ตอนที่ 48 คุณดื่มเยอะไปแล้ว

ต๭นที่ 48 คุณดื่มเยอะไปแล้ว เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ แขไขก็ลุกขึ้น ก่อนจะสบตากับกิจพร “แม่คะ ให้หนูหาลูกเขยให้มั้ย ดูแลบ้านเราได้อย่างเต็มที่ ดีมั้ยคะ?” “เหลวไหล” กิจพรตบหัวเข่าเธอด้วยความโกรธ “ผู้ชายที่ไหนอีกล่ะ เป็นคนมีอนาคตมั้ย?” “แม่พูดอย่างนี้ก็ไม่ถูก พ่อก็เป็นคนจนที่เริ่มจากศูนย์ไม่ใช่เหรอคะ?” คำพูดนี้ทำให้กิจพรพูดไม่ออก แล้วเธอก็ไม่สามารถอธิบายความซับซ้อนนี้ได้ จึงเปลี่ยนเรื่อง “พ่อของลูกไม่เหมือนกัน” “แม่สองมาตรฐาน” แขไขขี้เกียจเกินกว่าจะเถียงกับแม่ ก่อนจะสวมรองเท้าแตะแล้วเดินไปที่เตียง “หนูจะนอนแล้ว แม่กลับห้องเถอะค่ะ” “รอแป๊บนึง ทำไมแม่เห็นว่าเท้าลูกยังบวมอยู่ หันมาทายา” “ไม่ต้องจับ” แขไขหันหลังกลับแล้วคว้าขวดยาไว้ “ยัยเด็กคนนี้ทำแม่ตกใจ แม่จะทายาให้ ลูกเป็นอะไร?” “หนูไม่เป็นอะไร ดีขึ้นแล้วค่ะ” แขไขถือขวดยาอย่างหวงแหน แล้วก็รีบเร่งให้กิจพรออกไป “แม่รีบกลับไปนอนเถอะนะ หนูง่วงแล้ว” “แขไข เจ้าลูกคนนี้ เดี๋ยวนี้ลูกแปลกๆ ไปนะ?” ได้ยินเสียงแม่ปิดประตู แขไขก็กอดขวดยาด้วยใจเปี่ยมสุขนอนหลับไป ครึ่งเดือนต่อมา นักแสดงนำหญิงในเรื่อง《องค์หญิงกำมะลอ》ก็ปิดกล้องลงแล้ว แล้วก็ปิดกันทั้งหมด หลังจากถ่ายทำฉากสุดท้ายเสร็จ ผู้กำกับที่ยิ้มแย้มตลอดเวลาก็แสดงรอยยิ้มพึงพอใจ เขาเดินออกมาจากหลังกล้อง และจับมือกับเกสร “ถ่ายได้ไม่เลวเลย หวังว่าจะมีโอกาสได้ร่วมมือกันอีก” “ขอบคุณค่ะผู้กำกับ” นักแสดงนำชายอย่างชยิน ก็ถือเค้กเลี้ยงปิดกล้องออกมาด้วยตัวเอง เพราะข่าวอื้อฉาวครั้งก่อน ทุกคนเลยมองพวกเขาทั้งสองอย่างคลุมเครือ ตัวแทนของชยินก็เห็นความไม่ชอบมาพากลนี้ “เมื่อวานชยินของพวกเราก็ปิดกล้องแล้ว และก็กลับมามอบเค้กให้แก่เกสรเพื่อเป็นการเฉลิมฉลอง” เกสรก้าวถอยหลังไปหลบอยู่หลังดมสา “พวกคุณอย่ากลัวผมเลย ตัวเองอยากซื้อเค้กด้วยเงินกองถ่ายก็บอกมา อย่าทำแบบนี้ กลัวว่าจะเป็นข่าวยอดนิยมกับผมเหรอ ผมไม่อยากถูกแฟนคลับคุณด่าแล้วล่ะ” ชยินแสร้งพูดด้วยสีหน้าเจ็บปวด “นี่คือเค้กที่ผมซื้อด้วยเงินด้วยตัวเองเลยโอเคมั้ย?” “งั้นก็เป็นเหตุผลที่คุณเพิ่งมาหลังจากปิดกล้องไปแล้วสินะ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน” เกสรหัวเราะมองไปยังทุกคน และเสียงหัวเราะของเกสรก็ทำให้ให้ความคลุมเครือแต่แรกเริ่มนั้นหายวับไป