ตอนที่ 18 ได้รับการเลื่อนขั้นโดยหัวหน้า   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 18 ได้รับการเลื่อนขั้นโดยหัวหน้า
ต๭นที่ 18 ได้รับการเลื่อนขั้นโดยหัวหน้า หน้าของภิรมณเปลี่ยนไปราวกับกับฟ้าหลังฝนที่มีแดดส่องสว่างอีกครั้ง เขากระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุขไปยังตรงหน้าของนาเดียและพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “ผู้หญิงคนสวย ตอนนี้เธอไปทำงานได้แล้วน้า น้องชายฉันรับปากแล้ว” เธอจ้องมองหน้าอันหล่อเหลาของภิรมณอย่างตั้งใจและพูดอย่างจริงจังว่า “ภิรมณ ขอบคุณมากนะ !” หลังจากนาเดียออกไปภิรมณก็กลับไปนั่งที่เดิมของเขาและรับประทานอาหารเช้าด้วยรอยยิ้ม ถิรเจตลดสายตาลงเพื่อหลบซ่อนแสงสะท้อนจากนัยน์ตาของเขา นี่มันแปลกประหลาดจังเลยนะ ดูเหมือนว่าว่าเขาเป็นตัวร้ายที่คอยรังแกและกดขี่‘สามีภรรยาตัวน้อย’ ที่ไร้ซึ่งทางสู้ ภูรีคือผู้อำนวยการของฝ่ายออกแบบของบริษัทโมทัดนา นาเดียถ้าจะดูใหญ่ที่สุดก็เป็นได้แค่ลูกน้องเล็กๆ คนหนึ่ง พูดให้ดูดีคือมาเรียนรู้ทักษะแต่จริงๆ แล้วก็แค่ทำงานเบ็ดเตล็ด ผ่านไปครึ่งปีเธอก็ไม่ได้ความรู้อะไรเลย ได้แค่ทำงานที่แสนสกปรกและเหน็ดเหนื่อย กับอีแค่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็โยนมาให้เธอทำ แต่ยังไงก็ตาม เธอก็ยังเชื่อมั่นว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จก็จะอยู่ที่นั่น แม้ว่าภูรีจะเป็นคนถือตัว เเต่เธอก็เก่งจนน่าภูมิใจไม่น้อย การแข่งขันการออกแบบอัญมณีชั้นนำของโลกจัดขึ้นทุก ๆ สามปี เเละเธอก็เป็นม้ามืดในอุตสาหกรรมการออกแบบเครื่องประดับ มีผู้มาติดตามขอประสบการณ์มากมาย เเม้ว่ามันจะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อย ๆ แต่มันก็ช่วยคนๆ หนึ่งได้ดีทีเดียว “นาเดีย มาที่ออฟฟิศของฉันหน่อย” หลังจากเสร็จประชุมตอนเช้า ใบหน้าอันแหลมคมและเรียวเล็กของภูรีที่แต้มแต่งสีสันแบบอ่อนๆ แสดงออกถึงความเย็นชาและสั่งอย่างเยือกเย็น นาเดียก้มหัวและปิดประตูตามเข้าไป “ปึง !” ภูรีขว้างเอกสารลงบนโต๊ะอย่างดัง ดึงเก้าอี้ที่ผู้บริหารออกมานั่ง “เมื่อวานเธอไปทำอะไรมา ?” “ฉัน......รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยก็เลยลาค่ะ” “หึ งั้นหรอ ?” ใบหน้าของภูรีปราศจากจากอารมณ์พร้อมกับยกริมฝีปากส่งเสียงเยาะเย้ย “เวชระเบียนนี้ล่ะอยู่ไหน ? เอามาให้ฉันดูซิ ! “อันนี้”......นาเดียเงยหน้าขึ้น “ฉันไม่ได้เอามาค่ะ” ภูริยกคิ้วขึ้นและพูดด้วยน้ำเสียงเชิงเตือนว่าเธอ “กล้าโกหกหัวหน้าหรอ ?” “ไม่กล้าๆ ค่ะ” นาเดียขมวดคิ้ว “ฉันไม่คิดว่าคุณจะดู ฉันก็เลยไม่ได้เอามาด้วยค่ะ” ถ้ารู้ว่าเธอจะคาดคั้นเอาขนาดนี้ เธอควรจะบอกว่าเวชระเบียนเล่มนี้หายไปแล้ว แต่ตอนนี้มันสายเกินไป “พรุ่งนี้เข้างานตอนเช้าเอามันมาด้วย แล้วเอามาให้ฉันดู ! ฉันเตือนเธอไว้นะนาเดีย ถ้าเธอกล้าโกหกฉัน เธอตายแน่ !” นาเดียยิ้มเจื่อนๆ พร้อมพยักหน้ารับประกันซ้ำไปซ้ำมา ! ภายในใจของเธอรู้สึกเย็นยะเยือก ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ตายแน่เลย ! นาเดียกำลังจะออกไปข้างนอกออฟฟิศเพื่อไปทำงาน แต่หัวหน้าเรียกแทรกขึ้น นาเดียก็ต้องหยุดก้าวที่หน้าประตู และหันกลับไป ใบหน้าแสดงออกอย่างนอบน้อมเสมือนรอรับคำสั่งของผู้อำนวยการ “อีกอย่าง มีงานเลี้ยงตอนกลางคืน เธอต้องไปกับฉัน” “งานเลี้ยงหรอคะ ?” นาเดียลังเลอยู่ในใจ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าตาถิรเจตนั่นจะเห็นด้วยหรือเปล่า “อื้ม” ภูรีพยักหัว เเล้วพูดว่า “อีกฝ่ายเป็นคนมีหน้ามีตาในเมือง G เขาเริ่มต้นจากการทำเครื่องประดับ ก็คือบริษัท M.SK เธอรู้จักไหม ? ” บริษัท M.SK เป็นบริษัทออกแบบเครื่องประดับที่ได้รับความนิยมมากในเมือง G พูดได้เลยว่า ครอบครัวของเขาและโมทัดนา เป็นคู่ค้าเครื่องประดับชั้นนำในเมือง G กินกันไม่ลงทั้งสองฝ่าย ซึ่งสองบริษัทนี้มักจะหลอกใช้ซึ่งกันและกันอยู่เสมอ นาเดียจะบอกว่าไม่รู้จักบริษัท M.SK ที่ออกแบบเครื่องประดับก็ไม่ได้ “ค่ะๆ ฉันรู้จักค่ะ” เธอรีบพยักหัว “ใช่เเล้ว เขาคือเจ้าสัวของบริษัท M.SK วันนี้ฉันเป็นเจ้าภาพและพูดคุยกับเขาเกี่ยวกับความร่วมมือของการพัฒนาในช่วงครึ่งปีหลัง” ว้าว ! นี่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม เรื่องดีๆ แบบนี้หล่นทับเธอด้วย นาเดียรู้สึกดีใจราวกับบินได้ 
已经是最新一章了
加载中