ตอนที่13 ใครสังหารมารดา

ต๭นที่13 ใครสังหารมารดา ต่อหน้าจางมามา ซ่างกวนหนิงเจินกลับมิกล้ากำเริบเสิบสาน อย่างไรนางก็ใกล้ชิดกับฮูหยินผู้เฒ่า ฮูหยินผู้เฒ่าเป็นผู้มีฐานะทรงเกียรติที่สุดในตระกูล ท่านแม่ไม่เพียงพบนางแล้วยังต้องเคารพ ท่านพ่อเองก็ยังกตัญญูต่อนางถึงที่สุด ตระกูลฝั่งฮูหยินผู้เฒ่าล้วนเป็นขุนนางในราชสำนัก แต่ไรมานางก็เป็นสตรีสถานะสูงส่ง บัดนี้กลายเป็นท่านย่าผู้เฒ่า แม้ดำรงในฐานะสูงศักดิ์ แต่จัดการเรื่องราวภายในจวนน้อยนัก ยามนี้ที่นางต้องการพบซ่างกวนเมี่ยวฝูด้วยตนเอง คงเป็นเพราะต้องการจะลงโทษนาง เมื่อคิดถึงตรงนี้ มุมปากซ่างกวนหนิงเจินก็ยกรอยยิ้มขึ้นอย่างย่ามใจ รอก่อนเถิดนางซ่างกวนเมี่ยวฝู อีกเดี๋ยวเจ้าก็จะได้เห็นดี เมี่ยวฝูไม่กลัวพายุที่จะถาโถมในเวลาอันใกล้นี้เลยแม้แต่น้อย นางกวาดสายตาชำเลืองมองหนิงเจินอย่างเฉยเมย เข้าไปคำนับจางมามาด้วยความสุภาพ “จางมามาโปรดนำนาง” เสียงของเมี่ยวฝูนั้นแผ่วบางและราบเรียบ ภายในน้ำเสียงอันสงบนิ่งเผยความเกรงขามที่ไม่โอนอ่อน จางมามาได้ฟังถึงกับกลอกตาวับวาว คุณหนูใหญ่ผู้นี้เป็นอย่างที่คุณหนูรองพูดไว้จริง นางเปลี่ยนไปแล้ว ทว่าเปลี่ยนไปในทางที่ดี นางกลับชอบคุณหนูใหญ่ที่ไม่วางก้ามแต่ก็ไม่ถ่อมตน มีพฤติกรรมวางตัวเหมาะสมผู้นี้ คุณหนูใหญ่ในอดีตขี้ขลาดตาขาว บัดนี้ไม่คล้ายคุณหนูห้าที่ถูกตามใจจนเหลิงเอาตนเป็นใหญ่เช่นนั้น ยังให้เกียรตินางที่เป็นคนเบื้องล่าง ถึงแม้ว่านางเป็นคนสนิทของฮูหยินผู้เฒ่า แต่อย่างไรก็มิกล้าเทียบเคียงกับบุตรสาวภรรยาเอกเด็ดขาด ตนเป็นเพียงคนต้อยต่ำเท่านั้น ยามนี้ได้รับการให้เกียรติจากคุณหนูใหญ่ กระแสอบอุ่นปรากฏขึ้นในจิตใจของนาง พลันมองคุณใหญ่ด้วยความแปลกหูแปลกตา ในความเป็นจริงเมี่ยวฝูรู้สึกว่าจางมามาปรากฏตัวในเวลาที่เหมาะสมยิ่ง นางรู้ว่าซ่างกวนหนิงเจินเชี่ยวชาญการปรุงพิษแก้พิษ ซ่างกวนเลี่ยวรยุทธ์ก็มิสามัญ ถ้าหากนางยังต่อสู้กับพวกเขาต่อ นางย่อมพ่ายแพ้แน่นอน ถึงแม้ว่าจะมีคนช่วยเหลือจากในที่ลับ นางก็ไม่กล้าจะเผชิญหน้ากับพวกเขาอีกต่อไป