ตอนที่ 21ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป

ต๭นที่ 21ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ปริพลลังเลครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายก็พยักหน้า และเอาเบอร์โทรศัพท์พิมพ์ใส่ในโทรศัพท์มือถือของกมิดา “มีเรื่องอะไรก็โทรมา” “...............” กมิดา มองดูเขาเดินออกไปอย่างงง ผู้ชายคนนี้ยังไงกัน ดูแลเธออย่างดี คงไม่ใช่คิดว่าเธอท้องจริงๆแล้ว คิดอยากจะเป็นพ่อเด็กหรอกนะ เมื่อมองไปทางป้ายต่อคิวแล้วเห็นหมายเลขที่ตรงกับในมือ กมิดารีบเอาบัตรคิวใส่ในมือของหญิงตั้งครรภ์ที่อยู่ข้างๆ พูดอย่างยิ้มๆ “น้าคะ ฉันเห็นว่าคุณดูจะรีบ บังเอิญถึงคิวของฉันแล้ว คุณไปก่อนเถอะค่ะ” สามีของหญิงตั้งครรภ์รีบขอบคุณเธอ หลังจากนั้นก็พยุงหญิงตั้งครรภ์จากไป กมิดาโบกมือให้ หลังจากนั้นก็มานั่งที่ห้องผู้ป่วยนอกสิบนาที ให้แน่ใจว่าปริพลขับรถออกไปแล้ว เธอถึงจะแอบออกไป หลังจากออกไปจากโรพยาบาลได้ระยะหนึ่ง ก็ใช้มือเล็กตบหน้าอกตัวเอง โทรศัพท์ที่โทรหาปริพลทำให้เธอเป็นอิสระจริงๆ ไม่เช่นนั้นเธอต้องเผชิญหน้ากับสูตินารีแพทย์จริงๆแล้ว เมื่อเช้ารีบออกมาจากที่พัก กมิดาที่ทานอาหารเช้าได้ไม่เท่าไหร่ ดังนั้นตอนนี้ท้องของเธอจึงทรมานเพราะหิวนิดหน่อย หลังจากหันไปเห็นร้านอาหารเช้า เธอก็ไม่ลังเลที่จะเข้าไปที่นั้น “เถ้าแก่ ก๋วยเตี๋ยวเป็ดมาชามหนึ่ง แล้วเอาซาลาเปาเสี่ยวหลงด้วย” “ได้” อย่างรวดเร็ว อาหารเช้าที่มีกลิ่นหอมกรุ่นก็มาเสิร์ฟ ความกรอบของเนื้อเป็ดทำให้กมิดาขยับมือไปหยิบตะเกียบมาแล้วเริ่มกิน ความเลิศรสของอาหารทำให้เธอถึงกับหรี่ตา น่าเสียดายที่ต้องรักษาหุ่น ไม่อย่างนั้นเธอคงกินเท่ากับที่หมาป่าตัวหนึ่งกินจนอิ่มไปแล้ว ตอนที่กินของอร่อยอยู่ กมิดาพบว่ามีคนยืนอยู่ข้างเธอไม่ไปไหน เธอจึงต้องมองไปทางนั้น แวบแรกที่เห็น เป็ดที่เธอยังไม่ได้กลืนก็ออกมา เห็นได้ชัดว่าถูกทำให้กลัว “คุณย่า” …… คฤหาสน์ตระกูลพิชารัตน์ “เฮ้อ คุณปริพลของพวกเราจะต้องแต่งงานแล้วจริงๆเหรอ” “นี้ยังสามารถหลอกได้เหรอ คุณย่าใหญ่ไปรับเธอกลับมาแล้ว เธอไม่เห็นชุดเจ้าสาวมากมายที่ส่งมาที่คฤหาสน์ของพวกเราเหรอ” “และว่าผู้หญิงที่แต่งงานกับคุณปริพลของพวกเราได้รับเงินมากมายไปแล้ว กลายเป็นสะใภ้พันล้าน” ..... พวกคนรับใช้ที่กำลังยุ่งก็ไม่ลืมที่จะซุบซิบนินทากัน ไม่มีใครพูดถูกเกี่ยวกับเรื่องที่ธนิดาพาหลานสะใภ้กลับมา และแสดงความอิจฉาริษยาอยู่ลึกๆ ปริพลเป็นของดีที่มีไม่มาก หนุ่มโสดที่ร่ำรวย ตำแหน่งสูง ทำให้มีชื่อเสียงเป็นที่นิยม ไม่ว่าบ้านไหนที่ได้แต่งเข้ามาเป็นสะใภ้บ้านตระกูลพิชารัตน์ สาวๆคนอื่นๆก็ต่างอิจฉาตาร้อน เหล่าคนรับใช้กำลังคาดเดากันว่า กลัวว่าจะมีงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ของศตวรรษใกล้เข้ามา และในห้อง คนรับใช้กว่าสิบคน มีคนหนึ่งที่นำชุดแต่งงานที่สวยสง่ามาวางไว้ในห้องรับแขก คุณย่าใหญ่ดึงมือของกมิดาให้มาอยู่ท่ามกลางชุดเจ้าสาว พูดอย่างยิ้มยิ้มว่า “กมิดาเธอชอบชุดไหนก็เอาออกมาลอง” เมื่อปรายสายตามองไปยังชุดเจ้าสาวเหล่านี้ที่ราคาไม่น้อยเลย กมิดาถึงกับมุมปากกระตุก เธอไม่คิดว่าออกมาจากโรงพยาบาล หาที่ทานอาหารเช้านิดหน่อยจะถูกคุณย่าใหญ่ลากกลับมา ดูท่าทางคงจะไม่ได้อยากให้เธอกับปริพลแต่งงานกันจริงๆหรอกนะ “คุณย่าคะ ที่จริงแล้วฉัน............” กมิดาเงยหน้าเพื่อจะเปิดปากพูด จะบอกความจริงว่าเธอไม่ได้ตั้งครรภ์ และก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับปริพล คุณย่าใหญ่กลับเอามือวางไว้ที่ท้องของเธอ ทำให้กมิดาตกใจ “ท้องแบนขนาดนี้ น่าจะยังไม่ถึงสองเดือนใช่ไหม” ธนิดาพูดคล้ายบ่นพึมพำ หลังจากนั้นก็ไปถามกมิดา “กมิดา เธอได้เอาผลตรวจกลับมาไหม เธอเอามาให้ย่าดูหน่อยได้ไหม” “............” เธอไม่ได้ตั้งครรภ์ จะเอาผลตรวจมาจากไหน ไม่รอให้กมิดาตอบ คุณย่าใหญ่ก็ลูบที่ท้องของเธอและพูดว่า “แม่ของปริพลตอนตั้งท้องเขา ท้องของเธอก็เล็กมากเหมือนกัน ห้าเดือนเข้าไปแล้วท้องถึงจะนูนออกมา เหมือนกับแตงโมลูกใหญ่