ตอนที่ 26 ไม่ใช่สามีแต่เป็นอดีตสามี

ต๭นที่ 26 ไม่ใช่สามีแต่เป็นอดีตสามี “ฮัลโหล นายมีธุระอะไร？”ฉันถาม หลินย่งถิงตอบมาจากอีกฝั่ง“เรื่องเมื่อวานได้ตรวจสอบออกมาแล้วนะ แล้วเธอรู้มั้ยว่าเป็นฝีมือของใคร？” “ไป๋เฟิงไง นอกจากเขาแล้วจะเป็นใครไปได้อีก” มีอดีตสามีแบบนี้ ฉันนี่โคตรจะเซ็งเลย หลินย่งถิงคล้ายจะหัวเราะเบาๆ“เธอก็รู้จักสามีของเธอดีเหมือนกันนะ” “สามีอะไรกันล่ะ อดีตสามีต่างหาก”ฉันพูดย้ำ พูดจริงๆนะ ฉันไม่อยากจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับไป๋เฟิงเลยแม้แต่นิด “งั้นเธอคิดจะทำยังไงต่อ？”หลินย่งถิงถาม ฉันรู้ หลินย่งถิงไม่ใช่คนธรรมดา แค่เขาเอ่ยปาก ก็สามารถจัดการไป๋เฟิงได้ทันที แต่เขากลับมาถามความคิดเห็นของฉันก่อน ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงสนใจฉันและยิ่งไม่รู้เลยว่าทำไมถึงยินดีที่จะช่วยฉันแบบนี้ แต่เรื่องที่ไป๋เฟิงทำกับฉัน ฉันไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆแน่ “เลวมายังไงก็ทำกลับไปอย่างงั้น”ฉันกัดฟันพูด ถ้าหากเป็นไปได้ ฉันอยากจะให้ไป๋เฟิงติดคุก “อืม”หลินย่งถิงตอบรับด้วยเสียงเบาๆ เพราะถ้าหากเขาติดคุกจริงๆ ก็นับว่าใจของฉันก็ได้พักสงบด้วย แค่ลองคิดดูว่าจะไม่ถูกไป๋เฟิงคอยรังควาน ฉันก็รู้สึกเบาสบายไปทั้งตัว และทั้งหมดนี้ ฉันต้องขอบคุณหลินย่งถิงถึงจะถูก “ขอบ……” ยังพูดไม่ทันจบ กลับมีเสียงผู้หญิงดังเข้ามาในโทรศัพท์ “ลู่ส่าว ช่วยดึงซิปให้ฉันหน่อยสิ ฉันดึงไม่ขึ้น” ทันใดนั้นสายก็ตัดไป ฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าหลินย่งถิงโทรหาฉันจากที่ไหน หรือพึ่งจะออกจากอกอันอบอุ่นของผู้หญิงบางคน แล้วรีบโทรมาบอกข่าวนี้กับฉันงั้นหรอ？ ฉันควรดีใจสินะ ที่เขาเห็นเรื่องของฉันเป็นเรื่องสำคัญ แต่ทว่าฉันกลับยิ้มไม่ออก และรู้สึกเจ็บจี้ดๆในใจ เมื่อวานเขาพึ่งจะขอให้ฉันเป็นคนรักของเขา พอฉันไม่ตกลง เขาก็เลยพาผู้หญิงคนอื่นกลับไปนอนด้วยงั้นหรอ？ ฉันไม่ใช่เด็กสาว แต่ก็รู้ได้ว่ามันหมายถึงอะไร ความคิดนี้ ทำให้ฉันรู้สึกหวาดกลัว ฉันรีบส่ายๆหัว สบัดเอาความคิดนี้ทิ้งไป หลินย่งถิงกับฉันมันคนละโลกกัน ที่จริงแล้วคืนนั้นฉันไม่ควรขึ้นรถของเขาด้วยซ้ำ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น เรื่องเมื่อวานก็จะไม่เกิดขึ้น หวังแค่เพียงว่าเมื่อเรื่องของไป๋เฟิงจบไป ฉันกับเขาจะไม่ต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก “ใครโทรมาหรอ ดูเธอห่อเหี่ยวไร้เรี่ยวแรงเลยนะ อย่าบอกนะว่าอกหัก？” สงเจ๋อถาม ฉันพึ่งเห็นเขา ไม่รู้ว่าเขาตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่แล้ว เอนกายมองมาที่ฉัน “รักก็ยังไม่ได้รัก แล้วจะอกหักได้ยังไงล่ะ？”ฉันสะบัดหน้าใส่สงเจ๋อแล้วนั่งลงที่เดิมของตัวเอง เรื่องที่เกิดขึ้นกับฉันเขายังไม่รู้ เพราะฉันกับเขาก็ไม่ได้สนิทกันมากขนาดนั้น และฉันก็ไม่จำเป็นต้องเล่าให้เขาฟัง “งั้นเธอลองดูฉันหน่อยสิ ฉันเป็นไงบ้าง มารักกับฉันมั้ยล่ะ？” เหมือนมีอักษรเขียนอยู่บนหน้าของเขาตัวอยู่ๆว่า ไม่จริงจัง ฉันจ้องตาเขาและตอบว่า“ก็งั้นๆแหละ” ลูกผู้ดีมีเงินแบบนี้ เขามีปัญญญาซื้อความสนุก แต่ฉันไม่มีปัญญาจะรองรับเขาได้หรอก “ไร้สาระจริงๆ” สงเจ๋อเลียๆริมฝีปาก บิดขี้เกียจอย่างแรงแล้วมานั่งตรงข้ามฉัน “งั้นฉันจะพูดเรื่องที่เป็นสาระกับเธอ สิบโมงเช้ามีประชุมผู้ถือหุ้น บ่ายโมงไปตรวจงานที่โรงงานเขตใต้ บ่ายสามโมงครึ่งมีประชุมคอนเฟอเรนซ์กับบริษัทGDอเมริกา หกโมงเย็นมีนัดดินเนอร์กับบริษัทกาวเซิง แล้วก็สามทุ่ม……” “พอพอ พอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว นายชนะ พอใจมั้ย” สงเจ๋อฟุบลงไปที่โต้ะเบาๆ ทำท่าทางดูน่าเวทนา คนไร้สาระอย่างนาย แม้แต่คุณธรรมก็รักษาไม่ได้หรอก！