ตอนที่ 41 ดึงดูดความสนใจ

ต๭นที่ 41 ดึงดูดความสนใจ ขณะที่กำลังพูดอยู่ ภายในรถก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ดวงตาของเกสรค่อยๆ มืดสลัวลง เกสรให้ดมสากลับไปสตูดิโอก่อน ส่วนตัวเองก็ลงจากรถกลางทางรอที่ด้านข้างถนน อากาศร้อนจัด เธอกดหมวกแก๊ปให้ต่ำลงมา เตะก้อนหินที่อยู่ข้างถนนอย่างเบื่อๆ รอสักพัก รถสีดำก็หยุดอย่างช้าๆ ต่อหน้าเธอ “คุณเกสร ขึ้นรถครับ” กัมพลลงจากรถเพื่อมาเปิดประตูให้เธอ อากาศเย็นที่ปะทะหน้าช่วยลดความรู้สึกแสบร้อนจากการถูกแดดเผาได้ เมื่อเห็นผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลัง เกสรก็กำสายกระเป๋าแน่นโดยไม่รู้ตัว ชะงักไปเสี้ยววิก่อนจะก้าวขึ้นรถไป เมื่อขึ้นรถมา เยอรมันจึงถาม “มองหากัมพลไปกินข้าวเหรอ? ตอนนี้กัมพลอยู่นี่ คุณจะพาเขาไปกินที่ไหน?” สีหน้าของเกสรยังเหมือนเดิม “คุณไม่ได้ออกไปทำงานเหรอ?” “นี่ไม่ใช่เหตุผลของปัญหาที่คุณให้ผม” “ปัญหาไม่ใช่คุณให้ฉันเหรอ?” เกสรมองหน้าสีหน้าเยอรมันด้วยความพินิจพิเคราะห์ “ฉันพูดแค่สองสามคำก็กวนโมโหคุณเข้าแล้ว คุณก็ถึงกับโทษฉันเลยเหรอ?” คิ้วของเยอรมันขมวดเล็กน้อย “ผมให้คุณอยู่ประพฤติตัวดีๆ ในกองถ่าย” “คุณทำจริงๆ เหรอ?” สีหน้าของเกสรเปลี่ยนไปเป็นฉุนเฉียน “ไม่ใช่ฉันเคยอธิบายให้คุณฟังแล้วเหรอ? ฉันกับชยินไม่ได้มีอะไรกันทั้งนั้น เยอรมัน!” “คุณเรียกผมว่าอะไร?” สายตาเย็นชาของเขาจ้องมาที่เธอ หลังจากได้รับการเลี้ยงดูมาสามปี เธอมักจะเรียกเขาว่าคุณเยอรมันอย่างให้ความเคารพ แต่ในช่วงที่ผ่านมา เธอไม่เพียงแค่มีพฤติกรรมออกนอกกรอบ แม้แต่คำเรียกก็ยังขอไปที เกสรกัดฟันแน่น จ้องมองไปที่เยอรมันอย่างโกรธเคือง “เยอรมันไง คุณไม่ได้ชื่อเยอรมันเหรอ? ผู้อำนวยการบริษัท H.Y ผู้โด่งดัง ทำมาหากินโดยสร้างข่าวลือดารา...อ๊ะ...” เกสรร้องอุทานด้วยความเจ็บปวดที่ข้อมือของเธอถูกบีบแน่น สายตาของเยอรมันทรงพลัง “ผมใจกว้างกับคุณมากเกินไปสินะ เลยทำให้คุณเหิมเกริมใช่มั้ย? ใครมันทำให้คุณมีความกล้าที่จะมาวิพากษ์วิจารณ์ผม?” เกสรกัดฟัน ตอบอย่างดื้อดึง “ฉันก็ไม่ได้ดีมาตั้งนานแล้ว คุณอยากได้คนเชื่อฟังก็มีเยอะแยะถมเถไป ไม่ต้องมาเสียเวลากับฉัน” “มีดไม่ได้จ่อคอคุณไว้ เพราะงั้นมันไม่เจ็บ” ดวงตาของเยอรมันเย็นยะเยือกฉับพลัน “ตอนนี้ผมคิดว่าตอนที่น้องชายของคุณไม่ได้สติอยู่โรงพยาบาล