ตอนที่ 1 ถูกจับมัดห้อยไว้บนกำแพงเมือง

ต๭นที่ 1 ถูกจับมัดห้อยไว้บนกำแพงเมือง “จับตัวนางไปมัดไว้ข้างบนนั้น” ได้ยินเสียงสาปแช่งเพียงคำเดียว หญิงที่ร่างเปื้อนไปด้วยเลือดถูกทหารจับไปมัดไปบนกำแพงเมืองของวังหลวงถึงแม้ว่าสีหน้าของนางจะดูซีดเซียวแต่ก็ไม่สามารถบดบังความงามของนางเอาไว้ได้ ดวงตาที่สวยงามคู่นั้น ในเวลานี้เต็มไปด้วยความแค้นจ้องมองมาทางผู้หญิงที่ออกคำสั่ง นางใช้แรงทั้งหมดที่มีพูดตะโกนสาปแช่ง “สวีเมี่ยวฝูต่อให้ข้าตายกลายเป็นผีข้าก็จะไม่ปล่อยเจ้าไว้” “หึหึ” ผู้หญิงที่ถูกสาปแช่งคนนั้นสวมชุดเกราะสีเงิน ดูแล้วน่าเกรงขามยิ่งนัก แต่หากเมื่อเทียบกับหญิงที่ถูกมัดไว้บนกำแพงเมืองแล้ว สู้นางไม่ได้เลยและในสายตาของนางยังเต็มไปด้วยความชั่วร้าย เวลานี้ที่นางได้ยินเสียงสาปแช่ง นางกลับหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข นางมองไปที่หญิงที่ถูกมัดไว้บนกำแพงด้วยสายตาที่เยาะเย้ย “เป็นผีก็ยังไม่ยอมปล่อยข้างั้นหรอ งั้นเจ้าก็ลองดู แต่เจ้าอย่าลืมล่ะ ตระกูลจ้าวของพวกเจ้าถูกฮ่องเต้องค์ใหม่ประหารจนหมดไปแล้ว วันนี้คนในตระกูลจ้าวกำลังรอเจ้าและจ้าวหวยหนานไปพบอยู่นะ ท่านพี่ข้าจะไม่ให้ท่านไปเจอกับคนในตระกูลจ้าวได้อย่างไรกัน” หญิงสาวที่ถูกมัดไว้บนกำแพงเมืองในตอนนี้คือ ลูกสาวที่รอดชีวิตเพียงคนเดียวของตระกูลจ้าว จ้าวหรูจั๋ว พระชายาของฮ่องเต้เฟิงหนิงเสวียนในตอนที่เขายังเป็นองค์ชาย ตระกูลจ้าวเป็นตระกูลที่รับใช้ราชวงศ์มานับร้อยปี ท่านปู่ของจ้าวหรูจั๋ว จ้าวเฉิงหลี่เคยเป็นอาจารย์ของฮ่องเต้ ตระกูลจ้าวคอยช่วยเหลือจนเขาสามารถได้เป็นฮ่องเต้ จากนั้นก็ถูกแต่งตั้งให้เป็นมหาอำมาตย์ สามารถพูดได้ว่าเป็นตระกูลที่มีอำนาจมาก ในปีนั้นที่จ้าวหรูจั๋วแต่งงานกับองค์ชายสองเฟิงหนิงเสวียนทุกอย่างดูอลังการมาก แต่ใครจะไปคิดว่าหลังจากที่องค์ชายสองได้ครองบัลลังก์แล้ว ตระกูลจ้าวกลับถูกประหารเจ็ดชั่วโคตรด้วยข้อหาที่ว่าไม่เคารพในราชวงศ์ ส่วนพระชายาขององค์ชายสองอย่างจ้าวหรูจั๋วถูกขังเอาไว้ เวลานี้จ้าวหรูจั๋วได้ยินคำพูดของพระชายารองอย่างสวีเมี่ยวฝูที่เคยเป็นพี่น้องกับนางมา ในสายตาของนางดูมืดมนดวงตาค่อยๆแดงขึ้น