ตอนที่ 30 เปลวไฟของสงคราม2

ต๭นที่ 30 เปลวไฟของสงคราม2 “อะไรกัน？ แกแต่งงานแล้ว！” เฉียวเข่อซินโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่ว่ายังไงคนตระกูลเฉินก็คงไม่ไปแย่งชิงคนที่แต่งงานแล้ว หมดหนทางแล้วจริงๆ หรือตนเองจะต้องแต่งงานกับเฉินเฉิง？ “ใช่” เป็นครั้งแรก เฉียวอวี่ถงจับมือฉินลี่เยี่ย กุมมือแสดงความสัมพันธ์ อวดต่อหน้าทุกคน “สามีของฉันชื่อ ฉินลี่เยี่ย เป็นพนักงานทำความสะอาด” “แกว่ายังไงนะ！” “คุณพ่อ ลูกแต่งงานแล้ว จะไม่ดีใจกับลูกหน่อยหรอคะ？” คุณพ่อเฉียวมองฉินลี่เยี่ยหัวจดเท้า ก็ยังไม่พอใจ เดินห้างสรรพสินค้ามาสามสิบกว่าปี มองคนเพียงแว๊บเดียว นิสัยของเขา ชอบมองคนที่เปลือกนอก จึงทำให้เขามองคนผิดไปหลายครั้งโดยปริยาย…… ตู้โป๋เหวินชอบเฉียวอวี่ถง เขาอยากจะยกลูกสาวให้แต่งกับเขา เมื่อถึงเวลาตระกูลตู้ก็คือบ่อเงินบ่อทอง ไม่แพ้ตระกูลเฉิน ตอนนี้ล่ะ？ทุกอย่างหลุดมือไปหมดแล้ว พนักงานทำความสะอาดมันมีอะไรดี？ แม้แต่จะคิดยังคิดไม่ออกเลย ฉินลี่เยี่ยไม่ได้ทักทายทุกคน คนพวกนี้กับเฉียวอวี่ถงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ต่อกัน เขาเป็นแนวร่วมก็พอ “คุณยายเป็นอย่างไรบ้าง？” คนตระกูลเฉียวไม่มีใครพูดอะไรออกมา ฉินลี่เยี่ยจึงทำเหมือนพวกเขาไม่มีตัวตน “ยังอยู่ในห้องผู้ป่วย เดี๋ยวฉันพาคุณไปดู” “พวกแกหยุดอยู่ตรงนี้！” คุณพ่อเฉียวตวาด “การแต่งงานของพวกแกฉันไม่เห็นด้วย！” เฉียวอวี่ถงหัวเราะบางๆ“ พ่อ พวกเราแต่งงานแล้ว จัดพิธีแล้ว และก็จดทะเบียนสมรสแล้วด้วย เป็นสามีและภรรยาที่ได้รับการคุ้มครองโดยกฎหมาย พ่อมีเหตุผลอะไรที่จะไม่เห็นด้วย” ฉินซู่ซู่ประคองคุณพ่อเฉียว“ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ” “มันทำมากเกินไปแล้วนะ แบบนี้มันเท่ากับดูถูกทุกคน！ พ่อคะ พ่อจะปล่อยให้มันทำแบบนี้ไม่ได้นะ！” เฉียวเข่อซินโมโหจนลมแทบจะออกหู จนต้องหาทางระบายออกมา “คุณยาย นี่คือหลานเขยของคุณยาย” คุณยายเฉียวยังคงหลับตา ไม่มีท่าทีจะฟื้นขึ้นมา “ฉันก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะฟื้นขึ้นมา ตอนที่ฉันมาถึงเธอยังอยู่ในห้องผู้ป่วยธรรมดา ฉันก็เลยเอาบัตรของคุณไปช่วยทำเรื่องให้เธอ” รู้สึกละอายใจจริงๆ ฉินลี่เยี่ยก็ไม่ใช่คนร่ำรวยมากมาย “พวกเราทั้งสองเป็นคนเดียวกันแล้ว บัตรใบนี้คุณแม่ต้องการให้ผมฝากส่งให้คุณ พวกเราแต่งงานยังไม่ได้ให้สินสอด สองแสนอาจจะไม่ได้มากมาย แต่ก็ถือว่าเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆจากทางบ้าน” ฉินลี่เยี่ยพูดเพื่อทำให้เฉียวอวี่ถงใช้เงินได้อย่างสบายใจ “ขอบคุณมาก รอฉันมีเงินจะจ่ายคืนให้” ฉินลี่เยี่ยไม่ได้ปฏิเสธเธอ หลังจากนี้เขาจะให้เฉียวอวี่ถงใช้เงินของเขาโดยไม่ต้องลังเล …… เฉียวอวี่ถงถามคุณหมอเกี่ยวกับอาการของคุณยายเฉียว ตอนนี้มะเร็งอยู่ในขั้นสุดท้าย และด้วยอายุที่มาก จึงทำให้อาการไม่สู้ดีนัก จำเป็นต้องติดตามสถานการณ์ตลอดเวลา คนตระกูลเฉียวหลังจากนั้นก็แทบจะไม่ได้มาปรากฏที่โรงพยาบาล คุณยายเฉียวฟื้นขึ้นมาบ้างครั้ง ไม่ได้พูดอะไร ก็หลับไปอีก “ถงถง ผมจะคอยดูคุณยายให้ คุณไปพักผ่อนก่อนเถอะ” ฉินลี่เยี่ยรู้ว่าเฉียวอวี่ถงกังวลสถานการณ์ของคุณยายเฉียว จึงเช่าเตียงเปล่าจากโรงพยาบาลโดยตรง แล้ววางไว้ในห้องผู้ป่วย จะได้เป็นส่วนตัวขึ้นมาหน่อย “ค่ะ ขอบคุณมาก” ช่วงเช้า เฉียวอวี่ถงกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำ ฉินลี่เยี่ยคอยเฝ้าอยู่คนเดียว มีแขกที่ไม่คาดคิดมา “นายอยู่ที่นี้ได้ไง？” ตู้โป๋เหวินถาม “ถงถงล่ะ？” เฉียวอวี่ถงไม่อยู่ ฉินลี่เยี่ยก็ไม่อยากไว้หน้าศัตรูของหัวใจ “ฉันคือหลานเขยก็ควรจะดูแลคุณยาย ฉันควรจะต้องเป็นฝ่ายถามมากกว่าว่าคุณตู้มาที่นี้มีธุระอะไร？” เปลวไฟของสงครามลุกโชน！ “คุณฉินกลายเป็นหลานเขยตั้งแต่เมื่อไหร่?” “ฮ่าฮ่าฮ่า ตอนพวกเราแต่งงานกันถงถงพูดว่าไม่อยากบอกพวกนาย ดังนั้นจึงไม่ได้เชิญ รอคุณยายอาการดีขึ้น พวกเราจะจัดงานชดเชยอีกครั้งแน่นอน”ฉินลี่เยี่ยน่าจะไม่ได้เป็นแค่พนักงานทำความสะอาดธรรมดา ถึงได้ไม่เกรงกลัวตู้โป๋เหวิน “พวกนายแต่งงานกัน？” “ใช่แล้ว เกือบจะหนึ่งอาทิตย์ละ ”ฉินลี่เยี่ยตั้งใจพูด เขารู้ดีว่า คำพูดของตนเองทำให้จิตใจที่เข้มแข็งของตู้โป๋เหวินเจ็บปวด “หากคุณตู้ต้องการมาพบคุณยายก็เชิญเข้ามาเถอะ แต่ถ้าต้องการมาพบถงถง อาจจะต้องรอนานหน่อย เธอเพิ่งจะกลับไป” ตู้โป๋เหวินพยักหน้า “ทั้งสองอย่างเลย！” สีหน้าของเขาไม่สู้ดี ฉินลี่เยี่ยเห็นมันจากสองตา แต่ก็ไม่ได้สนใจ แค่จัดการเรื่องของตนเอง ทำความสะอาดห้อง ช่วยเช็ดมือเช็ดหน้าให้คุณยาย ก็ยุ่งมากพอแล้ว เขาและตู้โป๋เหวินต่างฝ่ายต่างเงียบ ตู้โป๋เหวินนั่งลง แต่รู้สึกค่อนข้างอึดอัด กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เฉียวอวี่ถงเชื่อใจเขาที่สุด บอกทุกเรื่องกับตนเอง แต่ตอนนี้กลับเอาชื่อเสียงและเกียรติที่มีทั้งหมดมอบให้กับผู้ชายคนนี้เนี่ยนะ และเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาแต่งงานกัน เป็นเรื่องที่น่าหัวเราะสิ้นดี！ ตัวเองสู้พนักงานทำความสะอาดไม่ได้ตรงไหน？