คุณทำให้ผมรู้สึกสบายใจมากกว่านี้” “คุณกำลังจะทำอะไร?” “มันยากที่จะให้คนไม่ได้สติออกจากโรงพยาบาล แต่มันง่ายที่จะทำให้คนปกติเข้าไปในโรงพยาบาล กัมพล เข้าใจใช่มั้ย?” “เยอรมัน!” ใบหน้าของเกสรซีดเซียว จ้องไปยังหน้าดวงตาของเยอรมัน เธอเกือบจะกัดฟันจนหัก ในที่สุดเธอก็คลายความต่อต้าน และพูดออกมา “คุณเยอรมัน...” เยอรมันปล่อยมือเธออย่างหงุดหงิด ก่อนจะเอนหลังพิงเบาะ มองไปยังกระจกหน้ารถและพูดออกมาเสียงเยือกเย็น “หยุดรถ” รถหยุดลงช้าๆ ในย่านที่เจริญรุ่งเรืองใจกลางเมือง “ลงไป” เสียงเย็นเยือกถูกเปล่งออกมาสองคำภายในรถ เกสรกำมือแน่น จนนิ้วซีดขาว โดยไม่พูดอะไรและลงจากรถไป เธอวางแผนที่จะมาหาเยอรมันและพูดคุยกันดีๆ เหมือนแต่ก่อน พูดนุ่มนวลกับเขา ไม่ว่าเขาจะทำหรือไม่ ก็ให้เขาช่วยแก้ไขปัญหาของตัวเอง แต่ไม่รู้ว่าทำไม แค่เจอหน้าเขา เธออดไม่ได้ที่จะคิดถึงความรู้สึกน้อยใจ และอารมณ์ของเธอมันก็ขึ้นทันที มันอดไม่ได้ ตอนบ่ายดวงอาทิตย์ก็ร้อนแรงดั่งไฟ เธอยืนอยู่ข้างถนน หมวกและหน้ากากปิดบังใบหน้าของเธอไว้ และเหงื่อก็ซึมออกมาอย่างรวดเร็ว แต่หัวใจเธอกลับเหน็บหนาว คิดถึงเยอรมันที่คุกคามเธอความปลอดภัยของเธอ ต้องการให้เธอเชื่อฟังเหมือนแต่ก่อน ท้องของเธอก็บิดมวน ไม่สบอารมณ์จนพูดไม่ออก รถขับมาไกลจากในเมือง และภายในห้องโดยสารก็เงียบเกินไป กัมพลเหลือบมองกระจกหลังอย่างระมัดระวัง “คุณเยอรมันครับ คุณทำไมไม่อธิบายข่าวให้กับคุณเกสรล่ะครับ? ว่าไม่เกี่ยวกับคุณ” ในกระจก เยอรมันยังคงดูเย็นชาเฉกเช่นเดิม “ไม่จำเป็น” กัมพลปิดปาก ครู่ต่อมา เสียงเย็นชาก็ดังขึ้นจากเบาะหลัง “กัมพล จัดการลบการค้นหายอดนิยมซะ และจัดการเรื่องนี้ให้สะอาด” “ครับ” กัมพลแอบมองเยอรมันจากกระจกมองหลัง และเห็นเขาขมวดคิ้ว ก็ยิ่งไม่เข้าใจว่าเขาคิดอะไรอยู่ การค้นหายอดนิยมค้างมาเป็นเวลานาน เกสรถึงได้รับโทรศัพท์จากบริษัทว่าการค้นหายอดนิยมหายไปแล้ว “เกสร ในที่สุดการค้นหายอดนิยมก็หายไปแล้ว ฉันก็บอกแล้วไงว่าบริษัทไม่เพิกเฉยต่อพวกเราหรอก ได้ยินมาว่าคุณชยนกลับมาจากการทำงานแล้วด้วย” เมื่อเห็นความไร้เดียงสาของดมสา เกสรก็ใจลอยนอนคว่ำอยู่บนเตียง ชยนจะออกหรือไม่ออกไปทำงาน ก็เป็นสิ่งที่เยอรมันแสดงอำนาจนั่นแหละ ก็เลยทำทานเธอโดยการช่วยเธอกำจัดการค้นหายอดนิยมออกไป เล่นเองกำกับเอง เธอยังต้องสำนึกบุญคุณอีกเหรอ “เกสร สีหน้าเธอดูไม่ดีเลย ลามั้ยตอนบ่าย