บทที่ 16 คุณยายบุกตรวจ

บ๗ที่ 16 คุณยายบุกตรวจ “......” มองไปทางท้องฟ้ากลางคืนสีเข้มนอกกระจกรถ ปริพลหรี่ตาลง รีบกลับรถตรงถนนด้านหน้าทันที ราวๆหลังจากสิบนาที ขับรถเข้าไปที่หอพักส่วนตัวที่เงียบเชียบ ปริพลโค้งตัวลงไปอุ้มกมิดาที่หลับสนิทขึ้นมา ราวกับว่าเธอมีสติอยู่ มือขาวสองข้างคล้องเข้าที่คอของปริพล ร่างกายมีน้ำหนักเบาอย่างคาดไม่ถึง เอนเข้าซุกตรงหน้าอกเขาอย่างเชื่อฟัง บางครั้งที่ทำงานดึกไม่อยากกลับบ้าน ปริพลก็จะพักผ่อนอยู่ที่นี่ เครื่องอำนวยในหอพักความสะดวกครบครัน ทุกวันเสาร์จะให้แม่บ้านมาทำความสะอาดหนึ่งครั้ง ปริพลวางคนเมาลงที่เตียงและห่มผ้าให้ ขณะที่หมุนตัวจะเดินไปนั้น มือร้อนเล็กๆนั้นก็ดึงเขาไว้ “แม่ หนูไม่อยากเรียนบัลเล่แล้ว.....”ผู้หญิงตัวเล็กหลับตาพึมพำอยู่บนเตียง มือเล็กจับข้อมือเขาแน่นไม่ยอมปล่อย“เหนื่อยจังค่ะ....หนูอยากกินเนื้อ....” น้ำเสียงอ่อนโยนมีความออดอ้อน ทำให้ปริพลปัดท่าทางมือของเธอ “แม่คะ”ผู้หญิงตัวเล็กใช้หัวไถกับข้อมือของเขา ปากเล็กมุ่ยเล็กน้อยแล้วอ้อน“นอนกับหนูนะ....” “......” นี่คือให้เขาเป็นแม่แล้วเหรอ？ สตั้นไปสักพัก ร่างสูงของปริพลก็โค้งตัวลง ยกผ้าห่มขึ้นแล้วลอดเข้าไป เพียงแค่เขามุดเข้าไป เตียงทั้งเตียงก็เหมือนกับจมลงไป ส่งเสียงเรียกเบาๆ ทำให้กมิดาพิงมาทางนี้ กางเกงสีดำที่กมิดาใส่นั้นเป็นทรงปาดไหล่ คลอเคลียไปสองสามครั้ง สายบนไหล่ก็ตกลงมา ผิวขาวเรียบเนียนก็เผยออกมา หน้าอกชนกระเพื่อมเข้ากับต้นขาของเขาเล็กน้อย มีความสุข ปริพลไม่ได้ตั้งใจที่จะชำเลืองไปเห็น ซ่อนสีตาทันที หายใจเข้าลึกๆแน่นๆ แล้วลากผ้าห่มบางๆคลุมตัวให้เธอ “ไม่เอา มันอึดอัด......”กมิดาพึมพำอยู่ แล้วออกแรงถีบผ้าห่มออก มือโอบที่เอวบางของผู้ชาย แล้วยังใช้หัวเล็กๆถูๆไถๆ“อั๊ว หมอนใบนี้แข็งจัง......” เส้นทแยงมุมผ่านไปที่หน้าผากของปริพล สีหน้าน่ารังเกียจหายากของเขาก็เปิดเผยขึ้น …… เช้าตรู่ ด้านนอกห้องนอนหรูหรามีจังหวะเสียงกริ่ง ตอนแรกปริพลนอนไม่เต็มอิ่ม เวลานี้ยังถูกเสียงกริ่งก่อกวนอีก จึงเกิดอารมณ์ไม่พอใจทันที อยากลงจากเตียงไปเปิดประตูแต่พบว่ารู้สึกหนักที่ข้อมือ ค่อยๆหัน ถึงได้พบว่าตรงข้อมือมีหัวเล็กๆหนุนอยู่ มือขาวของผู้หญิงตัวเล็กโอบอยู่ที่คอของเขา ค่อยๆเม้มปากแดง ลมหายใจนิ่ง หากมีกลิ่นหอมจางๆอยู่รอบจมูกของปริพล ก็แสดงให้เห็นได้ชัดมาก ว่าเมื่อคืนผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาหลับได้ไม่เต็มอิ่ม ปริพลคลึงคิ้วที่ปวดแล้วไปเปิดประตูข้างนอกห้องนอน เมื่อสายตาปะทะกับคุณยายที่ยืนยิ้มอยู่ด้านนอก ขายรูปหล่อก็ตกใจเล็กน้อย จะปิดประตูที่เหลืออยู่ครึ่งหนึ่งให้สนิท แต่คุณยายสกัดขาขวางไว้ได้ทันทีคุณยาย “ตายแล้วปิดประตูทำไมล่ะ อยากให้ยายเข้าไปอยู่ในโลงตอนนี้แล้วใช่ไหม？” เห็นว่าธนิดาผลักตัวเองแล้วเข้ามาในหอพัก ปริพลทำได้เพียงแค่เปิดประตู ให้ลุงแวดที่อยู่ด้านนอกเข้ามาด้วย เมื่อรู้สึกว่าธริดากำลังมุ่งตรงไปที่ห้องนอนของตัวเอง หัวคิ้วก็ขมวดขึ้น ขายาวรีบก้าวเท้าไปยืนบัง “คุณยายครับ ห้องนอนผู้ชายมันรกนะ” ร่างสูงกำยำของปริพลยืนขวางอยู่ตรงหน้าธนิดา ห้ามไม่ให้เธอเข้าไปดูในห้องนอน มือลูกแล้วลูบอีกที่ปลายจมูก“อีกอย่างเมื่อวานผมทำงาน ยังไม่ค่อยได้เก็บ......” ธนิดาทำเสียงอ๋อขึ้น แต่ในใจไม่เชื่อ มองหลานชายของเธอที่มีท่าทางกลัวคนรื้อของเขา ต้องมีอะไรทะแม่งๆอยู่มนห้องแน่นอน！ เมื่อเห็นว่าปริพลขวางอยู่หน้าประตูมีท่าทีไม่ยอมเปิด ธนิดาก็ทำได้เพียงถอย ถืออาหารเช้าไปทางโต๊ะอาหาร“ยายตื่นแต่เช้ามาทำโจ๊กให้หลานเลยนะ หอมมากเลยล่ะ หลานมาชิมหน่อยมา” ในใจปริพลโล่งออกไปมาก เมื่อวานเขาเพียงกลัวว่ากมิดาจะหลงทางไม่ปลอดภัย ดังนั้นเลยพากลับมาด้วย แต่ก็ทำให้คุณยายเข้าใจผิดไม่ได้ ชำเลืองไปยังห้องนอนอีกครั้ง ปริพลก้าวไปที่ห้องอาบน้ำ