ตอนที่9 ว่องไวเกินไป

ตอนที่9 ว่องไวเกินไป “สารเลว ปล่อยฉัน...”ปาลีดิ้นรนอย่างแรง แล้วหันตัวมาตบหน้ารฐาอย่างสุดกำลัง รฐาโดนตบจนดวงตาแดงขึ้นมาทันที คำที่อยากจะฉอเลาะก็กลืนลงในท้อง ใบหน้ามืดมน เขาจับมือปาลีและกลัดติดบนหัว มือขวาคว้าไปฉีกอย่างแรงๆ กระดุมบนเสื้อเชิ้ตของปาลีหลุดออกมาหมด เสือเปิดอ้าออกทันที “ปล่อยฉัน” ปาลีทั้งกลัวทั้งโกรธ รฐาในตอนนี้ไม่ใช่รฐาคนเดิมแล้ว “คุณร้องสิ ร้องให้ดังๆยิ่งดี ให้พ่อแม่คุณได้ยินหมดเลย” รฐารู้ว่าปาลีไม่อยากให้พอแม่เธอรู้ จึงไม่กลัวสักนิด ดึงเสื้อชั้นในของเธอขึ้นบนหน้าอก ลูกพีชสองลูกนั้นโผล่ออกมาทันที เขารีบก้มหัวลงไปจูบ อมในปาก ทั้งดูดทั้งกัด “อย่านะ...” ปาลีรู้สึกอัปยศมาก อยากดิ้งรนก็ดิ้วไม่ออก ขณะนี้ เธอคิดถึงดนุพลอีก คิดถึงตอนที่เขาจุบเธอ ช่างอ่อนโยน อบอุ่นมาก ยิ่งคิดเธอยิ่งรังเกียจรฐาขึ้นมา การที่เธอยิ่งต่อด้านและดิ้งรน ยิ่งทำให้รฐาเกิดอารมณ์รักยิ่งขึ้น เขาใช้มือข้างงหนึ่งจับมือปาลีสกัดติดบนหัว อีกมือหนึ่งหยั่งเข้าในกระโปงของเธออย่างเชี่ยวชาญ และในกระโปงนั้นเปียกไปหมดแล้ว รฐาตกตะลึง นิ่งอยู่นั่น แววตาเย็นยะเยือกจ้องมองปาลี“น้ำออกมาเร็วจัง เมื่อก่อนร่างคุณก็ไม่ว่องไวขนาดนี้ หรือคืนวันก่อนที่คุณไม่กลับบ้าน ที่จริงคือไปเอากับคนอื่นแล้วใช่ไหม” แม้ว่าปาลีกับรฐาไม่เคยทำถึงขึ้นตอนสุดท้าย แต่พออารมณ์ถึงก็เคยให้เขาสัมผัส ฉนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับร่างปาลีมาก เมื่อก่อน ถ้าเขาไม่สัมผัสสักเจ็ด แปดนาทีก็ไม่สามารถทำให้เธอมีความรู้สึก นี่ทำให้เขาเคยสงสัยว่าเธอเป็นคนไร้อารมณ์ทางเพศ คิดไม่ถึงว่าเธอว่องไวขนาดนี้ ไม่เหมือนเมื่อก่อน ปาลีถูกถามจนแก้มแดง ไม่รู้จะตอบว่ายังไง ตั้งแต่การร่วมประเวณีที่บ้าคลั่งทั้งวันทั้งคืนกับดนุพลมา ร่างของเธอว่องไวมากอย่างผิดปกติ แม้ว่าการสัมผัสของรฐาทำให้เธอไม่พอใจมาก แต่ร่างของเธอก็ให้คำตอบที่แท้จริงไปแล้ว นี่เป็นสิ่งที่เธอคิดไม่ถึงและไม่สามารถควบคุมได้ โดนรฐาพูดออกมาตรงๆ ทำให้เธอขวยอวยมาก รฐาเห็นปาลีสีหน้าทั้งอายทั้งโกรธ จึงเข้าใจทันทีว่าสิ่งที่เขาพูดอาจจะป็นความจริง “หญิงสารเลว ในบ้านมีผู้ชาย ยังไปหาชุ้ข้างนอกอีก วันนี้ผมต้องให้มึงรู้ว่าผมเก่งแค่ไหน”รฐาโมโหมาก เหมือนสิงโตบ้าคลั่ง เขาใช้มือหนึ่งจับนมของปาลีอย่งแรงๆ อีกมือหนึ่งไปถอดกางเกงในของเธอ “อย่านะ ฉันขอ” ใบหน้าที่โหดเหี้ยมของรฐาทำให้ปาลีตะลึง แต่ความข้อร้องของเธอทำให้เขาโกรธยิ่งขึ้น “อ้า” ขณะที่รฐาอยากจะเข้าในตัวปาลี เสียงกรีดร้องของจาริณีจากหน้าประตูห้องครัวส่งเข้ามา ทั้งสองคนตกตะล7ง รีบหยุดการกระทำทุกอย่างลงมา ในโอกาสนี้ ปาลีรีบผลักรฐาไปข้างๆ วิ่งเข้าในห้องตนเอง เธอกลัวจนสั่นไปทั้งตัว เมือเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็วิ่งหนีไปทำงาน เหลือรฐาคนเดียวงุนงงอยู่นั่นอย่างผะอืดผะอม มองไปยังจาริณีที่ตกใจอยู่ เขาพูดติดอ่างว่า“ผม...ผมกับปาลี....เรา....” อธิบายอยู่นานๆก็พูดประโยคเต็มๆไม่ได้สักประโยค คุณจาริณีก็ผะอืดผะอมเหมือนกัน เธอแสร้งทำเป็นสงบ แล้วพูดว่า“รฐา แม่รู้ว่าเธอสองคนยังหนุ่มอยู่ ความต้องการทางนี้จะสูง แต่ก็ต้องดูสถานที่ด้วยสิ ทีหลังถ้าอยากเอาก็ไปทำที่ห้องเลย ถ้าถูกพ่อกับแม่เห็นอีก เธอสองคนไม่อาย เราก็ยังอายนะ” พูดจบก็รีบเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าล้างตา เมือได้ฟังดังนั้น รฐาจึงถอนหายใจยาวๆ โชคดีที่จาริณีไม่ได้ปรากฏว่าเมื่อกี้เขากำลังข่มขืนปาลีอยู่ ทำให้เขากังวลไปสักพัก ก็ดี ทีหลังเข้าจะได้ทำกับปาลีโดยไม่ต้อง..... ริมฝีปากเขาฉีกยิ้มที่สัปดน ปาลีขึ้นรถเมล์อย่างกระวนกระวาย โชคดีที่เธอถึงบริษัทในนาทีสุดท้าย เกือบจะสาย “ทำไมปิยะไม่อยู่” ปาลีรีบวิ่งไปถึงโต๊ะทำงานของตนเอง เห็นมีแต่มีนากับสุดานั่งอยู่ ไม่เห็นปิยะ มีนา สุดา ปิยะสามคนต่างเป็นเลขานุการของประธานนิทัศน์ของบริษัทโจวกรุ๊ปจำกัด และปาลีเป็นหัวหน้าเลขานุการ มีสิทธิ์ถามเกี่ยวกับงานของสามคน “ฉันไม่รู้ค่ะ” มีนาส่ายหัวอย่างไม่ดีใจ ใบหน้างดงามของเธอกลับมีสีหน้าที่ริษยา