ตอนที่ 24 ผ้าเช็ดตัวถูกดึงออก ปิดบนหน้า

ต๭นที่ 24 ผ้าเช็ดตัวถูกดึงออก ปิดบนหน้า “ตุ้บ” ทั้งคู่ล้มลงบนพื้นเย็นเฉียบ “ปริพล ย่าจะบอกให้นะ กมิดากำลังท้องอยู่ หลานอย่ารังแกเธอ........” เป็นเสียงพึมพำของคุณย่าใหญ่จากระยะไกลที่ใกล้เข้ามา และประตูห้องนอนก็ถูกผลักให้เปิดออก ธนิดายืนอยู่ที่หน้าประตู สีหน้าค่อยๆเปลี่ยนเป็นตกใจ จ้องคนสองคนบนพื้น นี้ นี้............. ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหลานของเธอจะกล้ามากนาดนี้ เมื่อเห็นปริพลและกมิดาในมุมสายตาของตัวเองเอง ธนิดาสีหน้าเปลี่ยนทันที สองมือคลำไปรอบๆ ปากก็พูดขึ้นมา “คนแก่แล้ว เกิดเป็นต้อกระจกขึ้นมาทันที อะไรก็มองเห็นไม่ชัด..............” ปริพลและกมิดา “.........” รอหลังจากให้คุณย่าใหญ่คลำออกไปจากประตูห้อง ปริพลก้มหน้าลงไปใกล้กมิดา กมิดาถูกบางอย่างที่น่ากลัวเกี่ยวกับสายตาที่ลึกซึ้งของเขา ความสะเพร่าที่ไม่รู้ตัว สองมือขาวเนียนจับชุดกระโปรงของตัวเองเอาไว้แน่น พูดด้วยเสียงเบาว่า “คุณ คุณลุกออกจากตัวฉันก่อนได้ไหม..............” ปริพลไม่พูดอะไร สายตามองไปที่ท้องของเธอ เหมือนกำลังคิดอะไร ค่อยๆหรี่ตาลง ถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “เธอ ไม่ได้ท้องเหรอ” “ฉัน............”กมิดากัดริมฝีปาก เธอไม่ได้คาดคิดว่าสายตาของผู้ชายตนนี้เฉียบคมมาก เมื่อคำโกหกถูกเปิดเผย ทำได้แค่พูดความจริง “ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะกลบเกลื่อน ตอนนั้นคุณย่ากดดันฉัน ฉันเลย....” กลัวว่าปริพลจะไม่เชื่อ เธอจึงรีบพูดอีกว่า “ฉันไม่ได้อยากมาคฤหาสน์ตระกูลพิชารัตน์จริงๆ ฉันถูกคุณย่าพามา ฉันอยากจะบอกความจริงกับท่านตั้งหลายครั้ง แต่มักจะถูกท่านห้ามไว้” เห็นเธอพูดอย่างนี้ คิ้วที่ขมวดอยู่ของปริพลก็ค่อยๆคลาย ที่แท้เธอไม่ได้ท้อง เมื่อรอให้ปริพลดึงผ้าเช็ดตัวของเขามาผูกร่างกายและลุกขึ้นยืน กมิดาถึงจะรีบปีนขึ้นมา ใบหน้าแดง มองแต่ชุดของตัวเอง “ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันจะไปตอนนี้เลย..............” เธอเพิ่งจะดึงผ้าเช็ดตัวของคนอื่นออก น่าอายจริงๆ ปริพลก้มศีรษะและพูดกับกมิดาว่า “ต่อไป เธอยังจะอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลพิชารัตน์ต่ออีกไหม” กมิดาเงยหน้ามองเขา ท่าทางดูงุนงง ไม่ใช่ว่าเธอเพิ่งจะบอกไปเหรอว่าถูกบังคับให้อยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลพิชารัตน์ เขายังจะให้เธออยู่ที่นี้เหรอ ท่าทางซื่อๆของผู้หญิงตัวเล็กๆทำให้ปริพลมองแล้วเกิดรอยยิ้มขึ้นมา เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดผม ให้เธอวิเคราะห์ว่าทำไมเธอยังต้องอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลพิชารัตน์ “คุณย่าของผมเป็นโรคหัวใจ ไม่สามารถรับเรื่องสะเทือนใจได้ ถ้าคุณบอกกับท่านว่าไม่ได้ท้อง มันจะทำให้ท่านสะเทือนใจมาก ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ใจคุณก็จะต้องเจ็บปวด” กมิดากัดนิ้ว สีหน้าเคร่งเครียด คงไม่หรอก เธอไม่คิดจริงๆว่าคุณย่าใหญ่ที่ดูแข็งแรงดีจะสุขภาพไม่ดี เห็นกมิดาสีหน้าเป็นทุกข์ ริมฝีปากปริพลก็โค้งงอลง และพูดว่า “อีกอย่าง ตอนนี้ข่าวเชิงลบของคุณยังไม่หายไปเลย การปรากฏตัวข้างนอกจะต้องถูกโจมตีโดยนักข่าว” กมิดาคิดแล้วคิดอีก รู้สึกว่าที่ปริพลพูดมาก็มีเหตุผล แต่อยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลพิชารัตน์............ เธอแอบเงยหน้ามองไปที่ปริพล และเมื่อเขาสังเกตเห็น หัวใจก็เต้นเร็วมากขึ้น จึงรีบก้มหน้าอีกครั้ง ลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “ถ้าคุณไม่ถือสา ถ้าอย่างนั้นก็...........รบกวนคุณแล้ว” ปริพลหัวเราะขึ้น ตอนนี้มองอย่างละเอียดแล้ว เขารู้สึกว่าใบหน้าแดงๆของเธอก็น่ารักดี เมื่อถึงเวลาอาหารเที่ยง เห็นกมิดาและปริพลลงมาด้วยกัน คุณย่าใหญ่ก็เผยรอยยิ้มที่ไม่สามารถปกปิดได้บนใบหน้า และรีบไปพยุงกมิดา พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “คนรับใช้เพิ่งทำความสะอาดบันได กมิดาต้องระวังหน่อย” กมิดาเกือบสำลัก เหลือบมองปริพล และพยักหน้าอย่าละอายพลางพูดว่า “ค่ะ ฉันรู้แล้ว” …… คนใช้ทุกคนของคฤหาสน์ตระกูลพิชารัตน์พบว่า ตั้งแต่ที่คุณย่าใหญ่พาผู้หญิงคนนี้กลับมา รอยยิ้มบนใบหน้าก็ไม่เคยจางหายไป และนับวันยิ่งดีขึ้น ไม่เพียงแต่ทำกระเป๋าและถุงเท้าสำหรับหลานที่ดีในอนาคต พาแม่บ้านออกไปซื้อผลไม้สดและอาหารทุกวัน ทำซุปให้หลานสะใภ้ซุนเอง ดึงดูดความอิจฉาของกลุ่มแม่บ้านไม่น้อย ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่แต่งงานกับสามีที่ร่ำรวยและหล่อ แล้วก็ยังมีคุณย่าที่รักเธอมากอีก ใช่แล้ว ต่อไปคลอดหลานชายที่เดินเล่นในคฤหาสน์ตระกูลพิชารัตน์ กลายเป็นแม่ที่เป็นใหญ่ของบ้าน อีกวันที่สดใส กมิดาและคุณย่าใหญ่ที่นั่งรับแสงแดดอุ่นๆและฝึกงานฝีมือ “เด็กดี ผิดทางแล้ว” มือของธนิดาจับมือกมิดาเพื่อเป็นการสอนนำ สอนด้วยความห่วงใย “ถ้าเธอสอยอย่างนี้แล้ว เมื่อถึงเวลาสอยปลายด้ายก็จะกระจาย สอยมันเข้าไปข้างใน สอยออกมาอย่างนี้ก็จะสวยมาก” กมิดาพยักหน้า จัดการกับตะขอด้าย “อย่างนี้ สอยจากด้านในใช่ไหมคะ” นั่งอยู่จนผ่านไปสองชั่วโมงกว่า รอเวลาเมื่อปริพลขับรถกลับมา ก็เห็นกมิดากับคุณย่าใหญ่ยังนั่งยุ่งกันอยู่ในสวน โต๊ะเล็กๆข้างๆที่วางขนมและน้ำชาไว้ ยังไม่ได้ทานกัน แสงสีส้มเรืองแสงสะท้อนผ่านบนใบของกมิดา ทำงานอย่างเงียบๆ มือเรียวที่ขาวเนียนคล่องแคล่วสอยด้ายสีต่างๆ ความสุขที่ทำให้คนทนได้ได้ที่จะต้องรบกวน เห็นกมิดากัดริมฝีปากพลางยิ้มให้คุณย่าใหญ่ ปริพลก้าวไปเล็กน้อย สายตาเปลี่ยนเป็นรู้สึกซึ้งขึ้นมา ตั้งแต่หลังจากที่กมิดามาอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลพิชารัตน์ ธนิดาก็ยิ้มได้ทั้งวัน และเขาก็คิดว่าบรรยากาศในบ้านก็ครึกครื้นขึ้นไม่น้อยเลย และผู้หญิงคนนี้ยังเป็นคนที่ปากหวานด้วย มักจะทำให้ธนิดาได้หัวเราะบ่อยๆ ไม่หยิ่งไม่เสแสร้ง เป็นคนที่น่ารัก “คุณปริพล คุณกลับมาแล้ว” คนรับใช้พูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพและจึงทำให้คุณย่าใหญ่ได้ยินเสียงนั้น เธอกวักมือเรียกปริพล “ปริพล รีบมาเร็ว” ปริพลเดินไป “พวกคุณนั่งอยู่นี้ตลอดทั้งบายเหรอ” “ทำไมล่ะ นั่งอยู่ตรงนี้ก็ขวางทางหลานเหรอ” ธนิดามองเขา หลังจากนั้นสอยด้ายตุ๊กตาที่อยู่ในมือของกมิดาที่ใกล้จะเสร็จแล้ว พูดอย่างมีความสุขว่า “ฉันเพิ่งรู้ว่าหลานสะใภ้ฉันฉลาดมาก ของอะไรก็สามารถเรียนรู้ได้” กมิดาเกรงใจเล็กน้อย กัดริมฝีปากพลางยิ้ม “ที่ไหนกันคะ เพราะคุณย่าสอนดีต่างหาก” “หลานดูหลานดู กมิดาช่างปากหวานจริงๆ” คุณย่าใหญ่พูดอย่างมีความสุข เหมือนว่าจะคิดเรื่องอะไรอยู่ จึงรีบวิ่งไปที่ห้อง “เอ่อใช่ ฉันต้องรีบไปดูว่าต้มซุปฉันว่าได้รึยัง” คุณย่าใหญ่ไปแล้ว ในสวนดอกไม่จึงมีแค่กมิดาและปริพล อาจจะรู้สึกบรรยากาศน่าอึดอัดนิดหน่อย กมิดาส่ายตุ๊กตาในมือไปมา ในหน้าเล็กๆที่เผยอาการเขินอายออกมา “นี้เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ทำงานฝีมือ น่าเกลียดใช่ไหม” ปริพลหยิบขึ้นมาดู เผยรอยยิ้มเล็กๆผ่านริมฝีปาก “ใช่ น่าเกลียดนิดหน่อย” ทั้งสองคนไม่สบตากัน กมิดาไม่คิดว่าปริพลจะพูดได้ไม่น่าฟังเลย อยากเอาตุ๊กตากลับมา แต่ปริพลกลับเอาตุ๊กตาของเธอไปเลย และพูดอย่างยิ้มๆว่า “ไปแล้ว กลับไปกินข้าว” “ปริพล คุณเอาตุ๊กตาคืนมาให้ฉัน” กมิดารีบตามเขาไป “ถึงจะน่าเกลียดก็ไม่ให้คุณชอบ” …… คณะผู้แทนของบริษัทจำเจริญพูดคุยกับบริษัทบีไวส์อีกครั้งในวันอังคาร ปริพลปิดไว้เพื่อความปลอดภัย ประธานสูงสุดของบริษัทบีไวส์ต้องสละหุ้นในมือ ทำให้บริษัทจำเจริญได้ถือหุ้นเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ วันที่ซื้อสำเร็จ พนักงานทุกคนของบริษัทจำเจริญยกมือขึ้นร้องโห่ สื่อนักข่าวยังรายงานเรื่องนี้อย่างกว้างขวาง กล่าวว่าเป็นข่าวใหญ่ระดับประเทศที่ บริษัทบีไวส์ถูกซื้อโดยบริษัทจำเจริญ หุ้นของบริษัทเพิ่มขึ้นสามเปอร์เซ็นต์ในวันนั้น มันเป็นจุดเด่น ไม่มีคู่แข่งในประเทศ “ชัดเจนแล้วว่าบริษัทบีไวส์ถูกบริษัทจำเจริญซื้อหุ้นไป ข่าวร้อนแบบนี้ล้วนแต่เป็นพี่ปริพลทั้งนั้น”ขรรค์ชัยที่นอนขี้เกียจบนโซฟาสไตล์ยุโรป ยืดเท้ายาวอย่างผ่อนคลาย “ ฮ้าๆ เห็นอีกภาพที่เรียกว่าสามีแห่งชาติ”