ฉันจะไปพูดกับผู้กำกับให้ เธอพักหน่อยเถอะ” “ไม่ต้องหรอก ฉันนอนสักสิบนาทีก็โอเคแล้ว สักสิบนาทีเธอปลุกฉันนะ และจะได้ไปถ่ายตอนบ่าย” ไม่รู้ว่าสาเหตุเกิดจากการโดนแสดงแดดแผดเผาหรือไม่ เมื่อถึงเวลาเที่ยง เกสรก็รู้สึกเดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อน หลังจากที่ดมสาเดินออกไป เธอก็หลับไปอย่างรวดเร็ว ครึ่งหลับครึ่งตื่นราวกับว่ามีคนมาตบไหล่ แต่เปลือกตาของเธอหนักอึ้ง และก็ลืมไม่ขึ้นเลย ในหูได้ยินเสียงร้องไห้ การนอนหลับครังนี้ยาวนานเป็นพิเศษ เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าตรงหน้าเป็นสีขาวที่เย็นเยือก “เกสร ตื่นแล้วเหรอ?” เสียงที่หูทำให้เกสรค่อยๆ ตื่นขึ้นมา และเธอก็พยุงตัวเองนั่งด้วยแขนอันอ่อนแรงของเธอ ดมสารีบเอาหมอนไปให้เธออิงหลัง และจับมือของเธอข้างหนึ่งก่อนจะรีบพูด “อย่าขยับเลย เธอป่วยอยู่นะ!” “ทำไมฉันมาอยู่ที่นี่?” สีหน้าของเกสรซีด น้ำเสียงของเธอก็อ่อนแรง “หมอบอกเธอเป็นลมแดด” สีหน้าของดมสาตำหนิตัวเอง ก่อนจะพูดเสียงเบา “เพราะฉันไม่ได้ดูแลเธอ ให้เธอออกไปวิ่งวุ่นเรื่องข่าวในตอนอากาศร้อนจัด ฉันนี่มันแย่จริงๆ” เกสรตบมือของเธอ “ไม่เป็นไร ไม่ใช่มันแก้ไขได้แล้วเหรอ?” “การค้นหายอดนิยมถูกแก้แล้ว แต่แฟนคลับของชยินน่ะสิไม่เลิกรา ตอนแรกก็รวมกลุ่มกันดี แต่ตอนนี้เหมือนถูกทำให้ขาดทุน” “ไม่เป็นไร ค่อยเป็นค่อยไป อาชีพเราถ้าไม่กลัวถูกคนอื่นปลุกปั่นข่าวลือ ก็กลัวคนจำเธอไม่ได้” บางทีการปลอบของเกสรก็มีผล หลังจากที่ดมสาหายใจเข้าลึกๆ เธอก็พยักหน้า และเต็มไปด้วยกำลังใจในการทำงาน ในช่วงบ่ายก็เติมพลังให้ร่างกาย ทั้งสองคนต้องใช้ระยะเวลา เพราะเรื่องนี้ชยินเป็นตัวหลัก เวลาที่เหลือมีแค่ครึ่งเดือนเท่านั้น ส่วนของเกสรก็ปิดกล้องแล้ว “แต่ก่อนไม่ใช่เธอบอกว่ามีรายการวาไรตี้หลายรายการเหรอ ทำไมตอนนี้เหลือแค่สอง? แล้วก็เป็นการสัมภาษณ์ด้วย” “คนอื่นๆ ถูกพี่ชยานีฉกเอาไปแล้ว” “ชยานี?” เกสรขมวดคิ้วคิดชั่วครู่ แล้วถาม “ตอนนี้ชยานีเอาใครไป?” ดมสาถอนหายใจเศร้าๆ “พลอย” เกสรคิดไปถึงวันนั้น ผู้คนมากหน้าหลายตาตบหน้าของชยานี ความบาดหมางครั้งนี้เธอจำไม่ได้ก็ยากแล้ว แต่เธอคิดไม่ถึงเลยว่าชยานีจะฉกพลอยที่เป็นทรัพยากรในมือเธอไป เธอชัดเจนแจ้มแจ้งแล้วว่าเป็นใคร ซึ่งก็คือชยานี เรื่องนี้เกสรเก็บไว้ในใจ แต่เธอยังไม่ทันได้ไปจัดการ ความวัวไม่ทันหายความควายก็เข้ามาแทรก