถ กัมพลก็เตือนเธอว่า “คุณเกสร หลังจากที่ออกมาจากร้านอาหารเมื่อตอนเย็น ประธานเยอรมันก็อารมณ์ไม่ค่อยดีนะครับ” เกสรยิ้มเยาะออกมา “งั้นเหรอ? อารมณ์ไม่ดี? ได้ไปกินข้าวกับคู่หมั้นทั้งทีทำไมอารมณ์ไม่ดีล่ะ?” กัมพลขมวดคิ้วเล็กน้อย และเงียบไปครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ไม่พูดอะไร เมื่อเห็นเธอเข้าไปในอาคารแล้ว สายตาของเขาก็เริ่มสับสน ประตูเปิดอยู่ ทันทีที่เกสรเข้าไปก็ถูกผลักไปที่ประตูทันที เสียงดัง“ปึง”จากการที่กระแทกประตูเกือบจะทำให้ทั้งห้องสั่นไหว หลังของเธอกระแทกกับบานประตู ทำให้เธอกัดฟันด้วยความเจ็บปวด และมองเห็นสีหน้าบึ้งตึงของชายตรงหน้า “คุณจะทำอะไร?” สีหน้าของเกสรเกือบจะบิดมารวมกัน ความเจ็บปวดที่ด้านหลังทำให้เธอทรมานอย่างรุนแรง เยอรมันช้อนคางเธอขึ้น บังคับให้เธอมองเขา และพูดอย่างเย็นขา “คำพูดนี้ฉันควรถามเธอมากกว่าไม่ใช่เหรอ? เอาเงินฉันไปอยู่กับผู้ชายคนอื่น เกสร นับวันเธอยิ่งกล้าเข้าไปทุกทีนะ” “?” เกสรโกรธจนกัดฟันกรอดๆ “ไหนล่ะหลักฐาน ที่คุณเห็นว่าฉันอยู่กับใคร มาทำแบบนี้ ฉันรับไม่ไหวหรอกนะ” “ยังจะปากแข็ง? ผู้ชายที่เธอกินข้าวด้วยเมื่อตอนเย็นเป็นใคร?” ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร จู่ๆเยอรมันก็หัวเราะเยาะออกมา “เธอคงอดอยากมานานแล้วสินะ เลยอยากหาความสุข เพราะงั้นเลยไปเอาไอ้หญ้าอ่อนนั้นใช่ไหม?” “คุณประสาทรึไง!”เกสรเบื่อจะต่อล้อต่อเถียงกับเขาเต็มที “ปล่อยฉัน” เมื่อเห็นว่าเธอเลี่ยงไม่ตอบ เยอรมันก็ยิ่งไม่พอใจ พอโยงกับข่าวกอสซิบที่ลงเรื่องคู่จิ้นของเธอกับชยิน เขาก็แทบจะปักใจแล้วว่าเกสรกำลังหักหลังเขาไปคบกับผู้ชายคนอื่น ก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมาทันที “โอ้ย......คุณจะทำอะไรน่ะ?” เขาจะทำอะไรงั้นเหรอ? “ปล่อยฉันนะ อย่า......” “นอกจากฉัน ผู้ชายหน้าไหนก็ไม่ควรมาแตะต้องเธอทั้งนั้น” “โอ้ย!” ทันใดนั้น เกสรก็เจ็บจนเหงื่อไหลทั่ว และหน้าซีด วอลล์เปเปอร์ที่เริ่มเลือนราง เกสรเป็นคนเลือกเองตอนที่ตกแต่งในตอนแรก เธอเคยคิดว่าคอนโดนี้เป็นของเธอครึ่งหนึ่ง บ้านก็ควรมีลักษณะที่เหมือนบ้าน ดังนั้นการตกแต่งบ้านจึงเป็นสไตล์ที่เธอชื่นชอบ อบอุ่นและน่ารื่นรมย์ เยอรมันชอบมาที่นี่ ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะบรรยากาศของที่นี่ แต่ในเวลานี้ ทุกอย่างกลับดูขัดหูขัดตาไปหมด เกสรโกรธจนถึงขีดสุด และไม่ยินยอม “ในสายตาของคุณ แค่ฉันไปกินข้าวกับคนอื่นคุณก็คิดว่านอกใจแล้ว แล้วถ้าคู่หมั้นคุณไปนอกใจหาผู้ชายคนอื่นต่อหน้าคุณจะเป็นยังไง? เรื่องพวกนี้คุณยังทนมาได้ เพราะงั้นที่คุณเลี้ยงฉัน ก็เพราะอยากจะหาศักดิ์ศรีความเป็นชายจากฉันใช่ไหม?” ทันทีที่พูดจบ เกสรก็ถูกกดลำคออย่างแรง ระหว่างกำแพงกับเธอ มีมือหนาอันเย็นยะเยือกกำลังล้อมรอบคอของเธอ มันออกแรงขึ้นเรื่อยๆ และกดอยู่ที่ต้นคอของเธอ นอกจากเสียงร้องดิ้นรนอย่างทรมาน เธอก็ไม่สามารถส่งเสียงอะไรออกมาได้อีก เยอรมันหน้าเขียวปัด ดวงตาสองข้างของเขาเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม ความโกรธแค้นมารวมกันที่ข้อมือของเขา และออกแรงบีบคอเธอแน่นขึ้นเรื่อยๆ “เกสร ช่วงที่ผ่านมาฉันตามใจเธอมากเกินไป ตามใจจนเธอไม่รู้ที่ตาย” ในขณะนี้ เกสรรู้สึกว่าเธอกำลังจะตาย ด้านหลังของเธอคือนรกขุมใหญ่ ชีวิตของเธอกำลังตกอยู่ในความคิดของเยอรมัน เมื่อเห็นสีหน้าของหญิงสาวขาวซีด การดิ้นรนภายใต้กำมือที่เริ่มอ่อนแรงลง และหยดน้ำตาอุ่นๆที่ไหลลงมาบนมืออันเย็นชาของเขา ก็ทำให้ดึงสติของเยอรมันกลับมาได้