อย่างไรคนลึกลับนั่นก็คุ้มครองนางได้เพียงชั่วคราว ไม่อาจปกป้องนางได้ตลอดกาล ดังนั้นยามอยู่ต่อหน้าศัตรูที่แข็งแกร่ง นางจำเป็นจะต้องหักห้ามตนเองเสียก่อน ทนลำบากเล็กน้อยก็อย่าใส่ใจ จะต้องมีสักวันที่นางได้ชำระแค้นคืนมาทั้งหมด ถ้าหากไม่ใช่ว่าพวกนางรังแกกันมากเกินไป ด่าทอมารดาของนาง นางก็คงไม่ลงมือกับซ่างกวนเลี่ย ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้อีกแล้ว เป็นธรรมดานางที่เป็นบุตรสาวย่อมต้องปกป้องศักดิ์ศรีของมารดา นางคิดว่าคงไม่มีใครสามารถทนได้ มารดานางกระโดดบ่อน้ำฆ่าตัวตายตอนที่นางอายุแปดปี ยามนั้นซูยิ่งเสว่ยังเป็นอนุภรรยา ยังไม่ได้แต่งขึ้นมาเป็นภรรยาเอก ข่าวลือกันว่าเป็นเพราะมารดานางล่อลวงบุรุษอื่น นางจึงไม่ใช่บุตรสาวที่แท้จริงของบิดา ดังนั้นบิดาจึงทุบตีและเย็นชากับผู้เป็นมารดา มารดาถูกกล่าวหาว่าลอบมีความสัมพันธ์กับผู้อื่น ทุกวันตกอยู่ท่ามกลางความทุกข์ทรมานและการดูถูกเหยียดหยาม ดังนั้นเมื่อทนรับไม่ไหวสุดท้ายจึงได้ฆ่าตัวตาย แต่นางไม่เชื่อข่าวลือภายนอกนั่น เพราะตั้งแต่เล็กมารดาบอกนางอยู่เสมอจะต้องถนอมชีวิตรักษาตนเองไว้ ไม่ว่าพบเจอเรื่องใดก็ต้องเข้มแข็ง ไม่สามารถละทิ้งชีวิตได้ มารดาจะปกป้องนางทั้งชีวิต มารดาที่รักถนอมชีวิตเช่นนี้จะฆ่าตัวตายได้อย่างไร อีกทั้งนางกลับได้ยินข่าวลือมาอีกอย่าง มีคนบอกว่ามารดานางไม่ได้กระโดดบ่อน้ำฆ่าตัวตาย แต่ถูกคนทำร้ายถึงแก่ชีวิต คนผู้นั้นเห็นกับตาว่ามารดาคล้ายกับหุ่นไม้ที่ถูกควบคุม ย่ำทีละก้าว ทีละก้าวมุ่งสู่บ่อน้ำเก่า ใบหน้าไร้สีเลือดซีดเผือดราวกับผีดิบ หลังจากที่ยิ้มอย่างแปลกประหลาด พลันกระโดดลงไปอย่างไร้ซุ่มไร้เสียง คนผู้นั้นบอกว่าจิตใจและสติปัญญาของมารดาถูกสะกดจิตไว้ พฤติกรรมที่นางกระทำล้วนไร้การสมัครใจยินยอม คนผู้นั้นยังเรียกศาสตร์พิษประเภทนี้ว่า “ทักษะสะกดจิต” เป็นศาสตร์พิษที่โดดเด่นของชาวเหมียวเจียง ผู้ที่ใช้พิษจะนำหนอนพิษใส่ในร่างผู้อื่น และจะสามารถควบคุมจิตใจของผู้อื่น ทำให้ผู้อื่นสามารถทำอะไรก็ได้ ดังนั้นมารดาของนางไม่ได้กระโดดบ่อน้ำฆ่าตัวตาย แต่ถูกคนทำร้ายถึงแก่ชีวิต