ตอนที่4 ความฮึกเหิมในตอนเช้า

ตอนที่4 ความฮึกเหิมในตอนเช้า พอได้ยินที่เขาพูด ปาลียิงอายกว่าเดิมอีก แต่ในใจก็รู้สึกซาบซึ้งไปด้วย คิดไม่ถึงเลยเขาเอาใจใส่เธอขนาดนี้ มิน่าล่ะเช้านี้เธอแค่รู้สึกเจ็บปวดนิดเดียว ไม่มีการเจ็บฉีกเหมือนผู้หญิงอื่น หรือว่าเขาเอาใจใส่ลูกค้าของเขาทุกคนเลยหรอ คิดถึงจุดนี้ ปาลีรู้สึกอึดอัดใจนิด ดนุพลไม่รู้ความคิดในใจของเธอ เห็นเธอก้มหน้าอยู่ คิดว่าเธอยอมรับโดยปริยาย เลยขึ้นบนเตียง เกะคลุมอาบน้ำของเธอ เพิ่งอยากจะถอดกังเกงในของเธอ “อย่า.....” การกระทำอาจหาญของเขาทำให้ปาลีได้สติกลับมา เธอรีบหนีบขาให้แน่น รู้สึกอายจนหูแดงไปด้วย “อย่ากลัวน่ะ ผมจะเบาๆหน่อยจะ” ดนุพลกดเธอไว้ ปรอบเธออย่างมีความอดทน มองเธอด้วยสายตานุ่มนวลและยิ้มแบบอบอุน ภายใต้การโหมเข้าโจมตีแบบนุ่มนวลและสายตาที่เวทนาของเขา ปาลีค่อยๆคลายลง “แต่...ตอนนี้กลางวันแสกๆ รอตอนเย็นค่อย...ค่อยทำ” คำคิดโบราณของเธอซึมเข้ากระดูก ปาลีอเลยยังเปิดตัวไม่ได้ แต่ก็ยอมถอยไปนิดๆ พอพูดออก เธอจึงสังเกตออกตัวเองพูดอะไรไป เธอจะบอกให้เขามาทายาตอนเย็นทำไม อยากจะให้เขาอยู่ต่ออีกหนึ่งคืนหรือไง ปาลีก้มหัวต่ำกว่าเดิมอีก “ตอนเย็นต้องทา แต่ตอนนี้ก็จำเป็นต้องทาด้วย” ดนุพลฟังออกความหลงไหลในคำพูดของเธอ ยิ่งอดยิ้มไม่ได้ และพูดเบาๆต่อ “ถ้าแสงสว่างทำให้เธออาย งั้นผมปิดม่านลงน่ะ” พูดเสร็จดนุพลกดรีโมทที่อยู่บนหัวเตียง ม่านก็ค่อยปิดลงมา เนื่องจากพระอาทิตย์สว่างจ้า ม้าจะปิดม่านลง แต่ในห้องยังสว่างอยู่ ปาลียังอยากจะปฏิเสธ แต่ก็กลัวเขาคิดว่าเธอเป็นคนชอบเอะอะ เธอเลยหลับตา เขาจะทำไรก็ช่างเถอะ ดนุพลรู้ว่าเธอยอมแล้ว จึงถอดกำเกงในของเธอออกมาอย่างเบาๆ แล้วทายาให้เธออย่างตั้งอกตั้งใจ ยานั้นมีกลิ่นหอมเบาๆและชื่นเย็น ตอนทาทำให้เธอรู้สึกเย็นสบาย โดยเฉพาะมือเขามีแคลลัสนิดๆ ไม่ละเอียดนุ่มนวล ทุกครั้งที่มือของเขาได้สัมผัสจุกส่วนตัวเธอ เธอก็รู้สึกสั่นเหมือนไฟฟ้าช็อต ความสั่นของเธอทำให้ใจของดนุพลสั่นไปด้วยกัน เดิมเขาแค่ใช้มือทารอบนอก แต่ตอนนี้นิ้วเขาเริ่มเข้าไปทีละนิดๆ สุดท้ายก็อดไม่ได้บุกเข้าไปข้างในของเธอ “อืม” ปาลีครวญครางออกมาเบาๆ ตกใจเลยรีบหนีบขาให้แน่น และลืมตามองไปยังดนุพล ที่ไหนได้สายตาเธอทำให้ดนุพลตัวร้อนยิ่งขึ้น “อย่าดื้อน่ะ คุณหนีบมือผม ผมจะทายาให้คุณได้ยังไงล่ะครับ”ดนุพลนอนอยู่ข้างๆเธอ ใช้มือยันหัวไว้ แววตาร้อนๆผะผ่าวมองหน้าแดงๆของเธอ “คุณ.....คุณทายาสักที่ไหน คุณ.... ปาลีโดนเขามองจนหน้าแดงก่ำกว่าเดิม “คืออะไร”ดนุพลยิ้มแบบเลวๆอีก “คุณ...น่าเกลี่ยด”บัดนนี้ปาลีถึงเขาใจ ไอ้หมอนี่ดูเหมือนอบอุ่นสดใส ที่แท้เป็นหมาป่าที่ใส่หนังแพะต่างหาก ดนุพลยิ้มสักพัก ก้มหัวไปกัดดิ่งหูของเธอและเป่าลมเบาๆ“มือผมโดนหนีบเจ็บมาก.....” ปาลีโดนเขาเป่าจนตัวสั่น แต่พอได้ยินเขาพูดว่ามือเจ็บ เธอรีบปล่อยขา แล้ว.... เดิมมือของดนุพลเข้าไปถึงครึ่งแล้ว ปู๊ เข้าไปทั้งนิ้มล่ะ และยังหมุนกลมอย่างเบาๆอยู่ในนั้นอีก“อ้า......” ปาลีอดไม่ได้ครางออกมา อยากหนีบขาให่แน่น แต่อดทนมือที่กระตุ้นอยู่ในนั้นไม่ได้ ทั้งงอลทั้งอาย เลยกำมือปั้นดนุพล “คนเลว ....คุณระรานฉัน...อูม” ยังไม่ทันด่าให้หมด คำพูดเหล่านั้นก็จบลงในจูบของดนุพล จูบจนปาลีรู้สึกหายใจไม่ออก ดนุพลจึงปล่อยเธอ เริ่มจูบคอไปยังหน้าอก แล้วอมดอกสีชมพูนั้นเข้าไป “อืม” ปาลีตัวสั่นและโค้งตัวใกล้ชิดเขาอย่างไม่รู้ตัว แขนกอดหัวของดนุพลที่อยู่หน้าอกของเธอ เธอก็รู้ดีว่าเธอไม่ได้กินยาโป๊ ไม่ควรมีอะไรกับเขาอีก แต่ร่างกายเธอปฏิเสธการสัมผัสของเขาไม่ได้ เธอชอบความรู้สึกนี้ ชอบได้อยู่กับเขา ดนุพลเห็นเธอตอบสนองโดยไม่ได้กินยาโป๊ เขาลึกล้ำยิ่งขึ้น ตอนร่างของสองคนได้ติดกันมิทชิด ทั้งสองอดไม่ได้ที่จะครางออกมา ขณะนี้ทั้งสองสติปลอดโปร่ง แต่ต่างก็หลงไหลในความฮึกเหิมนี้ไป