เค้กถูกตัดเป็นชิ้นๆ ทันใดนั้นก็มีหนึ่งคนในกลุ่มพูดออกมา “คุณเยอรมันมา” “คุณเยอรมัน...” ทุกคนหันกลับไปทักทาย ผู้อำนวยการสร้างมีปฏิกิริยาเร็วที่สุด รีบเดินเข้าไปต้อนรับ “คุณเยอรมันทำไมมาไม่บอกล่ะครับ พวกเราตัดเค้กฉลองปิดกล้องไปแล้ว” นักลงทุนในเรื่อง 《องค์หญิงกำมะลอ》ก็คือบริษัทH.Y เยอรมันก็เคยมาเยี่ยมก่อนหน้านี้ แต่เมื่อครั้งสุดท้ายที่มา นางเอกยังเป็นพลอยอยู่ เยอรมันทำหน้าปกติ “ไม่เป็นไรครับ ก็แค่ว่างๆ แล้วผู้ช่วยบอกว่าวันนี้ปิดกล้อง ก็เลยมาดูสักหน่อย” ขณะที่พูด เขายกมือขึ้นเล็กน้อย แล้วกัมพลที่อยู่ข้างหลังถือกล่องสีดำไว้ในมือก็เปิดกล่องออก และช่อดอกกุหลาบสีแดงก็ปรากฏแก่สายตาทุกคน ก่อนจะส่งไปยังมือของเกสร ดวงตาของทุกคนเบิกกว้าง เยอรมันรู้จักกับเกสรเหรอ? ตอนไหนอะไรยังไง? ในสายตาตื่นตะลึงของฝูงชน เกสรก็มีความประหม่าเล็กน้อย ยากที่จะสงบลง เห็นคำว่า ‘ยินดีกับการปิดกล้องนะเกสร’ อยู่ท่ามกลางดอกไม้ ก็แกล้งทำเป็นสงบนิ่ง “ไม่คิดเลยว่าคุณเยอรมันจะรู้จักชื่อฉันด้วย แถมยังส่งดอกไม้ปิดกล้องมาให้อีก รู้สึกเป็นเกียรติมากค่ะ” “คุณเกสรมีฝีมือการแสดงที่ดี แน่นอนว่าจะได้รับความนิยมหลังจากหนังเปิดตัว ดังนั้นหวังว่ามีโอกาสได้ร่วมงานกับคุณอีกนะครับ” เกสรไม่เข้าใจจริงๆ เยอรมันมีจิตใจแบบไหนที่สามารถพูดกับเธอได้อย่างสงบนิ่งราวกับว่าเพิ่งเจอกันครั้งแรก “แน่นอนค่ะ ในอนาคตอาจมีโอกาสมากมายที่เราจะได้ร่วมมือกัน” เสียงกระตือรือร้นของผู้อำนวยการสร้างดังขึ้นมา “ใช่ครับ พวกเรามีงานเลี้ยงปิดกล้องด้วย คุณเยอรมันต้องการมาร่วมมั้ยครับ?” เกสรรู้จักเยอรมันดี เขาไม่ตอบรับหรอก แต่ได้ยินเสียงยืนยันของเขาดังขึ้นมา “พวกคุณอยากกินอะไรบอกให้กัมพลจองร้านไว้เลยก็ได้ครับ เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง” ฝูงชนมองหน้ากันและส่งเสียงเชียร์ออกมาครู่หนึ่ง ถ้าเยอรมันออกปากแล้วล่ะก็ มันต้องแพงแน่ๆ เลย! มีแค่เกสรเท่านั้นที่มีสีหน้ายุ่งยาก มองไปยังเยอรมันด้วยความงงงัน ทันทีที่เขาปรากฏตัวที่นี่ ก็มอบดอกไม้ให้เธอ ยังเลี้ยงปิดกล้องอีก กลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้ความสัมพันธ์ของพวกเขาหรือยังไง เยอรมันต้องการอะไรกันแน่? ในคืนงานเลี้ยงปิดกล้อง ทีมงานทั้งหมดก็ไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่นอันดับหนึ่งของเมือง ต้องใช้ห้องขนาดใหญ่ทั้งหมดห้าห้องถึงจะบรรจุคนได้หมด ทั้งห้าห้องไม่ได้ปิดประตู และบางครั้งก็มีคนมาชนแก้วเหล้ากัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งห้องของเกสร คนมาทุกสามถึงห้านาที เหล่านักแสดงชายล้วนอยากมีความสัมพันธ์อันดีกับเยอรมัน กินข้าวโต๊ะเดียวกับกับเยอรมัน มันเป็นโอกาสอันดีที่จะได้แสดงตัวตน เกสรและเยอรมันถูกแยกจากกันโดยผู้อำนวยการสร้างและผู้กำกับ โดยนั่งกันคนละมุม แต่เป็นมุมที่เงยขึ้นมาสบตากันได้เหมาะเจาะ ดังนั้นเธอจึงไม่ค่อยเงยหน้าขึ้น “อารมณ์ไม่ดีเหรอ?” เสียงชยินดังมาจากด้านหลัง “ทำไมเธอดูไม่มีความสุข?” เกสรส่ายหัว “ไม่นะ ฉันโอเค” “หน้าเธอมันเขียนคำว่าอารมณ์ไม่ดีลงไป ถ่ายก็ถ่ายเสร็จแล้ว ฉันรู้ว่าเธอทำใจจากฉันไม่ได้” “ทำไมหน้านายหนาขนาดนี้?” เกสรพูดไม่ออก “โอเค มา ดื่มกัน การร่วมมือครั้งนี้จบ ครั้งหน้าก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันตอนไหนแล้ว” “ทำไมพูดอะไรเศร้าจัง?” ถึงเกสรจะบอกไม่เต็มใจที่จะคุยกับเขา แต่ในความเป็นจริงถือแก้วเหล้ายกขึ้นมาชนกับชยินแล้วดื่มมันลงไป ยังไงก็อยู่ด้วยกันมาหลายเดือน ทุกคนก็เข้ากันได้ดี ก็เลยทำใจไม่ได้นิดหน่อย แต่ชยินเดาผิด เธอไม่มีมีความสุขเพราะอย่างอื่น แค่เธอไม่เข้าใจสิ่งที่เยอรมันทำในวันนี้ ใจของเธอสับสน ชยินก็เป็นมือโปร พูดคะยั้นคะยอให้เธอดื่ม เหล้าหลายแก้วถูกกลืนลงไปในท้องของเกสร โดยมีชยินยุยง นักแสดงชายคนอื่นและทีมงานก็พากันปลดปล่อย พากันเดินมาชนแก้วกับเกสร ส่วนใหญ่ไม่มีเจตนาไม่ดี แล้วเกสรก็เป็นคนอารมณ์ดี มักจะเข้ากันได้ดีกับทุกคน เกสรก็ไม่ปฏิเสธเหล้าพวกนี้เลย ไม่นาน ใบหน้าของเธอก็บ่งบอกว่าเริ่มเมา ทุกอย่างอยู่ในสายตาของเยอรมันตลอด สีหน้าของเขาเย็นชา “เฮ้ นางเอกของเรายังไม่ชนแก้วกับคุณเยอรมันเลย” ทันใดนั้นก็มีคนเอะอะโวยวาย ไม่รู้ว่าเห็นสายตาของเยอรมันที่มองไปยังเกสรหรือไม่ “ใช่ๆ เกสร ทำไมคุณไม่เข้าใจเลย รีบไปชนแก้วเร็วเข้า” เกสรมึนงงเล็กน้อย หลังจากได้ยินเสียงเร่ง เบะปาก มือเทเหล้าแล้วชูไปทางเยอรมัน “คุณเยอรมัน ชนแก้วค่ะ หวังว่าอนาคตจะมีโอกาสร่วมงานกันอีก” ในคำพูดมีการประชดอยู่ในนั้น แต่มีแค่เยอรมันที่เข้าใจ เกสรกำลังจะยกดื่ม แต่มือก็ถูกคว้าเอาไว้ เงยหน้ามองเยอรมันที่ส่งสายตาเตือน “คุณดื่มเยอะแล้ว” ทุกคนชะงัก