เพียงแต่ไม่มีผู้ใดทราบว่า “คนผู้นั้น” ที่ข่าวลือเป็นใคร นางคล้ายเป็นปริศนาที่ไม่มีใครสามารถหาพบ ในจวนแห่งนี้มีคนที่สามารถทำได้ นอกจากฮูหยินใหญ่แล้วยังจะมีใครอีก? แทบจะไม่ต้องใช้สมอง เมี่ยวฝูทราบว่าใครเป็นผู้ที่ทำร้ายท่านแม่นาง ในอดีตผู้ที่เกลียดท่านแม่มากที่สุด ผู้ที่อยากจะขึ้นมาเป็นประมุขหญิงมากที่สุดก็คือซูยิ่งเสว่ ซูยิ่งเสว่ถือว่าตนเป็นธิดาของอัครเสนาบดี ทั้งยังให้กำเนิดหนึ่งบุตรชายสองธิดาแก่ซ่างกวนหมิง จึงไม่เต็มใจที่จะเป็นอนุภรรยา เดิมทีนางยอมแต่งเข้าจวนแม่ทัพในตอนแรก เป็นเพราะท่านพ่อได้รับปากกับนางไว้ จึงได้อุ้มชูนางแต่งเข้ามาอย่างเป็นทางการ ในตอนแรกซ่างกวนหมิงเป็นเพียงขุนนางขั้นจงปิง หัวหน้านายกอง ตอนแรกเขาตกหลุมรักท่านแม่ที่เป็นเด็กสาวกำพร้า เขารู้สึกว่าท่านแม่ที่ไร้บิดามารดา ชะตาชีวิตน่าสงสาร ไร้คนปกป้องอีกทั้งเป็นโฉมสะคราญ ดังนั้นจึงตัดสินใจแต่งนางเข้าบ้านและคุ้มครองเรื่อยมา จนกระทั่งท่านแม่ตั้งครรภ์ แผนการในใจอันแยบยลของบุรุษก็เผยออกมาในทันที ยามนั้นเขาได้เป็นแม่ทัพใหญ่ อายุยังน้อยก็โดดเด่นถึงปานนั้น สง่าผ่าเผย หยิ่งผยอง เผด็จการ ถึงแม้เขาจะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว แต่สตรีทั่วทั้งเมืองใครบ้างที่จะไม่ชอบเขา ผู้ใดบ้างที่ไม่คิดอยากแต่งกับเขา แม้จะต้องเป็นอนุภรรยาก็ตาม หลังจากที่ท่านแม่คลอด มีวันหนึ่งเขาบังเอิญได้พบกับซูยิ่งเสว่ผู้ช่างเขินอายที่งานเลี้ยง บังเกิดความสนใจในสถานะอันสูงส่งของซูยิ่งเสว่ในฉับพลัน เขาเบื่อหน่ายกับท่านแม่ที่ไร้คนคุ้มกะลาหัวมาพอแล้ว เบื่อหน่ายที่แต่งงานกับสตรีที่ไร้ประโยชน์ในการช่วยเหลือตระกูลซ่างกวน ยามอายุน้อยไม่ประสีประสา ด้วยคิดว่าการแต่งภรรยาเพียงแค่ชอบกันก็พอแล้ว ภายหลังจึงได้พบว่าจำเป็นจะต้องคู่ควรเหมาะสมกัน บ้านตระกูลฝั่งภรรยาที่ยอดเยี่ยม เขาก็สามารถดำรงชีวิตได้อย่างสบาย มีผู้ช่วยที่มากความสามารถในราชสำนัก สำหรับเขาเป็นการช่วยเหลืออนาคตอย่างมหาศาล ดังนั้นเขาจึงหมายตาซูยิ่งเสว่ด้วยที่สถานะสูงส่ง รับปากว่าเมื่อแต่งนางเข้าบ้าน