已经是第一章了
บทที่20 ดีที่เธอยังจำลูกชายตัวเองได้อยู่
บ๗ที่20 ดีที่เธอยังจำลูกชายตัวเองได้อยู่
นรมนมึนๆงงๆเหมือนว่าตัวเองกลับไปอยู่ในกองเพลิงอีกครั้ง ร้องขอความช่วยเหลืออยู่ในเปลวไฟอย่างสิ้นหวัง
“ไม่! ช่วยด้วย! ช่วยฉันด้วย!”
เหงื่อเธอออกทั่วร่าง โบกมือไปมาเหมือนเด็กน้อยที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
คมทิพย์รีบคว้าจับมือเธอเอาไว้
已经是最新一章了
加载中
