已经是第一章了
บทที่ 510 ผมเจ็บ
บทที่ 510 ผมเจ็บ
"ฉันจะเบาหน่อย" ดนุนัยขยับเข้ามา คิ้วขมวดเหมือนกำลังทุกข์ทรมานอยู่ "ผมเจ็บ"
"..."
"เจ็บมากจริงๆนะ..."
ดนุนัยลูบหน้าฉัน สีหน้านั่นเหมือนกับรอพระมาโปรดก็ไม่ปาน
ฉันขมวดคิ้ว ไม่รู้จะทำยังไงดี
ออฟฟิศฉันไม่เหมือนของดนุนัยด้วย มีห้องพักผ่อน ที่นี่คือห้องทำงานเล็กๆ มีแค่โซ
已经是最新一章了
加载中
