ตอนที่39 ไม่กล้าบอกเธอมาตลอด

“๞ูดอะไร?” “พูดว่าคุณเกสรเกาะบ้านกฤตากร” สีหน้าของเยอรมันตึงขึ้นทันที กัมพลรีบปลอบใจทันที “ลูกชายของบ้านกฤตากรเพิ่งจะอายุสิบเจ็ด คำพูดพวกนี้ต้องเป็นเรื่องไร้สาระอยู่แล้ว คุณเกสรไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้หรอกครับประธานเยอรมัน” ไม่ใช่ว่าเขาพูดเพื่อช่วยเกสร แต่เป็นเพราะถ้าเยอรมันอารมณ์เสียขึ้นมา ความซวยก็ต้องมาตกอยู่ที่เขาก่อน แล้วค่อยไปลงที่เกสร เสียง“ผัวะ”ดังขึ้น เมื่อเห็นเยอรมันหักปากกาเขียนแบบในมือของเขา จนเกิดเสียงดังลั่นออฟฟิศ ก็ทำให้ผู้คนกลัวกันจนตัวสั่น “……” สตูดิโอกองถ่ายเรื่ององค์หญิงกำมะลอ ตมนาเลี้ยงไอติมให้กับคนทั้งกองในตอนบ่าย ชยินกินรสทุเรียนไปหนึ่งถัง ทำให้ตอนที่เกสรเข้าฉากกับเขากลิ่นทุเรียนจึงพ่นใส่หน้าเธอเต็มๆ จนเธอแทบจะอ้วกออกมา ทำให้ยาวไปจนมืดถึงจะถ่ายเสร็จ “คัท เยี่ยมมาก รอบนี้ทำได้ดีมาก” ในที่สุดการถ่ายทำก็สิ้นสุดลง เกสรอดทนมาจนถึงขีดสุด จนเลิกกอง ระหว่างทางกลับไปที่โรงแรม โทรศัพท์ดังขึ้น เป็นเบอร์แปลกโทรเข้ามา เกสรขมวดคิ้วไปครู่หนึ่ง ก่อนจะกดรับ มีเสียงผู้หญิงวัยกลางคนพูดขึ้น “ใช่เกสรไหม?” “ใช่ค่ะ ใครคะ?” “เธอรู้จักเยอรมันใช่ไหม?” ‘เยอรมัน’ชื่อนี้ ทำให้รอยยิ้มบนหน้าของเกสรค่อยๆหายไปจากมุมปาก กลางคืนย่างเข้ามา ความจอแจยามค่ำคืนทำให้ผู้คนไม่กล้าที่จะเพ่งมอง ราวกับหากมองเข้าไปพวกเขาถูกดึงเข้าไปในแสงสีแห่งความว่างเปล่า และไม่มีทางหนีออกมาได้ ภายในร้านอาหารยุโรปสุดหรูใจกลางเมือง ถูกเหมาร้านไว้หมดแล้ว ในร้านอาหารขนาดใหญ่นอกจากพนักงานสามคน มีเพียงคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะใกล้กับหน้าต่าง แสงไฟสลัว สะท้อนใบหน้าของสุภาพสตรีคนหนึ่งอย่างลางๆ แค่มองก็รู้ว่าไม่ใช่คนจิตใจดี ครั้งล่าสุดที่เกสรพบกับสถานการณ์เช่นนี้ ก็ตอนเป็นตอนที่ตมนาพาเธอมาเลี้ยงข้าว เธอแจ้งชื่อที่หน้าประตู จากนั้นพนักงานก็พาเธอเดินผ่านเก้าอี้หลายตัวในร้านและมาตรงหน้าสุภาพสตรีคนนั้น “คุณหญิงกิจพร คุณเกสรมาแล้วครับ” “นั่งสิ”ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้น และมองเธออย่างผ่านๆ ไม่ได้สนใจมาก ก้นของเกสรยังไม่ทันจะแตะเก้าอี้ ก็ได้ยินเสียงเธอพูดขึ้น “คุยทางโทรศัพท์มันไม่สะดวก เลยต้องนัดเธอออกมา คงไม่รบกวนเวลาทำงานเธอนะ?” “ไม่ค่ะ เพิ่งเลิกกองพอดี” เกสรมองที่เธอ เธอได้ยินแค่ว่าหล่อนพูดถึงเยอรมันในโทรศัพท์ และบอกว่ามีบางอย่างจะคุย แต่เธอไม่รู้ว่าหล่อนเป็นอะไรกับเยอรมัน แม่งั้นเหรอ? ดูแล้วไม่น่าใช่ ขณะที่กำลังคิด ผู้หญิงตรงข้ามเธอก็พูดเบาๆ “ที่จริงต่อให้รบกวนเวลาเธอมันก็ไม่เกี่ยวอะไร เพราะสุดท้ายเยอรมันก็เป็นคนจัดการให้อยู่ดี