ตอนที่ 12 นางเป็นคนใจดีหรอ

ต๭นที่ 12 นางเป็นคนใจดีหรอ สวีเมี่ยวฝูทำไมถึงเป็นผู้หญิงคนนี้ที่ช่วยนางและเฟิงโม่อวี่ ทันใดที่จ้าวหรูจั๋วได้ยินเฉียวอวี๋นพูดออกมาแบบนั้นนางก็กัดฟันเอาไว้แน่นใบหน้าปรากฏความเคียดแค้น แล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “พูดมา นางช่วยพวกเรายังไง” เฉียวอวี๋นเห็นสภาพนางแบบนี้ทำให้นางรีบกลืนน้ำลายลงคอ นางถามมาแบบนี้มันน่ากลัวยิ่งนัก แต่ก็ไม่อาจจะขัดคำของคุณหนูได้ จึงได้พูดออกมา “คุณหนูสวีพบว่าท่านกับองค์ชายสามถูกหมีดำทำร้าย นางรู้ว่าตัวเองช่วยอะไรไม่ได้ จึงได้มาเรียกทหารเวรยามแถวนั้นแล้วให้พวกเขาไปช่วย ส่วนฮ่องเต้เองก็คิดว่าคุณหนูสวีก็ได้ช่วยชีวิตองค์ชายสามเอาไว้เหมือนกันจึงได้ส่งของรางวัลไปให้นางไม่น้อยเช่นกัน” จ้าวหรูจั๋วได้ยินคำพูดของเฉียวอวี๋นทำให้นางกำมือแน่น แกร็งไปทั้งตัว สวีเมี่ยวฝูใจดีขนาดนี้เลยหรือ ฆ่านางให้ตายนางก็ไม่เชื่อ เมื่อชาติที่แล้วทุกเรื่องที่สวีเมี่ยวฝูทำไปก็เพื่อเฟิงหนิงเสวียน จะมาช่วยนางกับเฟิงโม่อวี่ได้อย่างไรกัน หรือว่าครั้งนี้ที่เฟิงโม่อวี่ถูกลอบทำร้ายจะเป็นแผนการของเฟิงหนิงเสวียน ส่วนสวีเมี่ยวฝูก็ร่วมมือกับเขา จ้าวหรูจั๋วอดไม่ได้ที่จะคิดแบบนี้แต่นางรู้ว่าหากนางพูดออกมาก็ไม่มีใครเชื่อนาง เพราะว่านางไม่มีหลักฐานในมือ “ว้ายคุณหนูบาดแผลของท่านเปิดแล้วเจ้าค่ะ” เฉียวอวี๋นมองดูเลือดที่ไหลออกมาจากแผลที่เปิดออกแล้วตกใจทำอะไรไม่ถูก เฉียวอวี๋นมองดูสภาพของจ้าวหรูจั๋วแบบนี้นางตกใจกลัว ปกติคุณหนูเป็นคนกลัวเจ็บ เจ็บนิดเดียวก็ร้องไห้ แต่ในเวลานี้นางกลับอดทนไม่ร้องสักแอะ หรือว่าจะเกิดเรื่องอะไรกับคุณหนู จ้าวหรูจั๋วมองดูเฉียวอวี๋นที่กำลังตกใจต่อหน้านาง นางอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความปวดว่า”ยังไม่รีบไปตามหมอหญิงมาอีก” “เจ้าค่ะ”เฉียวอวี๋นได้ยินดังนั้นนางจึงรีบวิ่งออกไป หมอหญิงเข้ามาทำแผลให้จ้าวหรูจั๋วและสั่งนางเอาไว้ว่าให้ดูแลรักษาตัวเองให้ดีๆอย่าได้ตกใจให้มากจากนั้นก็เดินออกไปพร้อมกับสาวใช้แล้วไปต้มยามาให้นาง พอจ้าวหรูจั๋วกินยาไปนางก็ค่อยๆหลับไปแต่นางกลับฝันในฝันนางฝันเห็นเหตุการณ์ที่ตระกูลจ้าวถูกฆ่าทั้งตระกูลรวมไปถึงเหตุการณ์ที่พี่ชายของนางจ้าวหวยหนานไปช่วยชีวิตนางแล้วถูกยิงตายต่อหน้าต่อตานางทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะนางเชื่อใจผู้ชายคนหนึ่ง นางให้ทุกคนในตระกูลช่วยจนเขาได้ครองบัลลังก์แต่สิ่งที่นางได้รับคืออะไร “อ้า”จ้าวหรูจั๋วร้องตะโกนด้วยความตกใจกลัว แล้วตื่นขึ้นมา สีหน้านางแลดูขาวซีดเหงื่อไหลท่วมตัว “คุณหนูท่านฝันร้ายหรือคะ” เฉียวอวี๋นได้ยินเสียงของจ้าวหรูจั๋วนางเลยรีบเดินมาใกล้ๆจ้าวหรูจั๋วแล้วถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง สายตาของจ้าวหรูจั๋วค่อยๆมองมาทางเฉียวอวี๋นแล้วพูดว่า “ข้าไม่เป็นไร แค่ฝันร้ายเท่านั้น” เฉียวอวี๋นให้คนไปตักน้ำมมา นางเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้จ้าวหรูจั๋วจนเสร็จ จากนั้นพูดกับจ้าวหรูจั๋วว่า “คุณหนู องค์ชายสามได้ยินว่าทานได้สติแล้วองค์ชายสามจึงได้มาเยี่ยมท่าน แต่พอรู้ว่าท่านหลับไปแล้ว เขาจึงได้กลับไปแล้ว” จ้าวหรูจั๋วได้ยินคำพูดของเฉียวอวี๋นนางขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “เฉียวอวี๋นครั้งหน้าหากองค์ชายสามเสด็จมาอีกไม่ว่าข้าจะหลับหรือตื่นเจ้าก็ต้องมาปลุกข้านะ” “แต่ว่า” เฉียวอวี๋นอยากพูดว่าเวลานี้สิ่งที่จ้าวหรูจั๋วต้องทำคือรักษาตัว แต่นางยังไม่ทันได้พูดอะไรมาก ก็ถูกจ้าวหรูจั๋วจ้องมองด้วยสายตาที่ทำให้นางพูดต่อไปไม่ได้ เลยเปลี่ยนไปรับคำไว้ “ข้าน้อยทราบแล้วเจ้าค่ะ” วันรุ่งขึ้น เฟิงโม่อวี่ก็ได้มาดูอาการของจ้าวหรูจั่วอีก ครั้งนี้จ้าวหรูจั๋วไม่ได้นอนหลับแต่อย่างใด นางให้เฉียวอวี๋นเปลี่ยนชุดให้นาง เฟิงโม่อวี่มองดูจ้าวหรูจั๋วที่ถูกสาวใช้พยุงเดินมาหาเขา ทันใดนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที “เจ้าออกมาทำไม”