ตอนที่38 ช่วย

ต๭นที่38 ช่วย มาอย่างรวดเร็ว ไม่ได้กินข้าวเช้า ข้าวกลางวันก็คงจะไม่ได้กินอีก หลังจากจันทร์สุดาขึ้นเวที นักข่าวแค่ถามตามขั้นตอน เธอสภาพดี ไม่มีข่างทางลบอะไร ตอนนี้ก็เป็นศิลปินที่รู้จักกันทั่วประเทศ เจ้าภาพให้ถามเป็นกลุ่ม ไม่รู้ว่ามีใครถาม " ได้ยินว่าคุณกมิดาเป็นเพื่อนกับจันทร์สุดา รู้จักกันเมื่อไหรหรอค่ะ ? " คำถามเหมือนไม่มีปัญหาอะไร " พวกเราเป็นเพื่อนร่วมห้องตอนมัธยมต้น " จันทร์สุดายิ้มตอบ ไม่ได้ให้กมิดาตอบ " แล้วคุณรู้หรือไหมว่า คุณกมิดากับคุณปริพลเป็นอะไรกัน ? " จันทร์สุดายิ้ม " ที่ฉันรู้ กมิดาไม่ได้รู้จักอะไรกับคุณปริพล ข่าวนั้นเป็นแค่ข่าวปลอม ก่อนร้านขายยา พวกเธอดูสิไม่รู้จักกันเลย " กมิดาอื้ง นักข่าวก็อื้ง ไม่นานนัก ตอนที่จันทร์สุดายังไม่มา กมิดาเพิ่งพูดว่าเป็นเพื่อนกันกับปริพล ตอนนี้มาไม่รู้จักกัน นี้สองคนไม่ได้ซ้อมก่อน เกิดความผิดพลาดแล้ว นักข่าวก็เป็นคนที่รู้ลม เห็นว่ามีข่าวซ้อนไว้ จะปล่อยไปได้ยังไง " คุณกมิดาบอกว่าเป็นเพื่อนกับคุณปริพล ตอนนี้คุณบอกว่าไม่รู้จัก มันแสดงได้หรือไม่ว่า หลายเรื่องของคุณกมิดาคุณไม่รู้จัก เช่นเรื่องมีครรภ์ก่อนแต่ง ไม่ได้เป็นเรื่องปลอม เพราะมีคนเห็นจากตาว่าคุณกมิดาขึ้นรถของคุณปริพล " นักข่าวที่ถามใส่แว่นสีดำ ใบหน้าสวยงาม มองจากเสียงเป็นผู้หญิง อายุไม่เกินยี่สิบถามก็มีประเด็น ไม่ให้คนโกหกได้ พี่ขวัญมองเฟิร์น " เกิดอะไรขึ้น คนๆนี้มาจากไหน ? ทำไมไม่ถามตามสคริปต์? " นักข่าวปกติจะไม่ถามคำถามที่จัดเป็นสคริปต์แล้ว อะไรถามได้อะไรถามไม่ได้ ศิลปินก็จะเปิดข่าวไปนิด แบบนี้ก็ดีทั้งสองฝ่าย แต่คนนี้ไม่ทำแบบนี้ เฟิร์นจะร้องไห้แล้ว " เป็นนักข่าวปฏิบัติงานของนิตยสารบันเทิง " พี่ขวัญกำมือ สีหน้าไม่ดี อยู่หน้าคนเยอะขนาดนี้ เชิญเธอออกไปก็ไม่ดี กมิดา ตอนนี้เธอต้องไปทำเอง หวังว่าจันทร์สุดาจะช่วยเธอหน่อย " พูดล้อเล่นอะไร ฉันรู้จักกับกมิดามานานขนาดนี้ หล่อนกับปริพลเป็นคนคนละโลก จะรู้จักกันได้ยังไง แค่เจอกันที่ร้านขายยา ถึงจะมีเรื่องหลังจากนี้ " พูดถึงตอนนี้ กมิดาขมวดคิ้ว จันทร์สุดานี้พูดเหมือนจะช่วยเธอ แต่ก็ผลักเธอไปในเขตอีกเขตหนึ่ง หลังจากร้านขายยา เธอมีอะไรกับปริพล ? เธอไปหาเขาหรือไม่ ? นักข่าวอยากรู้พวกนี้มาก เธออยู่ในวงแบบนี้ จะไม่รู้แบบนี้ได้ยังไง กมิดายกหน้าที่เต็มไปด้วยความแปลกใจ ตอนนี้เธอเหมือนเพิ่งรู้จักจันทร์สุดา เหมือนคนๆหนึ่ง ภายในคืนหนึ่ง เธอก็ไม่รู้จักเธออีก นักข่าววิ่งมาหาเธอ " คุณกมิดา คุณกับคุณปริพลเจอกันที่ร้านขายยาได้ยังไง แค่ความบังเอิญหรอ ความจริงเหมือนอย่างที่คุณจันทร์สุดาพูดไหม ? " " คุณเป็นแฟนกับคุณปริพล คุณไม่ได้พูดกับใครเลยใช่ไหม " " พวกคุณไม่อยากประกาศเลิกโสด เพราะคนในครอบครัวของคุณปริพลไม่ยอมรับใช่ไหม ? " " คุณท้องแล้วใช่ไหม ตอนนี้ถึงประจาร การเป็นแฟนกัน เป็นเพราะคนในครอบครัวยอมรับเด็กในท้องหรอเปล่า ? " ถ้อยคำที่ไม่ดีก็ว่างอยู่หน้าเธอ ทะลุเข้าไปในหู ครั้งแรกที่กมิดาจะอธิบายอะไรไม่ออก นักข่าวไม่ได้ต้องการให้เธอตอบ พวกเขาแค่อยากถามสิ่งที่ตนเองอยากถาม แล้วมองจากสีหน้า แล้วกลับไปจินตนาการตามใจตน ข่าวพรุ่งนี้ ก็จะทำให้ผู้ถูกเขียนจะยิ้มทั้งร้องไห้ " ไม่ได้ซับซ้อนอย่างที่พวกเธอดูสิคิด ฉันเพิ่งรู้จักกับคุณปริพล ก็แค่ ... " กมิดาทำท่าทางไม่สน "ฉันไม่ได้มีครรภ์ ไม่งั้นพวกเธอหาตัวแทนพาฉันไปที่โรงพยาบาลตรวจครรภ์ไหม ? " เพิ่งพูดจบ คนทั้งหมดเงียบไปกี่วี พี่ขวัญทำหน้าตกใจ จันทร์สุดาที่อยู่ข้างๆยังรู้สึกแปลกใจเลย ตรวจครรภ์ ที่เธอจะพูดเป็นตรวจสุขภาพนี จบแล้ว เธออยากกัดลิ้นตนเอง บ้าไปหรอ พูดอะไรนี ? แค่คำว่าตรวจครรภ์ ก็สามารถให้เธอขึ้นข่าวแล้ว เรื่องมาถึงตอนนี้ งานนี้ก็เปิดไม่ลงแล้ว พี่ขวัญให้เจ้าภาพให้ยามปกป้องศิลปินกลับไปก่อน นักข่าววิ่งตามอยู่ด้านหลัง แค่ระยะทางห้าเมตร สิบนาทีก็ออกไปไม่ได้ จันทร์สุดาและกมิดาถูกนักข่าวแยกเป็นสองข้าง เธอตอบนักข่าวอยากใสซื่อ เหมือนว่าเรื่องนี้เธอไม่ใช่ต้นเหตุ " ไม่นะ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน " “……” " จริงหรอ ? เพิ่งเคยได้ยินครั้งแรก เป็นไปได้ยังไง ? “……” " พวกเธอดูสิถามผู้ประสบการณ์ดีกว่า ฉันไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะทุกคนก็มีความลับของตนเอง กมิดาสวยตั้งแต่เด็กมีคนมาจีบเธอเยอะมากเลย ถึงจะแต่งงานก่อน ฉันก็ไม่แปลกใจหรอก ? “……” คำพูดของจันทร์สุดาได้เข้าไปในหูของกมิดาหมด ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะห่างกันไกล คนก็เยอะ กมิดาคงจะตบหน้าเธอไปแล้ว หน้าด่านขนาดนี้ ได้รางวัลเหมือนกัน ตนเองแข่งกับเธอไม่ได้จริงๆ กว่าจะเดินถึงหน้าประตู ไม่รู้ว่าใครตะโกนไปคำหนึ่ง " นั้นเป็นคุณปริพลไม่ใช่หรอ ? " ทุกคนมองไปทางประตูหมด ปริพลสวมเสื้อสูทสีดำ มือขวาสะบัดข้อเสื้อซ้าย เดินมาบนพรม เหมือนเดินบนดาวดวง หล่อหลาวมากๆ ทุกคนอื้งหมด ตอนที่ปริพลเดินเข้ามา นักข่าวทั้งหลายก็แยกออกมาเป็นสองข้าง แยกทางออกมาให้เขา จนทำให้เขาสามารถเดินไปหากมิดาได้ มือของเขามีสร้อยเงิน พูดอย่างเย็นชา เหมือนไม่มีความรู้สึก ไม่สนใจคนรอบข้าง " สร้อยคอของเธอทิ้งไว้อยู่ในห้องนอน " กมิดามองสร้อยคอที่คุ้นเคย อื้ง ไม่พูดอะไร เขารู้ว่าตนเองอยู่ที่ไหน ยังจะต้องพูดอะไร ? เสียงกดกล้องถ่ายรูปดังขึ้น ไม่รู้ว่าเป็นนักข่าวคนไหน ถ่ายรูปลืมปิดแสง ไฟส่องไปทางสองคน คนในนี้เฮฮากันทั่ว