บทที่13 เรื่องที่ไม่ควรถามก็อย่าถาม

บ๗ที่13 เรื่องที่ไม่ควรถามก็อย่าถาม หลังจากที่นรมนออกจากบริษัทฮัวยูกรุปจำกัดแล้วเธอก็ตรงไปที่ร้านขายยา เธอซื้อน้ำแข็งและยาแก้อักเสบ เสร็จแล้วจึงกลับบ้าน โชคดีที่กานต์และคมทิพย์ไปโรงเรียนอนุบาล ถ้าไม่อย่างนั้น ให้ลูกชายของเธอเห็นเธอเป็นเช่นนี้ ไม่รู้ว่าเขาจะถามโน่นถามนี่จนถึงเมื่อไหร่ บางครั้งนรมนก็รู้สึกขอบคุณพระเจ้าเป็นอย่างมาก ที่มอบกานต์เทวดาตัวน้อยให้กับเธอในยามที่เธอสิ้นหวังที่สุดในชีวิต แม้ว่าจะยังเล็ก แต่เขาก็รู้เรื่องเป็นอย่างมาก เมื่อคิดถึงลูกชาย สีหน้าเธอก็ค่อยผ่อนคลายลง เธอกลับถึงบ้าน ประคบน้ำแข็งทั่วใบหน้า ความรู้สึกเย็นสบายทำให้เธอพักสายตาลง ตอนนี้เขมิกายังไม่ได้เป็นภรรยาของเขารึ ทำไม ในเมื่อเธอให้กำเนิดลูกชายกับบุริศร์แล้ว เธอก็เป็นเหมือนฮีโร่ และบุริศร์ก็ยังมีความรู้สึกกับหล่อน ถึงขนาดฆ่าภรรยาคนนี้เพื่อหล่อนอีกด้วยใช่ไหม แต่ว่าทำไมยังไม่แต่งงานกับหล่อนล่ะ ข้อนี้นรมนคิดไม่ตก เธอคิดว่าต้องตรวจสอบสักหน่อยว่าเรื่องนี้จริงๆแล้วเกิดอะไรขึ้นภายใน วันนี้ที่ทะเลาะตบตีกับเขมิกาเธอก็ไม่คิดว่าจะยั่วยุได้ง่ายขนาดนี้ ดูจากทาทีที่บุริศร์อยากที่จะร่วมมือกับบริษัทHJกรุปจำกัดแล้ว เขาจะต้องให้เขมิกามาขอโทษอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นถึงแม้บุริศร์มาอยู่ตรงหน้า เธอยังสามารถพลิกเรื่องนี้กลับมากลับไปได้ แต่ว่าท้ายที่สุดแล้วตอนนี้เธอก็ไม่ใช่นรมนภรรยาของเขาอีกแล้ว ห้าปีก่อนนรมนได้ตายไปแล้ว เธอเสียชีวิตอยู่ในกองเพลิง ดูเหมือนว่านรมนจะยังรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากการถูกไฟไหม้ที่ผิวหนัง เจ็บปวดจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป หัวใจเหมือนถูกฉีกกระชากอย่างสิ้นหวัง ความรู้สึกนั้นแม้ว่าตกนรกก็จะไม่มีวันลืม คนที่มอบความเจ็บปวดเช่นนี้ให้กับเธอ เธอจะไม่มีวันปล่อยไปเขาไป! นรมนปิดครึ่งหน้าเดินไปที่ห้องน้ำ เธอไม่ได้รายงานสำนักงานใหญ่เกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอนั่งอยู่บนเตียงและเผลอหลับไป พฤกษ์ตรวจสอบที่อยู่ของนรมนอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาส่งที่อยู่ให้บุริศร์ นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของบุริศร์ก็หรี่ลงอีกครั้ง ที่อยู่ของคมทิพย์! เขายังจำได้ว่าเพื่อนที่สนิทที่สุดของนรมนก็คือพรทิพย์ แคทเธอรีคนนี้ ไม่เพียงแต่ชื่อจีนของเธอจะเหมือนกับนรมนแล้ว เธอยังพักอยู่บ้านเพื่อนสนิทของนรมนอีกด้วย เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาจริงๆใช่ไหม หรือว่าเธอก็คือนรมน เมื่อคิดแล้วมือของบุริศร์ก็กำขึ้นโดยไม่รู้ตัว “ตรวจสอบให้ผมที ใช้วิธีไหนก็ได้ เอาข้อมูลทั้งหมดของแคทเธอรีมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อมูลเมื่อห้าปีก่อน” คำสั่งของบุริศร์ทำให้พฤกษ์นิ่งอึ้งไป “ประธานบุริศร์ ข้อมูลของแคทเธอรีถูกทางอเมริกาเก็บไว้เป็นความลับเฉพาะ พวกเราไม่สามารถหาได้ ก่อนหน้านี้มีคนพยายามค้นหา แต่ก็ไม่พบข้อมูลใด” “ถ้าอย่างนั้นก็ใช้ความสัมพันธ์ในช่องท้องที่ไม่ปกติเพื่อค้นหา” บุริศร์ทำให้พฤกษ์อึ้งไปอีกครั้ง ช่องทางที่ไม่ปกติอะไร พฤกษ์ยังสงสัย บุริศร์ไม่ได้ใช้มันมาเป็นเวลาหลายปี ไม่คิดว่าเขาจะใช้มันเพื่อแคทเธอรี เขาอดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็น “ประธานบุริศร์ครับ แคทเธอรีคนนี้มีปัญหาอะไรหรอครับ” “เรื่องที่คุณไม่ควรถามก็อย่าถาม” คำเตือนของบุริศร์ทำให้พฤกษ์หดคอลง “ครับ ผมจะไปตรวจสอบให้” หลังจากที่พฤกษ์ออกไป บุริศร์ก็จุดบุหรี่ขึ้นอย่างวิตกกังวล เขาไม่ได้สูบมานานมากแล้ว แต่ว่าวันนี้เขารู้สึกว่าต้องการสารนิโคตินมาช่วยคลายความกังวลของเขาอย่างเร่งด่วน ใบหน้าที่ไม่เหมือนกัน แต่รูปร่างที่เหมือนกัน แม้แต่เพื่อนก็ยังเป็นคนเดียวกัน จะบังเอิญอะไรขนาดนั้น แต่ถ้าหากว่าเธอคือนรมนจริงๆ ทำไมถึงไม่รู้จักเขา เขายังจำได้ว่าเมื่อห้าปีก่อนนรมนรักเขามากแค่ไหน เกิดอะไรขึ้นเมื่อห้าปีก่อน บนอินเทอร์เน็ตเปิดเผยเรื่องราวนรมนเล่นชู้และถูกเพลิงเผาอยู่กลางกองไฟ ข่าวบอกว่าไม่พบซากกระดูก เขาไม่เชื่อ ถ้าอย่างนั้นผู้หญิงที่รักเขา อยู่ๆจะแอบนอกใจเขาได้อย่างไร แต่ว่าบอดี้การ์ดสองคนนั้นหายไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่พบซากกระดูกของนรมนเช่นกัน ไม่มีใครรู้ว่าที่แท้เกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาจำได้ว่าห้าปีก่อนนรมนต์ตั้งครรภ์แล้ว นั่นคือลูกของพวกเขา ซึ่งคาดว่าน่าจะหายไปพร้อมกับกองเพลิงนั่นแล้ว คิ้วของบุริศร์ย่นขึ้นมาก ก้นบุหรี่กระพริบ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็สูบจนถึงปลายนิ้ว เขาสั่นสะท้านเล็กน้อย รีบดับบุหรี่อย่างรวดเร็ว แต่ว่านิ้วที่คีบบุหรี่อยู่นั่นก็ดำปิ๊ดปี๋แล้ว เขายังจำได้ว่านรมนเป็นผู้หญิงที่กลัวความเจ็บปวดมาก เมื่อไฟมาถึงตรงหน้าและเผาไหม้ทุกอย่างรอบตัว ตอนนั้นเธอจะรู้สึกเช่นไร บุริศร์ไม่มีกะจิตกะใจจะทำงานอีกต่อไป เขาคว้าสูทของเขาขึ้นมา และออกจากประตูออฟฟิศไปอย่างว่องไว “ประธานบุริศร์ คุณจะไปไหนครับ” “ผมจะออกไปดูหน่อย เลื่อนการประชุมทั้งหมดของวันนี้ออกไปก่อน” เมื่อพูดจบบุริศร์ก็หายวับไปจากห้องทำงาน เหลือเพียงแต่เลขาหน้าเหวอเท่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่บุริศร์โดดงาน บุริศร์ไม่สนว่าใครจะคิดอย่างไรกับเขา เขาออกรถอย่างรวดเร็วและตรงไปที่ประตูบ้านของคมทิพย์ เสียงกริ่งติ๊งต่องกระทบที่หู นรมนสะดุ้งตื่นจากฝัน ร่างเธอนั้นอ่อนเพลียมาก เธอรู้ว่าไม่ใช่คมทิพย์กลับมาแน่ คมทิพย์มีกุญแจ แต่เธอก็ยังไม่ได้แน่ใจนัก ว่าคนที่มากดกริ่งประตูนั้นคือใคร เขมิการึ ถ้าหากว่าเป็นหล่อน นรมนคิดว่าเธอจะไม่เปิดประตูให้หล่อนง่ายๆ