บทที่ 57 ลึกซึ้งถึงขั้นไหนแล้ว（1）

บ๗ที่ 57 ลึกซึ้งถึงขั้นไหนแล้ว（1） หลินเวยมี่มองใบหน้าที่เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้มของผู้ชายที่ยืนขวางประตูห้องน้ำอย่างกลัดกลุ้ม ในเมื่อเธอไล่แล้วและอีกฝ่ายก็รู้ความหมายที่เธอต้องการจะสื่อออกไปทั้งหมด แต่ก็ยังไม่ไป “ในเมื่อตกลงกันได้แล้ว คุณอาบน้ำเสร็จก็กลับไปเถอะ” ความเงียบเข้าปก