ค่อยหาข้ออ้างปลดท่านแม่ หรือค่อยสบโอกาสส่งออกไป ทำทุกวิธีการเพื่อให้ตำแหน่งภรรยาเอกตามกฎหมายแก่ซูยิ่งเสว่ บุรุษสตรีไร้ครอบครัวสองคนพบปะกัน พลันคึกคักด้วยความกระตือรือร้น ไม่นานบิดาก็แต่งนางเข้ามา แต่ซูยิ่งเสว่แต่งเข้ามาหกเจ็ดปีก็ยังไม่ได้แต่งตั้งเป็นเมียเอก มารดาของเมี่ยวฝูครอบครองตำแหน่งภรรยาเอกมาโดยตลอด นางยึดมั่นในจารีตสตรี ไม่ทะเลาะ ไม่แย่งชิง ซ่างกวนหมิงไม่สามารถจับพิรุธนางได้ และไม่มีเหตุผลที่จะขับไล่นางไป ซ่างกวนหมิงจิตใจอำมหิตแต่ก็ไม่อาจสังหารภรรยาของตน ทว่าซูยิ่งเสว่เคียดแค้น ริษยา สาปแช่งให้ตกตายไปด้วยความหึงหวงทุกวี่วัน ยังสร้างข่าวลือภายนอกว่ามารดาลอบมีความสัมพันธ์กับผู้อื่น ข่าวลือนี้ทำให้ซ่างกวนหมิงเชื่อถือเป็นจริง ในที่สุดก็จับพิรุธหล่อนได้ และเลิกรากับท่านแม่ สุดท้ายนางทำสำเร็จ มารดากระโดดบ่อน้ำฆ่าตัวตาย และนางก็ได้นั่งในตำแหน่งภรรยาเอกตระกูลซ่างกวน เมื่อนึกถึงตรงนี้ จิตใจเมี่ยวฝูเกลียดชัง นางแทบทนรอไม่ไหวที่จะให้ซูยิ่งเสว่ได้ลิ้มลองความทุกข์ทรมานกับทักษะสะกดจิต แทบอดใจรอไม่ไหวที่นางก็สมควรตายด้วยวิธีการเดียวเช่นนี้ ข้อเท็จจริงเหล่านี้ล้วนอยู่ในด้านสว่าง เมี่ยวฝูทราบอยู่แก่ใจว่านี่ไม่ใช่ความจริงทั้งหมด ความจริงที่แท้ที่ทำให้นางพะวงใจอยู่ตลอดเวลา นั่นก็คือก่อนที่มารดาจะกระโดดบ่อน้ำได้ให้กำเนิดบุตรชายของซ่างกวนหมิง ซึ่งก็คือน้องชายของนาง น้องชายที่คลอดออกมาก็หายตัวไปเสียแล้ว ไม่รู้ว่าถูกนำไปไว้ที่ใด เมี่ยวฝูเคยสอบถามบรรดาคนรับใช้ ทุกคนไม่ยอมรับและล้วนปฏิเสธเรื่องนี้ ไม่ยอมรับในการมีตัวตนของน้องชาย นางเห็นกับตาว่ามารดาตั้งครรภ์ และท้องก็โตขึ้นอย่างช้าๆ นางเห็นว่าสติมารดานิ่งงันเป็นไก่ไม้บดฟันอย่างไม่ยินยอม มารดาเคยเย้าหยอก สาเหตุที่บิดาดูถูกก็เป็นเพราะว่านางในฐานะภรรยาเอกกลับไม่มีบุตรชายสืบสกุลให้แก่เขา นางเดิมทีไม่ใส่ใจเรื่องแบบนี้ เพียงต้องการจะอยู่พึ่งพาอาศัยกับเมี่ยวฝูสองคนตามประสาแม่ลูก ใครจะคิดไม่ทราบเจตนาใดสวรรค์จึงเล่นตลกกับนาง ให้นางตั้งครรภ์ในยามที่หัวใจนางกำลังชืดชาต่อซ่างกวนหมิง