บทที่ 92 ร้องไห้ให้ใคร2

บ๗ที่ 92 ร้องไห้ให้ใคร2 เถียนจิ้งขมวดคิ้ว ค่อนข้างไม่สามารถยอมรับความเฉยเมยของเขาได้ “คุณเป็นอะไรคะ” ซูยี่กำลังจ้องตากับโม่ลี๋ฮ่าว ดวงตาเต็มไปด้วยความแข็งกร้าว เป็นเวลานานก่อนที่จะละออกมาและพูดอย่างไม่แยแสว่า “ผมยังมีเรื่องอื่นต้องทำ” พูดจบก็หันหลังและเดินจากไป เถียนจิ้งต