เป็นนางที่ทำร้ายตระกูลจ้าว วันนี้จ้าวหวยหนานพี่ชายเพียงคนเดียวของนางคือลูกหลานเพียงคนเดียวของตระกูลจ้าวเขาจะตายไม่ได้เด็ดขาด จ้าวหรูจั๋วคิดมาถึงตรงนี้ นางก็กัดริมฝีปากที่ขาวซีดและลอกของนางอย่างแรง มองดูสวีเมี่ยวฝูแล้วพูดว่า “สวีเมี่ยวฝูเจ้าเกลียดข้าจะฆ่าข้ายังไงก็ได้ เจ้าก็เคยทรมานข้าแล้วตอนอยู่ในคุก เจ้าจะไม่ยอมปล่อยพี่ชายข้าไปเลยหรือ ถือว่าเห็นแก่ที่ข้าเคยช่วยเจ้าไว้หลายครั้งเถอะ” สวีเมี่ยวฝูได้ฟังคำพูดของจ้าวหรูจั๋วดังนั้นก็หัวเราะออกมา น่าขันสิ้นดี ตัดหญ้าไม่ถอนโคนจะปล่อยให้มันกลับมาทำร้ายข้าอีกงั้นหรือ สวีเมี่ยวฝูคิดมาถึงตรงนี้นางยืนกอดอกไว้แล้วพูดด้วยใบหน้าที่หยิ่งยโสว่า “จ้าวหรูจั๋ว ในเวลานี้แล้วเจ้ายังกล้าพูดอีกหรอว่าช่วยข้า น่าขันสิ้นดีเจ้าเคยช่วยอะไรข้างั้นหรือ เจ้าแย่งผู้ชายของข้าไป แย่งตำแหน่งพระชายาเอกไป ทำให้ข้าต้องกลายเป็นชายารอง นี่เรียกว่าช่วยข้างหรอ” “เจ้า......” จ้าวหรูจั๋วฟังสวีเมี่ยวฝูพูดออกมาแบบนั้นทำให้นางหายใจแรง ยังไม่ทันรอให้จ้าวหรูจั๋วพูดจบก็ได้ยินเสียง หึ่ม แล้วนางก็พูดต่อว่า “ไม่งั้นเจ้าก็มาคุกเข่าแล้วขอโทษไม่แน่นะหากข้าพอใจแล้วอาจจะไว้ชีวิตพี่ชายเจ้าก็ได้” จ้าวหรูจั๋วได้ฟังดังนั้นก็ทำให้นางชะงักไปครูหนึ่ง ท่านปู่ของนางเคยสอนเอาไว้เกิดเป็นคนตระกูลจ้าวจะต้องไม่ก้มหัวให้ใคร แต่สถานการณ์ในวันนี้ที่นางต้องเผชิญคือต้องช่วยพี่ชายของนางให้ได้ จ้าวหรูจั๋วกลืนน้ำลายลงคอแล้วกัดฟันพูดออกมาว่า “ข้าขอร้อง” “ฮ่าๆๆๆ” สวีเมี่ยวฝูได้ยินจ้าวหรูจั๋วพูดออกมาแบบนั้นทำให้นางเงยหน้าแล้วหัวเราะออกมา พอนางหัวเราะจนหยุด สีหน้าของนางก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม “ส่งสารไปให้จ้าวหวยหนานว่าน้องสาวของเขาอยู่ในมือของข้าก่อนที่จะถึงพรุ่งนี้ไม่เข้ามาหาข้า ไม่เช่นนั้นข้าจะแขวนคอจ้าวหรูจั๋วให้ตายอยู่บนกำแพงเมืองนี่” “เจ้า” จ้าวหรูจั๋วได้ยินสวีเมี่ยวฝูพูดออกมาแบบนี้ ทำให้นางโกรธจนหน้าแดง สายตาของนางโกรธราวกับคมมีด เกลียดจนอยากจะฆ่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านางนี้ กลางดึกมีเสียงฝีเท้าของม้าวิ่งมาแต่ไกล คนที่ขี่ม้ามานั่นก็คือ จ้าวหวยหนาน