บทที่17 บังคับ
บทที่17 บังคับ
ยามพระอาทิตย์ตกดิน ความมืดกำลังหล่นลง วัดเต๋าชิงเฟิงมืดมน กระจายไปด้วยบรรยากาสที่เป็นลางไม่ดี จริมเดินอยู่ในวัดเต๋าชิงเฟิงอย่างระมัดระวัง กลับได้ยินด้านหน้ามุมส่งเสียงแปลกขึ้นมา
“ป๊อป…ป๊อป…ป๊อป…”
เสียงไม่ได้ดังมาก แต่เหมือนน้ำฝนที่เร่งรีบ ทุกเสียงล้วนเสมือนเคียวของ