ตอนที่15 กำลังจะแต่งงาน

ต๭นที่15 กำลังจะแต่งงาน "ดี!" เฉียวอวี่ถงมองดูพ่อของเธออย่างใจเย็น รอยนิ้วมือบนหน้ายังเห็นได้ชัดเจน การตบของคุณพ่อเฉียวครั้งนี้ไม่มีความเมตตาเลยแม้แต่น้อย "พ่อ พี่สาวคุณก็ตอบตกลงเถอะนะ พ่อก็อย่าโกรธเลยพี่เขาก็พูดไปอย่างนั้นเอง มีอะไรพวกเราก็กลับไปคุยกันที่บ้านเถอะนะ" ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องน่าขัน นี่เท่ากับเป็นการใส่ไฟทางอ้อม กล่าวหาว่าเฉียวอวี่ถงทำให้ตระกูลเฉียวต้องขายหน้าชัดๆ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเวลานี้ ตกอยู่ในสายตาของฉินลี่เยี่ยและกู้เจ๋ออวี่ เฉียวอวี่ถงไม่รู้ว่า วันนี้ ฉินลี่เยี่ยจงใจพากู้เจ๋ออวี่มาที่บาร์Intoxicated และเขาก็รู้ว่าเฉียวอวี่ถงไม่อยากให้คนนอกเข้ามามีส่วนร่วมกับเรื่องราวในบ้านของเธอ "ทำไมนายไม่ทำอะไรสักอย่างล่ะ?" กู้เจ๋ออวี่ทนไม่ไหวพูดเร่งเร้า "ฉันไม่รู้ว่านายคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ในเมื่อเธอยอมรับว่าเธอเป็นแม่ของลูกชายนาย แล้วนายยังมัวทำอะไรอยู่?" ฉินลี่เยี่ยเงียบ โทรศัพท์ของเฉียวอวี่ถงดังขึ้น เป็นเบอร์ของฉินลี่เยี่ย เธอกำลังคิดจะโทรหาเขาอยู่พอดี "ว่าไง ฉันว่าจะกลับบ้านสักสองสามวันนะ คุณดูแลเสี่ยวจิ่นดีๆล่ะ" เฉียวอวี่ถงแสดงบทบาทของแม่อย่างเต็มที่ ราวกับถอดออกมาจากแม่พิมพ์ ฉินลี่เยี่ยเพียงแค่ตอบรับว่า ’อืม’ พวกเขาคุยกันจบเพียงแค่นี้ กู้เจ๋ออวี่ไม่ได้นินทาอะไรอีก เขาเพียงแต่เป็นกังวลแทนเพื่อนสนิทของเขา "อะไรเนี่ย พูดบ้าอะไรกัน ทำแบบนี้แล้วจะช่วยเธอได้ยังไง? มีอะไรให้ฉันช่วยไหม?" กู้เจ๋ออวี่เสนอตัวอย่างกระตือรือร้น ถ้ามีใครมาเห็นว่าท่านประธานฉินผู้ยิ่งใหญ่มาขอความช่วยเหลือจากขิงแก่ จะพากันหัวเราะเยาะหรือทำหน้าแปลกใจดี? “ลองคิดดูสิว่าความรักของคุณน่าตื่นเต้นขนาดไหน คุณต่อสู้กับพ่อตาที่ยากจะรับมือ แถมยังมีคู่แข่งมากมาย เยี่ยมไปเลย! สามารถเขียนเป็นหนังสือ ..." เขารู้สึกอัดอั้นตันใจเมื่อเห็นว่าฉินลี่เยี่ยยังคงสงบนิ่งตามปกติ ขัดหูขัดตาจริงๆ "นายคิดยังไง ก็หัดพูดออกมาซะบ้างสิ!" "ไม่ต้องคิดมากหรอก!" ฉินลี่เยี่ยกวาดสายตาดุๆส่งให้กู้เจ๋ออวี่ทีหนึ่งก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไป "คนอื่นยังไม่ได้ขอให้ฉันช่วย แล้วจะไปกังวลทำไม!" กู้เจ๋ออวี่ย่นจมูกอย่างเหยียดหยาม ปากแข็ง เขาเป็นเพื่อนกับฉินลี่เยี่ยมาหลายปีแล้ว เว้นแต่คนคนนั้นแล้ว ก็เห็นเขาคบอยู่กับผู้หญิงแค่คนเดียว เชื่อได้เลยว่าตอนนี้ลำดับความสำคัญในหัวใจของฉินลี่เยี่ยนั้นได้เปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์แล้ว "ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า........" กู้เจ๋ออวี่ที่ยังคงนั่งอยู่ตามลำพัง หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง …… "หม่ามี๊ล่ะ?" ระหว่างนั้นฉินลี่เยี่ยก็กลับมาถึงบ้าน เสี่ยวจิ่นที่กำลังรอพวกเขาอยู่ เมื่อเห็นว่าเฉียวอวี่ถงไม่ได้กลับมาด้วย ก็เป็นกังวล "เธอกลับบ้านของตัวเอง" ฉินลี่เยี่ยตอบตามตรง เสี่ยวจิ่นเงยหน้าขึ้นมองฉินลี่เยี่ยด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย "บ้านของตัวเอง? ที่นี่ไม่ใช่บ้านของเธอเหรอ?" ฉินลี่เยี่ยพยักหน้า เลี่ยงไม่ตอบ "เข้านอนแต่หัวค่ำเถอะ" เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น "วันนี้หม่ามี๊จะกลับมาไหม?" เสี่ยวจิ่นถามก่อนจะออกเดินทางในตอนเช้า "โรงเรียนของผมมีกิจกรรมพ่อแม่ลูก คุณกับหม่ามี๊จะไปในช่วงสุดสัปดาห์นี้ไหม?" ฉินลี่เยี่ยเงียบ เขายังไม่รู้สถานการณ์ของเฉียวอวี่ถง …… เฉียวอวี่ถงเปิดเผยตัว ทำให้ถูกที่บ้านจับตัวกลับไป คราวนี้พวกเขาวางแผนเอาไว้ล่วงหน้าหมดแล้วจึงได้ส่งคุณยายเฉียวไปที่อื่น ด้วยเหตุนี้เฉียวอวี่ถงจึงหมดที่พึ่ง ทำให้ฉินซู่ซู่สามารถทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจ เธอถูกขังเอาไว้ในห้องที่มีคนเฝ้าอยุ่หน้าประตู "เราให้ลูกชายตระกูลเฉินมาที่นี่ให้เร็วที่สุดไม่ดีเหรอ?" ฉินซู่ซู่นวดไหล่ให้คุณพ่อเฉียว "ฉันคิดว่าเรื่องราวต่างๆควรจะได้รับการแก้ไขโดยเร็วที่สุด" คุณพ่อเฉียวพยักหน้า "อืม" เฉินเฉิงที่พ่ายแพ้ให้แก่ตู้โป๋เหวินเมื่อสองสามวันก่อน ยังไม่ดีขึ้น ดังนั้นเวลาที่พวกเขาตอบรับว่าที่จะมาที่บ้านตระกูลเฉียวจึงล่าช้าลงไป ตระกูลเฉียวมีลูกคิดของตระกูลเฉียว ส่วนตระกูลเฉินก็มีบัญชีของตระกูลเฉิน อย่างไรก็ตามในเมื่อพวกเขามีผลประโยชน์ร่วมกันจึงได้ร่วมมือกัน ดังนั้นจึงมีความกระตือรือร้นเกี่ยวกับเรื่องการแต่งงาน ข่าวการแต่งงานระหว่างคนทั้งสองตระกูล จึงถูกแพร่ออกไปภายในไม่กี่นาที ทันทีที่เฉียวอวี่ถงกลับมาถึงบ้านอย่างปลอดภัยแล้ว ก็ไม่ได้โวยวายเสียงดังอะไรอีก เธอเคยคิดเอาไว้อยู่แล้วว่าสักวันหนึ่งคงหนีไม่พ้น ภายใต้การถูกคุมขังภายในบ้าน เธอยังมีสมาร์ทโฟนที่สามารถใช้สื่อสารกับโลกภายนอกได้ จึงเป็นธรรมดาที่จะเห็นข่าวการหมั้นของเธอ ตู้โป๋เหวินที่เป็นผู้ติดตามของเฉียวอวี่ถงก็เห็นด้วยเช่นกัน เขาจึงรีบโทรหาเธอเพื่อสอบถาม "อืม" "ใช่" "ได้" “ไม่ต้องหรอกโป๋เหวิน แค่นายอยากช่วยฉัน ฉันก็มีความสุขแล้ว แต่ฉันไม่อยากให้นายต้องลำบากเพราะฉัน" "พวกเรายังเป็นเพื่อนที่ดีอยู่ไหม? แล้วเธอก็รู้ดีว่าฉันชอบเธอมาตั้งหลายปีแล้ว ..." สถานการณ์ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่เหมาะ แต่เขาก็ไม่อยากให้เฉียวอวี่ถงต้องแต่งงานไปกับคนอื่น โดยเฉพาะกับคนที่เธอไม่ชอบ เขาไม่ได้อยากครอบครองเธอ เขาแค่อยากให้เธอมีความสุข "โป๋เหวิน นี่ไม่ใช่เวลามาล้อเล่น นายเองก็มีชีวิตของนาย ฉันเองก็มีเส้นทางชีวิตของฉัน" "ถงถง!" ตู้โป๋เหวินโมโห "แล้วเธอจะทำยังไง? จะรอให้คนทำความสะอาดคนนั้นมาช่วยเธอรึไง? ตอนนี้เธอกำลังมีปัญหา แล้วเขาไปอยู่ที่ไหน!" เฉียวอวี่ถงตกใจกับความโกรธเกรี้ยวอย่างกะทันหันของตู้โป๋เหวิน "โป๋เหวิน ฉัน ..." "เอาล่ะ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ผมจะช่วยคุณเอง" ทันทีที่ตู้โป๋เหวินพูดจบก็วางสายไป "เฮ้อ ..." คำพูดของตู้โป๋เหวินยังคงวนเวียนอยู่ในหูของเฉียวอวี่ถงไม่ยอมหายไปสักที! ฉินลี่เยี่ย เธอกำลังคิดถึงฉินลี่เยี่ย จิตใต้สำนึกบอกเธอว่า ฉินลี่เยี่ยช่วยเธอได้ แต่เหตุผลกลับบอกเธอว่า ฉินลี่เยี่ยเป็นเพียงคนทำความสะอาดธรรมดาที่มีลูกชายและพี่น้องที่ดีอีกคนหนึ่ง สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่กุญแจในการแก้ปัญหา เวลาหนึ่งวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว เสี่ยวจิ่นกลับจากโรงเรียนมาถึงบ้าน แต่ไม่เห็นเฉียวอวี่ถง ดังนั้นเขาจึงถามคำถามเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก "เธอกลับไปอยู่กับครอบครัวของเธอ" "หม่ามี๊ไม่อยากอยู่กับพวกเราแล้วเหรอ? พวกเราเป็นครอบครัวของเธอด้วยรึเปล่า?" ความข้องใจไหลเข้ามาในใจและน้ำตาก็คลออยู่ในดวงตา "พวกเราจะไปหาหม่ามี๊ได้ที่ไหน?" "วันนี้ลูกนอนหลับให้สบาย แล้วพรุ่งนี้ฉันจะไปที่บ้านของเธอ" ในที่สุดฉินลี่เยี่ยก็คิดแผนออก เสี่ยวจิ่นเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น "ป่าปี๊ คุณไม่ได้โกหกผมใช่ไหม" ฉินลี่เยี่ยพยักหน้า …… "มาหาเฉียวอวี่ถง?" ฉินซู่ซู่มองชายหนุ่มท่าทางต่ำต้อยที่อยู่ตรงหน้าเธอด้วยสีหน้ารังเกียจ "พวกแกมีความสัมพันธ์อะไรกัน แกต้องการอะไรจากเธอ!" ท่าทางหยิ่งผยองของเธอดูแล้วน่าหงุดหงิด "ผมมาหาเฉียวอวี่ถง ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้คุณฟังมากนัก ..." "เฮอะ! จริงๆเลย พวกคนจนเป็นเหมือนแกหมดทุกคนเลยรึเปล่า?" ฉินซู่ซู่หน้าไม่อายที่จะทำให้ฉินลี่เยี่ยและเฉียวอวี่ถงได้รับความอัปยศ "คุณหนูใหญ่ตระกูลเฉียวไม่ใช่ว่าอยากจะพบก็พบได้ง่ายๆ ถ้าแกไม่บอกว่าแกเป็นใครก็อย่าหวังเลยว่าจะได้พบเธอ" ฉินลี่เยี่ยยังไม่ทันได้พูดอะไร เฉียวเข่อซินก็เข้ามาขัด "แม่! ฉันเคยเห็นเขา เขาเป็นคนที่อยู่ด้วยกันกับพี่สาว!" "อะไรนะ?" เฉียวเข่อซินเข้าไปกระซิบข้างหูฉินซู่ซู่ "อ้อ ได้ ไปตามพี่สาวของเธอมา" เฉียวอวี่ถงคาดไม่ถึงเลยว่า คนที่มาตามหาเธอที่บ้านตระกูลเฉียวจะเป็นฉินลี่เยี่ย แม้ว่าเธอจะยังลังเลที่จะขอความช่วยเหลือจากฉินลี่เยี่ย "คุณมาได้ยังไง?" "มาพบคุณ" "ผมคุยกับเพื่อนของคุณดีดีแล้วว่า ผมควรมาคุยกับคุณให้ชัดเจน เกี่ยวกับเรื่องที่คุณกำลังจะแต่งงาน วันนี้ก็เลยลองมาคุยกับคุณดู!"ตอนนี้คุณพ่อเฉียวและคุณยายเฉียวไม่อยู่บ้าน ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่มีโอกาสได้พบกัน