已经是第一章了
ตอนที่16ผมก็ชอบเหมือนกัน
ตนที่16ผมก็ชอบเหมือนกัน
ปู่ที่เป็นคนมีชื่อเสียงทั้งยังเคยเป็นทหารยศพลโทกลับต้อนรับคนปัญญาอ่อนที่บ้านรวยอย่างกระตือรือร้นราวกับพบพ่อของตัวเองและแม่เลี้ยงที่น่าขายหน้าของเธอกลับแสดงใบหน้าโลภออกมาอย่างเห็นได้ชัดแม้จะอยู่ต่อหน้าคนของตระกูลวี่ก็ตามดวงตาจับจ้องที่สร้อยคอทองคำบนคอของคุณชายรองอย่างหมายมาดดูเหมือนกำลังวางแผนเพื่อที่จะเอามาไว้ครอบครองอยู่
เพื่อไม่ให้แม่เลี้ยงทำตัวน่าขายหน้าไปมากกว่านี้อานซินยกมือปิดปากที่ขบกรามแน่นและลงจากรถไปคล้องแขนเหยาสู้พร้อมเอ่ยอย่างหยอกเย้า“แม่ปู่ไปสนใจหนูเลยทำไมแม่ถึงไม่ต้อนรับแขกแบบหนูเลยล่ะ”
“แม่ไม่สนใจเธอตอนไหนแม่รักเธอที่สุดเลยต่างหากอ่า...คุณพ่ออันห้าวพวกคุณพาซินซินเข้าไปในบ้านเถอะค่ะฉันจะพาคุณชายรองไปเดินเล่นที่สวนสักหน่อย”เหยาสู้กล่าวพร้อมกับส่งของขวัญในอ้อมกอดให้กับอันห้าวแล้วลากวี่เฉิงไปเดินเล่นที่สวน
อานซินมองออกว่าเหยาสู้มีแผนร้ายในใจคิดจะตามไปขวางแต่ก็ต้องหยุดเท้าลงเพราะสายตาที่จ้องเขม็งของเหยาสู้
ช่างมันปล่อยเธอไปเสีย
อานซินตามปู่เข้ามาในบ้านเธอไม่เหมือนกับเจ้าสาวคนอื่นที่กลับบ้านมาเพื่อกอดครอบครัวด้วยความคิดถึงกลับกันเธอกวาดของในห้องรับแขกร่วงลงพื้นทั้งหมดและคำรามราวกับสิงโตเจ้าป่า“คนแก่อย่างปู่พอใจหรือยังหนูกลายเป็นภรรยาของคนปัญญาอ่อนปู่ทำลายชีวิตหนูปู่รู้สึกดีมากเลยใช่ไหม”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอออกปากตำหนิแต่ผู้อาวุโสอานก็เอาแต่สูบบุหรี่อยู่เงียบๆถอนหายใจอย่างเนิ่นนานก่อนจะส่ายหน้าและกล่าว“ซินซินเอ๋ยปู่ทำเพื่อหลานทั้งนั้นเพื่อความสบายของหลาน...”
“แล้วปู่เห็นว่าหนูสบายดีไหมล่ะทุกวันนี้หากไม่ไปจับจิ้งหรีดกับเขาก็ไปจับผีเสื้อแทนหนูแทบจะกลายเป็นเด็กสามขวบอยู่แล้ว”
“จับจิ้งหรีดไม่ดีตรงไหนตอนเด็กเธอก็ชอบไปจับนี่”เหยาสู้เดินเข้ามาอย่าเงียบๆบนคอมีสร้อยทองของวี่เฉิงสวมใส่อยู่
“ผมก็ชอบเหมือนกัน”วี่เฉิงยังคงมีท่าทีสนใจ
อานซินตวัดสายตาตักเตือนเขาวี่เฉิงจึงรีบก้มหน้าหลบทันทีเหยาสู้มองของขวัญราคาแพงบนโต๊ะ“เธอดูเอาสิของบนโต๊ะนี่ก็มีราคาไม่ใช่หรือผู้หญิงทุกคนก็ต้องการคนรวยไม่ใช่หรือเธอเห็นไหมว่าวี่เฉิงน่ารักขนาดไหนคนที่ได้อย่างใจเช่นนี้จัดการได้ง่ายจะตายไป”
ส่งสร้อยคอเส้นใหญ่ให้ขนาดนั้นได้อย่างใจอยากแน่นอนสิ
“เจ้าโง่นี่”อานซินคำรามก้องอยู่ในใจ
ใบหน้าของผู้อาวุโสอานนิ่งเกร็งท่าทางเคร่งเครียดราวกับทหารในกองทัพ“ซินซินไม่ว่าในใจหลานจะยังโกรธหรือยังไม่พอใจอะไรแต่ตอนนี้เมื่อออกเรือนไปแล้วและคุณชายรองวี่เป็นสามีของหลานแล้วหญิงสาวถึงแม้จะทำตามหลักสามคล้อยสี่ไม่ได้แต่อย่างน้อยก็ต้องมีความรักและความเคารพเข้าใจหรือไม่”
“ใช่ซินซินต้องเรียนรู้ที่จะเคารพต่อสามีเอาไว้”อันห้าวเองก็เสริมขึ้นมา
อานซินรับรู้ว่าคนบ้านนี้เริ่มทำการสั่งสอนเธออีกครั้งเดินหน้าตึงกลับห้องนอนพร้อมทำหูทวนลม
ตอนเย็นอานซินนัดซวงซวงและเหมียนเหมียนมาดื่มกันที่คลับสองพี่น้องซวงซวงและเหมียนเหมียนรู้ดีว่าไปเพื่อโดนด่าแน่นอนใคร่ครวญอย่างถี่ถ้วนสุดท้ายก็หนีไม่พ้นคำตัดขาดความสัมพันธ์ของอานซินอยู่ทำได้เพียงมาปรากฏตัวต่อหน้าอานซินโดยเร็วที่สุด
ความจริงสิ่งที่ควรด่าก็ได้ด่าไปจนหมดแล้วหลังจากที่วุ่นวายกับที่บ้านมาทั้งวันตอนนี้อานซินตั้งใจมาดื่มมาทานอะไรอย่างเงียบๆเท่านั้นแต่เมื่อเห็นหน้าสองพี่น้องตัวร้ายอย่างซวงซวงและเหมียนเหมียนเลือดในกายก็พลันเดือดอย่างห้ามไม่ได้
ซวงซวงมองวี่เฉิงที่กำลังทานขนมอย่างมีความสุขอย่างพินิจพิจารณาก่อนจะกล่าวประจบ“ซินซินผู้ชายของเธอหล่อจริงๆนะหล่อกว่าหลันหยางคนเลวอีกเธอโชคดีอยู่นะ”
“เช่นนั้นก็เอาเขาไปสิ”อานซินกระชากแขนวี่เฉิงจนวี่เฉิงกระเด็นกระดอนไปอยู่เบื้องหน้าของซวงซวงเขาเจ็บจนร้องโอดโอย
เหมียนเหมียนคุกเข่าลงเบื้องหน้าของวี่เฉิงและปรบมือชื่นชมความหล่อของเขา“หล่อจริงๆนะหากว่าปกติเขาจะต้องเป็นชายหนุ่มที่มีเสน่ห์ที่สุดของเมืองปินเฉิงแน่พี่ฉันพูดถูกไหม”
“ใช่ที่สุด”สองพี่น้องดันหลังให้วี่เฉิงกลับไปที่โซฟา
วี่เฉิงชักสีหน้าเห็นได้ชัดว่าไม่พอใจกับการกระทำของอานซิน
已经是最新一章了
加载中
