ตอนที่ 12 กระหายเลือดและโหดเหี้ยมอำมหิต

ต๭นที่ 12 กระหายเลือดและโหดเหี้ยมอำมหิต ถิรเจตมุ่งหน้าไปยังห้องของพี่ชายเขาด้วยความโกรธแค้น ส่วนนาเดียที่อยู่ในห้องรู้สึกกระหายน้ำเล็กน้อยจึงลุกขึ้นและเดินไปข้างนอก เธอเปิดประตูและระหว่างที่กำลังจะเดินออกไป ใบหน้าก็ชนเข้ากับเนื้อที่แข็งราวกับกำแพงเข้าอย่างจัง จมูกของนาเดียได้รับบาดเจ็บ เธอทนความเจ็บปวดไม่ได้จึงกรีดร้องออกมา “หุบปากเดี๋ยวนี้ !” ถิรเจตตะโกนเสียงดังอย่างเยือกเย็น “ฉันอยากจะถามว่าทำไมคุณถึงมายืนอยู่หน้าประตูห้องของคนอื่นแล้วยังไม่ส่งเสียงอีกด้วย นี่มันอะไรกันเนี่ย” นาเดียลูบจมูกของเธอและแสดงสีหน้าไม่สู้ดี “ไม่ใช่ว่าเธอซ่อมของอยู่ข้างในหรอ จะออกมาทำอะไร” หรือว่าจะหาโอกาสหนีไปอู้งาน “ฉันหิวน้ำ อยากดื่มน้ำสักแก้ว” นาเดียอารมณ์ระเบิด ตานี่ชนเธอจนจมูกได้รับบาดเจ็บแล้วยังไม่ขอโทษ หนำซำยังมาดุด่าเธออีก ทำกับเธอยังกับทาสที่ไม้สิทธิแม้จะเรียกร้องอะไร สายตาเยือกเย็นของถิรเจตกวาดมองมายังตัวเธอ ความเย็นชาของเขาค่อยๆ แผ่กระจายออก และพูดว่า “มานี่หน่อย เทน้ำให้คุณหญิงใหญ่ 1 แก้ว” “ค่ะ” คนใช้ได้ได้ยินเสียงนั้นจึงรีบนำน้ำอุ่นมายื่นกับนาเดีย “ขอบคุนนะ” นาเดียหยิบแก้วมาและขอบคุณอย่างสุภาพ เธอหันหลังแล้วเดินเข้าห้องข้างใน หลังเดินไปไม่กี่ก้าวก็พบว่าผู้ชายคนนั้นยังคงยืนอยู่หน้าประตู เธอหันกลับไปและพูดว่า “คุณยืนอยู่ตรงนี้ทำไม ? มีอะไรอยากจะบอกฉันไหม ? ถ้ามีก็เข้ามา” ถิรเจตทำตาเหลือกมอง สถานการณ์เมื่อกี้นี้มันแปลกๆ นะ นี่มันบ้านของเขาแท้ๆ แต่ทำไมน้ำเสียงของเธอพูดเหมือนเธอเป็นเจ้าของบ้าน ? แต่ถึงอย่างงั้น เขาก็ยังก้าวเท้าเดินเข้าไป พรมที่อยู่ข้างๆ โซฟานั้นเต็มไปด้วยชิ้นส่วนของโมเดลกระจัดกระจายไปทุกที่ “เธอแน่ใจหรอว่าฉันจะทำได้ ?” ถิรเจตเข้าไปนั่งบนโซฟาด้วยท่าทางสบายๆ สไตล์เจ้าของบ้าน ขาอันยาวเหยียดของเขา 2 ข้างไขว้กัน น้ำเสียงของเขาประชดและถากถาง นาเดียนั่งพับเพียบอยู่ที่เดิม เธอพยักหน้าแล้วพูดว่า “อืม ฉันคิดว่าฉันน่าจะทำได้” ถิรเจตหัวเราะออกมาจากลำคอ “พูดแบบนี้ งั้นก็แปลว่าเธอก็ไม่มั่นใจ” “ไม่” นาเดียเหลียวมองขึ้นอย่างรวดเร็ว ดาวตาของลุกเป็นไฟแล้วตอบกลับไปอย่างมั่นใจว่า “ฉันแค่ต้องการเวลา” ดูเหมือนถิรเจตจะตกตะลึงในท่าทีของเธอ แต่ไม่นานเขาก็กลับมาเย็นชาเหมือนเดิม เขาหัวเราะมุมที่ปากเบาๆ แล้วพูดว่า “ถ้าซ่อมไม่ได้ล่ะ ?” เหมือนกับที่เธอพูดเมื่อกี๊ จะไม่มาโผล่หน้าให้พี่ชายใหญ่เห็นอีกหรอ เขาเสียเงินจำนวนมากในการซื้อเธอกลับมา ไม่ได้ให้เธอทำมาเล่นๆ ถ้าเธอไม่ดีพอแล้วไม่รู้จักความเขาก็สามารถเขี่ยเธอลงนรก ! นึกไม่ถึงเลยว่า น้ำเสียงของนาเดียจะเหมือนคนที่เพิ่งได้รับชัยชนะไปหมาดๆ “ไม่มีถ้า” ทันใดนั้นดวงตาของถิรเจตก็ฉายแววความเย็นชามากขึ้น ผู้หญิงที่พูดโกหกว่าน่าสะอิดสะเอียดแล้ว ผู้หญิงที่พูดโกหกแล้วทำเหมือนความจริงน่าขยะแขยงยิ่งกว่า เขาขมวดคิ้วและเตือนด้วยเสียงที่เย็นยะเยือกว่า “ถ้าเธอซ่อมมันไม่ได้ ฉันจะยกเลิกงานแต่งกับเธอและเอาเงินที่ไปอัดฉีดในบริษัทอีเอฟมาคืนทั้งหมด รวมถึงเงินแต่งงาน 50 ล้าน ตระกูลศุภเศรษฐ์จะไม่เหลืออะไรสักอย่าง ส่วนเธอก็ต้องเผชิญกับชะตากรรมของเธอที่จะถูกส่งไปอินเดียในฐานะโสเภณี ! นาเดียได้ยินคำพูดนั้นหัวใจของเธอสั่นระรัวราวกับถูกตีแตกเป็นเศษเล็กเศษน้อย ! คำพูดของถิรเจตเป็นมหันตภัยและคำเตือนอันตรายอย่างไม่ต้องสงสัย แม้ว่าก่อนหน้านี้ท่าทีและน้ำเสียงของเขาจะไม่เป็นมิตร ก็ไม่เย็นชาและโหดเหี้ยมขนาดนี้ อะไรไปยั่วยุให้เขาเป็นแบบนี้อีกละ ? การที่เธอยังมองว่าเขายังมีความเป็นมนุษย์ ดูเหมือนว่าสุนัขจะมาบดบังสายตาเธอ ผู้ชายคนนี้เป็นคนโหดเหี้ยม กระหายเลือด และทารุณเหมือนอย่างข่าวลือเขาว่ากัน แต่เธอก็กลัวจริงๆ เข้าเเล้วสิ