ตอนที่ 28 งานเลี้ยงอาหารค่ำ (สอง)

ต๭นที่ 28 งานเลี้ยงอาหารค่ำ (สอง) ผู้ที่ชักชวนอย่างอธิบายไม่ได้คือซ่อนเจตนาร้ายเอาไว้ สำหรับชนิกานต์แล้วก็มีความกระตือรือร้นขึ้นมากะทันหัน จิตใต้สำนึกของกมิดากลายเป็นปกป้องมาก เธอกลับมาคิดอยู่ครู่หนึ่ง ปกติตัวเธอเองกับชนิกานต์ก็ไม่ได้สนิทกันอยู่แล้ว อยู่ๆจะมาแนะนำงานให้ไปทดสอบ แท้จริงแล้วเพราะอะไร “พี่ชนิกานต์ คุณมีอะไรจะพูด ก็พูดมาเถอะ” “ฮ่าๆ ก็แค่รู้เห็นเธอแล้วรู้สึกว่ามีความสัมพันธ์พิเศษ เหมือนน้องสาวของฉัน” “ว้าวคุณชนิกานต์ ฉันว่าฉันก็เหมือนน้องสาวฉันนะ ทำไมไม่แนะนำงานนั้นให้ฉันบ้างล่ะ” ศิลปินหญิงที่ยืนอยู่ข้างทนไม่ไหว รีบถามขึ้นตรงๆ “พวกเราก็สงสัยว่าเธอไปรู้จักกับคุณปริพลประธานของบริษัทจำเจริญตั้งแต่เมื่อไหร่” “คือ.........คือ” ศิลปินหญิงอีกคนก็ถามต่อ “อยู่บริษัทมาตั้งนาน ไม่เห็นเธอเคยพูดถึง หรือเป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้เรื่องที่บริษัทจำเจริญซื้อบริษัทของเรา นั่นคงเป็นเหตุผลที่เธอไม่พูด คงเป็นความลับใช่ไหม” เดิมทีถ้ามุ่งเป้าพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้มา ในใจของกมิดาถอนหายใจยาว ที่จริงแล้วมีเงินมีอำนาจก้พูดได้ ปกติเห็นเธอต่างก้ขี้เกียจทำเรื่องนี้ส่งพวกพี่น้องมาถามอย่างสนิทสนาม หน้าตาทางสังคมของปริพลถือว่าใหญ่มากจริงๆ “ก็เพื่อนธรรมดา” กมิดาก้มศีรษะเล็กน้อย ลูบหัวตัวเองอย่างเก้ๆกังๆ มันเป็นนิสัยความเคยชินของเธอเมื่อเธอโกหก ที่จริงแล้วความสัมพันธ์กับปริพลก็ไม่นับว่าเป็นเพื่อน ถ้าพูดกันตามจริงก็บอกความสัมพันธ์ได้ไม่ชัดเจน อยู่ที่บ้านก็ปลอมเป็นแฟนเขา นี้นับว่าเป็นความสัมพันธ์แบบไหน ในเมื่อเธอช่วยเขาทำให้คุณย่ามีความสุขถ้าอย่างนั้นก็ยืมหน้าตาของเขามาช่วยเธอที่จะสามารถมีโอกาสที่จะอยู่ในบริษัทและยังคงเป็นนักแสดง ไม่ได้ใช้เป็นประโยชน์มากเกินไปใช่ไหม กมิดาปลอมตัวเอง “ปีนี้ ก่อนที่มันจะถูกเผยแพร่ บอกสื่อว่าพวกเธอเป็นเพื่อนกัน กมิดาเธอสามารถทำได้จริง” ชนิกานต์กระพริบตา เหมือนกับเป็นปีศาจ “ใช่แล้ว ฉันก็ไม่ได้พยายามที่จะหาประโยชน์จากเธอ เพียงแค่ถ้ามีโอกาส ช่วยให้ฉันได้เจอกับประธานปริพลพูดคุยกันนิดหน่อยก็พอแล้ว” กมิดาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ไม่แน่ใจบางอย่าง “เรื่องนี้ ฉันช่วยเธอไม่ได้หรอก ประธานปริพลเขาไม่ได้จัดการกิจกรรมศิลปินของบีไวส์โดยตรง” ชนิกานต์กวาดสายตามองสร้อยคอเครื่องประดับบนคอของเธออย่างหมดหนทาง “เธออย่าบอกว่าเธอไม่รู้ว่าในมือของประธานปริพลนั้นมีรายชื่อสปอนเซอร์อยู่ตั้งเท่าไหร่ สร้อยคอเทพธิดาวีนัสคงเป็นคอลเลคชั่นฤดูหนาวของIsmailเครื่องประดับใช่ไหม” ใช่ ถูกต้อง กมิดาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ทันทีทันใดนั้นในสมองก็มีลู่ทางขึ้นมา ก่อนหน้านี้ที่เพิ่งออกจากประตู ปริพลบอกว่าIsmailเครื่องประดับให้เขาหาพรีเซนเตอร์ใหม่ให้ ตอนนี้เครื่องประดับชุดนี้อยู่บนคอเธอ เหล่าศิลปินของบริษัทบีไวส์ที่มาร่วมงานเลี้ยง นอกจากเธอแล้ว ก็ไม่เห็นว่าใครจะใส่เครื่องประดับของIsmailเครื่องประดับเลย นี้ไม่ใช่ว่าชัดเจนแล้วเหรอ กมิดา เธอนี้เป็นเหมือนหมูจริงๆ จากที่ตกตะลึง เสียงของชนิกานต์ทำให้เธอตื่นจากความคิดของเธอ “กมิดา ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรโดยไม่รู้ความสามารถของตัวเองกับเธอที่เป็นตัวแทนของIsmailเครื่องประดับ นี้ไม่ใช่ว่าได้ข่าวมาว่าในมือของประธานปริพลยังมีพรีเซนเตอร์อัญมณีอีกเหรอ เธอคนเดียวคงไม่สามารถเป็นพรีเซนเตอร์ได้ถึงสองบริษัทหรอก” กมิดารู้สึกว่าสมองของตัวเธอเองตอนนี้มีความสับสนนิดหน่อย สงสัยว่าก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่หน้าประตูเห็นเหล่าศิลปินหญิงเห็นสายตาของเธอโดยตรงแล้ว เธอยังประหลาดใจกับข่าวของไม่กี่วันมานี้อยู่ หรือเพราะเห็นเธอออกงานกับปริพลก็ตกใจขนาดนี้ ตอนนี้คิดอย่างนี้ ทำให้เหล่าศิลปินหญิงมองตรงมาที่เธอ เพราะบนคอของเธอมีเครื่องประดับเทพธิดาวินัสอยู่ ไม่แปลกที่จะสงสัยว่าพรีเซนเตอร์เครื่องประดับของIsmailเครื่องประดับมาอยู่บนตัวเธอได้ยังไง “เรื่องนี้ฉันไม่สามารถตัดสินใจได้ ฉัน........”เธอรู้สึกว่าตัวเองมีคำพูดบางอย่างที่พูดออกมาไม่ได้ Ismailเครื่องประดับ นั้นเป็นเป็นตัวแทนของแบรนด์ใหญ่ คิดคิดดูตัวเองในตอนนี้ บนร่างกายยังเป็นแค่พรีเวนเตอร์ขนมยังไม่เป็น........ “ก็แค่น้ำค้างที่ตามประธานปริพลมาแค่คืนเดียว พวกเธอต้องการจะไล่ตามเหรอ”ร่างสวยในชุดสีชมพูอ่อนแทรกเข้ามา น้ำเสียงจิกกัดเล็กน้อย คืนนี้จันทร์สุดาใส่ชุดกระโปรงยาวตาข่ายสีชมพูอ่อน ตกแต่งด้วยดอกเดซี่สีขาว ทั้งหมดเป็นเหมือนนางฟ้าดอกไม้ ก่อนหน้านี้ที่กมิดาเจอสมารถพูดได้ว่าเหมือนมันบดเมสนาม. เพียงแต่เมื่อเปิดปากพูด กลับไม่เหมือนกับนางฟ้าดอกไม้ที่พูดออกมา ข่าวลือของบริษัทที่แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว มีข่าวลือมากมาย ชนิกานต์ได้ข่าวมาว่าจันทร์สุดาขุดมุมของกมิดา คนในบริษัทรู้กันจำนวนมาก เพียงแต่ไม่มีคนพูดเท่านั้น คนหนึ่งคือเป็นดาวเด่น ปีที่แล้วเพิ่งได้รับรางวัลบัลลังก์โกลเด้นลิลลี่อีกครั้ง