เขาแค่หาความสุขฆ่าเวลางานเท่านั้นแหละ ถ้าเธอยังอาศัยการถ่ายละครเลี้ยงปากท้อง ก็คงซื้อบ้านกลางเมืองปักกิ่งไม่ได้หรอก และก็คงจองร้านอาหารมอสโกไม่ไหว ” เกสรใจเต้นรัวและมองเธอด้วยความสงสัย “คุณสืบเรื่องฉันงั้นเหรอ? คุณเป็นใคร?” เมื่อได้ยินเช่นนั้น กิจพรก็หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา “ในฐานะแม่ยายของเยอรมันในอนาคต ฉันก็ต้องเช็คคนรอบตัวเขาว่ามีพวกดอกไม้ริมทางล้ำเส้นเข้ามาหรือเปล่า คงไม่มีปัญหาอะไรนะ? แต่กลับเป็นเธอ เกสร อายุแค่นี้ก็มาทำเรื่องแบบนี้แล้ว ริอาจมาเป็นมือที่สามคนอื่น” แม่ยาย? งั้นก็เป็นแม่ของคู่หมั้นคนนั้นของเยอรมัน ‘มือที่สาม’คำคำนี้มันทำร้ายหัวใจของเกสร แม้ว่าเธอจะใจกล้า แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอไม่มีพื้นฐานคุณธรรม เธอรู้ดีว่าเธอกำลังทำอะไร และกุมมือตัวเองทันที “พ่อแม่อุตส่าห์เลี้ยงเธอมา ทำเรื่องน่ารังเกียจแบบนี้ ถ้าพ่อแม่เธอรู้เข้า ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไง” คำพูดถากถางเสียดสีประโยคแล้วประโยคเล่า ทำให้เกสรรู้สึกเหมือนถูกเล็บจิกลงบนฝ่ามือ แต่เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เธอกลับหัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง และปะทะสายตากิจพร “ดูเหมือนว่าคุณจะสืบมาไม่ละเอียดพอนะคะ แม้แต่พ่อแม่ฉันที่ตายไปนานแล้วคุณก็ไม่รู้” กิจพรอึ้งไปเล็กน้อย “คุณพูดถูกแล้ว ฉันอายุยังน้อยแค่นี้ ทำไมต้องมาเป็นมือที่สามล่ะ?” “……” “ก็ไม่ใช่เพราะต้องหาเลี้ยงชีพเหรอ” ใครจะอยากมาเป็นมือที่สามเพื่อตามหารักแท้กัน เก้าในสิบก็เพื่อเงินทั้งนั้น เธอไม่รู้สึกว่าเธอเป็นข้อยกเว้น แม้ว่าตอนนี้จะหนีออกจากกำมือของเยอรมันไม่ได้ แต่เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเธอเป็นนกตัวหนึ่งที่เยอรมันเลี้ยงไว้ในกรง กิจพรกวาดสายตามองเธออย่างดูถูก เหมือนกับขี้เกียจจะฟังคำพูดไร้สาระของเธอ จึงยื่นเช็คใบหนึ่งออกไป “นี่เงินห้าล้าน ออกไปจากชีวิตเยอรมันซะ” เกสรมองเช็คใบนั้น มันเป็นตามที่เธอคิดไว้ ทันใดนั้นเธอก็หัวเราะออกมาเบาๆ “คุณหญิงกิจพรคะ ห้าล้านนี่? คุณผ่อนจ่ายใช่ไหม?” “เธอว่าไงนะ?” กิจพรสีหน้าเปลี่ยนทันที เกสรพิงเก้าอี้และพูดอย่างเงียบ ๆ “ปกติเงินค่าขนมที่เยอรมันให้ฉันมันไม่ใช่จำนวนนี้ เงินแค่ห้าล้าน คุณจะให้ฉันออกไปจากชีวิตเขา คิดว่าสมองฉันมีปัญหาเหรอ?” “เธอ......” “เงินพวกนี้คุณเก็บไว้กินขนมเถอะ ฉันคงใช้ไม่ได้ ฉันยังมีธุระต่อขอตัวก่อนนะคะ ” หลังจากพูดจบ เกสรก็หยิบกระเป๋าเดินออกไปทันที โดยไม่หยุดแม้แต่นิดเดียว เธอนึกว่าแม่ของเยอรมันจะมาหาเธอซะอีก แต่ว่าที่แม่ยายจอมจุ้นกลับมาหาเรื่องเธอ คิดว่าเธอเป็นคนอยากให้มาก็มาอยากให้ไปก็ไปงั้นเหรอ เมื่อเห็นเกสรเดินไป ผู้ช่วยที่อยู่ด้านข้างก็มองกิจพรที่หน้าเขียวปัดอย่างระแวดระวัง และถามขึ้น “คุณนายครับ ตอนนี้พวกเราจะทำไงต่อดีครับ?” “จะทำอะไรล่ะ? ผู้หญิงคนนี้ปล่อยไปไม่ได้”กิจพรพูดด้วยความโมโห เธอแค่ลองพูดหยั่งเชิงดู ถ้าผู้หญิงยอมถอยก็จบเรื่อง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่หน้าตาดี แต่ยังหัวไวอีกต่างหาก ถ้าปล่อยเธอไว้ล่ะก็ อาจจะมาทำลายชีวิตหลังแต่งงานของแขไขหรือเปล่าก็ไม่รู้? “ตอนนี้โทรหาภรรยาประธานชยนของบริษัทH.YE ผู้หญิงคนนี้อยู่บริษัทนี้ไม่ใช่เหรอ? บริษัทไกลดอนของเราเป็นหุ้นส่วนกับบริษัทH.YEอยู่ แค่กำจัดดารากิ๊กก๊อกสักคนมันจะไปยากอะไร?” —— หลังจากเกสรกลับมาที่โรงแรม เครื่องสำอางบนหน้ายังไม่ทันจะเช็ดออก เธอก็พุ่งตรงไปที่เตียงเลย เธอฟุบหน้าไปจนหายใจไม่ออกถึงเงยหน้าขึ้นมา พลังงานทั้งหมดในร่างกายได้ฟื้นฟูขึ้นเล็กน้อย ความรู้สึกที่โดนชี้จมูกด่านั้นมันไม่สบายใจจริงๆ แม้ว่าตัวเธอจะแสดงออกว่าไม่สนใจ แต่ก็ไม่เคยมีเหตุผลพูดได้อย่างเต็มที่กับอีกฝ่าย วันแล้ววันเล่า ที่เยอรมันก็ไม่ได้ติดต่อเธอมาพักหนึ่งแล้ว ตั้งแต่เขาระเบิดเรื่องตมนาครั้งนั้น เธอก็ออกจากคอนโด และไม่ได้ส่งข่าวคราวอีก อีกอย่าง นกที่เคยเชื่อฟังในอดีต ตอนนี้กลับกลายเป็นสุนัขที่กัดคน มันกำลังทำลายความรักและความอดทนของเยอรมันที่มีต่อเธอไปทีละน้อย ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอต้องการ เธอนอนไม่หลับ เลยหยิบบทละครและซ้อมกับตัวเองหน้ากระจกซ้ำไปซ้ำไป มีเพียงช่วงเวลาที่เธอสวมบทบาทตัวละครเท่านั้น ถึงจะสามารถลืมเรื่องรบกวนใจเหล่านี้ในชีวิตได้ เธอสวมบทบาทเป็นอีกคนอย่างสมบูรณ์ และไม่โทษตัวเองจนเกินไป เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น ดมสากลบใต้ตาดำให้เธออย่างงุ่นง่าน “ฉันบอกให้เธอนอนเร็วๆไม่ใช่เหรอ สภาพร่างกายเธอ แค่นอนดึกก็ใต้ตาก็ดำแล้ว กลบยากจริงๆเนี่ย” เกสรอ้าปากหาว และกะพริบตาทำท่าไร้เดียงสา “ดมสา ไม่ใช่เพราะเธอให้ฉันทุ่มเทกับงานขึ้นไม่ใช่เหรอ? เมื่อคืนฉันท่องบททั้งคืนเลยนะ” “มันก็ไม่ต้องทุ่มเทขนาดนี้ก็ได้ แค่ท่องของวันถัดไปก็พอแล้ว แต่นี่เธอท่องจนจะถึงข้างหลังอยู่แล้ว”ดมสาตบรองพื้นพลางถอนหายใจ และนิ่งไปครู่หนึ่ง “เห็นเธอเป็นแบบนี้แล้ว จะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนไปจัดการเรื่องข่าวฉาว” “ข่าวฉาว?” เกสรอึ้งไปทันที “ข่าวฉาวอะไร?” ดมสาอ้ำๆอึ้งๆ “เกสร ถ้าฉันบอกเธออย่าโกรธนะ เมื่อคืนในเหว่ยปอจู่ๆก็ลงข่าวฉาวเรื่องเธอกับครูขยิน พอตอนเช้าก็ เห็นว่าอยู่ในคำค้นหายอดฮิตสามอันดับแรกของเหว่ยปอแล้ว ”