บทที่ 10 คุณอยากจะยืนหรือยากจะนอน

บ๗ที่ 10 คุณอยากจะยืนหรือยากจะนอน การสัมผัสนี้ทำให้ขนของซูมี่หยางลุกชันขึ้นมา เธอไม่กล้าวางมือทั้งสองข้างลงบนเอวของซั่นสวี้หยาว เพราะกลัวว่าจะจับไปโดนอะไรที่ไม่ควรจับ เธอจึงทำได้แค่กางนิ้วมือของเธอออก ยันหน้าอกของซั่นสวี้หยาวไว้แล้วผลักเขาออกอย่างแรง “คุณชายซั่น ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ฉันน่าจะ...ฉันน่าจะจำคนผิดแล้วค่ะ” “มาที่ตระกูลซั่นโดยเฉพาะแล้วพูดว่าจำผิดคนงั้นเหรอ? อืม?” เสียงของซั่นสวี้หยาวทุ้มต่ำลงไปเล็กน้อย แล้วยังมีเสียงว่า “อืม” ลงท้าย ทำให้คนรู้สึกใจสั่น พูดตามตรงแล้ว ซั่นสวี้หยาวไม่ชอบผู้หญิงที่แต่งตัวแบบนี้ ยิ่งไปกว่านั้นเขายังรักษาตัวให้สะอาดบริสุทธิ์มาตลอด ตราบใดที่หญิงสาวยังแต่งตัวเปิดนิดเผยหน่อย เขาก็รู้สึกรังเกียจ ไม่อยากสนใจที่จะหันไปดู แต่ทว่า พอซูมี่หยางแต่งตัวแบบนี้แล้ว เขาชอบมันมาก สายตาของเขายังติดแน่นอยู่ที่เรือนร่างของเธอ และเขาก็ไม่สามารถดึงมันออกมาได้ เพราะว่า เขาสามารถมองทะลุเส้นด้ายบาง มองเห็นการเปลี่ยนแปลงของซูมี่หยางอย่างชัดเจน บางทีทั้งคู่อาจจะอยู่ใกล้กันเกินไป บางทีอาจจะเป็นเพราะสัมผัสที่แผ่วเบากระตุ้นเธอ บางทีเธออาจจะหวาดกลัวในการปฏิบัติงานตามเงื่อนไข เธอเหมือนดอกกล้วยไม้ที่ยังตูม และในเวลานี้ได้ผลิบานอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างเงียบๆ ภายใต้สายตามีเสน่ห์ที่กวาดตามองเขาอย่างรวดเร็ว มีคลื่นความร้อนปะทุออกมา เจาะตรงเข้าไปในใจของซั่นสวี้หยาว ทันใดนั้นเขาก็ไม่พอใจเพียงแค่การมองดู เขาต้องการที่จะได้รับมากขึ้น มือใหญ่ที่ควบคุมอยู่ฝังลึกลงไปที่เอวของซูมี่หยางมากขึ้น ซั่นสวี้หยาวไม่เพียงแต่ไม่ปล่อยซูมี่หยาง ตรงกันข้ามกลับกอดซูมี่หยางแน่นและลึกมากกว่าเดิมไว้ในอ้อมแขน ฝ่ามือของชายหนุ่มนั้นค่อนข้างหยาบ ไม่เรียบเนียนเหมือนผิวหน้าของเขา มันร้อนจนซูมี่หยางเกือบจะกระโดดขึ้น เธอผลักมือของซั่นสวี้หยาวไปพลาง พร่ำร้องขอไปพลางว่า : “คุณชายซั่น คุณจะไม่...” “ตอนนี้เพิ่งจะเริ่มต้น หรือว่าจะให้โทรหาป้าของคุณก่อน บอกหล่อน ว่าผมพอใจมากงั้นเหรอ?” “คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะคุณชายซั่น ฉันไม่รู้ว่าของที่อยู่ในซองเอกสารคืออะไร นี่มันคือสิ่งที่ป้าให้ฉันทำ...” “แล้วป้าของคุณก็ยังให้คุณใส่ชุดแบบนี้ แบบที่โชว์ร่องก้นด้วยงั้นเหรอ?” “...” ซูมี่หยางบื้อใบ้พูดไม่ออก ใช่แล้วล่ะ เธอไม่ควรที่จะออกจากบ้านเพราะเงินนั่น มันเห็นได้อย่างชัดเจนแล้ว การอธิบายอะไรก็ไม่จำเป็น ผู้ชายคนนี้เป็นอันธพาลลวงเธอขึ้นรถ แล้วบังคับจูบเธอ ตอนนี้ เธอเป็นฝ่ายรุกถึงบ้าน แม้แต่กางเกงชั้นนอกเขาก็ไม่สวม ดูเหมือนเขากำลังรอเธออยู่ชัดๆ เพราะฉะนั้นแล้วที่เขาไปปรากฏตัวหน้ามหาวิทยาลัยก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญสินะ? หรือว่า อุบัติเหตุวันนั้นก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ? ทันใดนั้น ซูมี่หยางในตอนนี้ก็ค้นพบว่า ข้อสันนิษฐานและความเป็นจริงไม่ใช่เรื่องแบบเดียวกันเลย การอาศัยอยู่ในตระกูลซู ซูมี่หยางรู้มานานแล้วว่าไม่ช้าก็เร็วเธอจะต้องเผชิญกับเรื่องนี้ สักวันหนึ่งไม่ช้าก็เร็วเธอจะกลายเป็นของเล่นสำหรับผู้ชายสักคนหรือบางคน เมื่อเธอเคาะประตู เดิมทีเธอไม่สนใจอะไรเลย เพราะไม่ว่าอย่างไรป้าก็ให้เงินเธอมาแล้ว มันเป็นการแลกเปลี่ยนที่ยุติธรรม แต่ว่าตอนนี้ สิ่งต่างๆจะต้องเกิดขึ้นจริงๆ ซูมี่หยางกลับรู้สึกว่ามันเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย “ปล่อยฉันเถอะ คุณปล่อยฉันไปเถอะนะ!” เธอทุบหน้าอกของซั่นสวี้หยาวด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วบิดตัวหนี แต่ทว่า ซั่นสวี้หยาวที่ดูแล้วเหมือนจะไม่แข็งแรง กลับเหมือนแผ่นเหล็กที่เตะอย่างไรก็ไม่ขยับ และการขัดขืนของเธอไม่เพียงแต่ไร้ซึ่งประสิทธิภาพเท่านั้น แต่ยังเท่ากับการเติมเชื้อเพลิงลงในกองไฟ ความมีเหตุผลของชายหนุ่มใกล้จะแตกสลายไปกับการขัดขืนของหญิงสาว เปลวไฟสีดำกำลังลุกและเผาไหม้อยู่ในดวงตาที่ลึกล้ำของเขา แล้วจับแขนของเธอแน่นขึ้น เสียงก็แหบห้าวเพราะความปรารถนาบางอย่าง : “แมวน้อย คุณอยากจะยืนหรืออยากจะนอนล่ะ?” “ขอร้องล่ะ...” คำร้องขอชีวิตยังไม่ทันเอ่ยออกมา ริมฝีปากของซั่นสวี้หยาวก็ลดลงมา ริมฝีปากของซูมี่หยางถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์ ซูมี่หยางเกือบจะร้องไห้ออกมาแล้ว เธอสัมผัสได้ถึงความเผด็จการขั้นรุนแรงของชายหนุ่มอย่างเด่นชัด แต่เขาแข็งแรงมากอย่างนั้น มีพลังจนยากจะต้านทานไว้ได้ และมีแรงมุ่งมั่นที่จะเอาชนะ เมื่อเธอใช้มือทุบตีเขา เขาก็จับมือเธอยกขึ้นเหนือศีรษะได้อย่างง่ายดาย เธอต้องการร้องขอความช่วยเหลือ เขากลับใช้ประโยชน์รีบเข้าไปลึกและเร่าร้อนมากขึ้น ทั้งยั่วเย้าและกระตุ้นตัวเธอ ลมหายใจที่เย็นเยียบและครอบงำอย่างรุนแรงได้หลั่งไหลเข้าไปสู่ร่างกายของเธอ จนเกือบจะระเบิดปอดของซูมี่หยาง เธอเหมือนกับปลาที่ถูกคนโยนลงบนเขียง ยินยอมให้โดนขอดเกล็ดปลาอย่างสมัครใจ แล้วถูกแล่เป็นเนื้อปลาแสนอร่อยทีละชิ้น และแล้วในตอนที่ซั่นสวี้หยาวใช้มือยกกระโปรงของเธอขึ้น ภายในห้องก็มีเสียงอุทานขึ้นอย่างฉับพลันว่า : “เชรดแม่!” *********************************************************************