อีกคนหนึ่งเป็นศิลปินหญิงที่ไม่มีอนาคตและไม่มีเบื้องหลังอะไร ใครๆก็รู้ว่าควรพูดอะไร ไม่ควรพูดอะไร ชนิกานต์แม้ว่าจะพุดถึงประโยชน์ของเงิน แต่ไม่เคยเจอคนที่ทำลายบรรยากาศในที่สาธารณะของคนอื่น ฮวงจุ้ยหมุน ตามองอะไร ฉันว่านะ จันทร์สุดา คำพูดนี้ของเธอค่อนข้างจะไม่น่าฟังเลย ถ้านักข่าวได้ยิน ภาพลักษณ์อันแสนบริสุทธิ์เธอเกรงว่าจะรักษาเอาไว้ไม่ได้นะ” “ภาพลักษณ์ของฉันจะรักษาได้หรือไม่ได้ก้ไม่ได้หนักหัวเธอหรอก” ในใจของจันทร์สุดาเหมือนมีกองไฟอยู่ มันค่อนข้างยากที่จะคอบคุม ภุชงค์เคยบอกเอแล้ว ชนิกานต์คนนี้ไม่มีเบื้องลึกเบื้องหลัง เพียงแต่เป็นของเล่นของคุณภพธรรม ก็เปรียบเหมือนรถรักาความปลอดภัย ถ้าคุณภพธรรมจะกำจัดก้คงจะเป็นชนิกานต์ไม่ใช่เธอ สายตาของจันทร์สุดา เหมือนกับกำลังมองสิ่งของที่สกปรก เต็มไปด้วยการดูหมิ่น “เธอพูดอะไร เธอก็รู้ว่าไม่ได้หนักหัวฉัน” “คนแบบพวกเรา มีคนที่ขายภาพลักษณ์ มีคนที่ขายสีสัน ไม่ต้องให้ฉันพูดเยอะ ตำแหน่งภาพลักษณ์อยู่ตรงนี้ ไม่ใช่..........” จันทร์สุดายิ้มอย่างเยือกเย็น กวาดสายตามองกมิดา “แต่พี่ชนิกานต์เธอยังถือว่าดี ยังมีภาพลักษณ์ของการเป็นดารา ไม่เหมือนบางคน สัมผัสได้ว่า อยู่ระดับล่างมาก” “เธอ............” ชนิกานต์ต้องการจะโต้แย้ง แต่กลับถูกมือคู่หนึ่งห้ามไว้ เธอส่ายหน้า และบอกด้วยสายตาเย็นชา “ภาพลักษณ์เป็นยังไง อยู่ที่บริษัทกำหนด อุปนิสัยเป็นยังไง อยู่ที่ตัวเองกำหนด ปากเป็นพิษมาก เป็นแผลที่ลิ้นได้ง่าย”คำพูดนี้ของกมิดา เสียงก็ไม่ดัง แต่มันรุนแรงมาก “เธอยังช่วยคนอื่นจากการถูกล้อมเหรอ” จันทร์สุดดามองไปที่สร้อยเทพธิดาวีนัสบนคอของเธอ ในดวงตามีความเกลียดชังอยู่ “พรีเซนเตอร์ของIsmailเครื่องประดับปีที่แล้วเป็นคุณซูซาน สัญญายังไม่หมดอายุ ไม่รู้จริงๆว่ามีคนใช้อะไรถ้าเอาพรีเซนเตอร์มาได้ ฉันไม่สามารถรอที่จะแสดงมันออกมา หน้าตาก็รักษาไว้ไม่ได้แล้ว” “ทำไม ฉันใช่ความสามารถอะไรต้องแบ่งเธอเหรอ หากว่าเธอเรียนไปแล้ว แล้วฉันจะทำยังไง” กมิดายกคิ้วขึ้น มองผ่านชนิกานต์เบาๆ เสียงไม่ดังและโยนมันออกไป ก็คือเธอ ใช้ความสามารถอะไรแย่งของของคนอื่น ฉันอยากเรียนมากอยากเรียนมาก” การคบหาของกมิดาและภุชงค์ไม่ได้เปิดเผยให้ใครรู้ แต่ในบริษัทต่างก็รู้กัน คำพูดนี้ที่ออกมา ในใจของใครหลายคนต่างแจ้งชัด ช่วงหลายวันนี้ ภุชงค์และจันทร์สุดาตัวติดกันไม่ห่าง คนที่พบเห็นแค่มองด้วยตกต่างก็เข้าใจ พวกพี่น้องกลุ่มของชนิกานต์ต่างหัวเราะออกมา แบ่งปันข่าวลือต่างๆที่คุณเคยได้ยิน เสียงไม่ดัง แต่เสียงเล้กๆก้ผ่านเข้าหูคนในบริเวณนั้นแล้ว จันทร์สุดาตกใจเล็กน้อย