ตอนที่ 22 บังคับให้จูบคุณชายรองถิรเจต

ต๭นที่ 22 บังคับให้จูบคุณชายรองถิรเจต ตอนแรกเธอรู้สึกไม่สบายใจแล้ว ตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว คนเหล่านั้นไม่ได้มองเธอ แต่กำลังส่งสัญญาณให้กับภูรี หรือว่า วันนี้จะต้องตายที่นี่จริงๆ? นึกถึงใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยย่นของนิรวิทย์ ท้องของเธอก็ปั่นป่วน แทบอยากจะอ้วกเอาอาหารค่ำออกมา “เธออยู่นั่น——” “เร็วเข้า จับเธอ——” เสียงผู้ชายที่ดังมาจากข้างหลัง และยังมีเสียงของรองเท้าและเสียงที่กระทบกับพื้นดังขึ้นมา นาเดียตกใจจนขาทั้งสองข้างของเธอเกือบจะอ่อนด้วยความกลัว เธอวิ่งอย่างสุดชีวิต กระโดดอย่างไม่คิดชีวิต หายใจหอบ น้ำตาไหลไม่หยุด…… จุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ นาเดียไม่คิด ก็พุ่งตรงเข้าไป ข้างหน้า ก็เจอทางแยกอีกครั้ง เธอพุ่งเข้าไปทางใดทางหนึ่งในนั้น มีประตูอยู่ข้างหน้า นาเดียวิ่งเข้าไปโดยไม่คิด คือห้องน้ำ ข้างหน้ามีเงาร่างกายสูงใหญ่ที่กำลังสั่นไหว เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงเธอไม่สามารถบอกได้ เหมือนกําลังเตรียมตัวเข้าไป เธอไม่ได้คิดอะไร โผเข้าหาข้างหลังของเงานั้น เพียงแค่ให้ร่างกายของเขาและเธอเข้าไปเข้าใน ถิรเจตไม่ชอบดื่มเหล้า และก็ไม่ชอบคนดื่มเหล้า มีการประชุมเล็กๆน้อยๆที่โต๊ะ จึงลุกขึ้นไปห้องน้ำ ใครจะรู้ ข้างหลังมีใครก็ไม่รู้บุ่มบ่ามวิ่งเข้ามาหา ชนเข้าที่เอวของเขาอย่างรุนแรง และเขาถูกบีบเข้าไปในห้องน้ำแคบๆ ไปตายซะ! ท่านโมโหแล้ว ต้องดูว่าเป็นใคร รนหาที่ตาย! “เสียงดังแก๊ก!” หลังจากนาเดียชนเขาเข้าไปข้างใน ก็ยุ่งกับการล็อคประตู “ชู่——” แต่ตัวเธอเอง ถอนหายใจออกยาวๆ ดูเหมือนว่า ปลอดภัยแล้ว? ถิรเจตหันกลับมา สองคนเจอหน้ากัน ช่วงเวลาที่สบตา แต่ละคนก็แปลกใจไม่น้อย “นั่นคุณ?” “นั่นคุณ!” คนแรกตกใจ คนหลังตกใจและหวาดกลัว “คุณมาที่นี่ได้ยังไง ?”เสียงที่ดังขึ้นมาพร้อมกันของทั้งสองคน “ไปไหนแล้ว ต้องซ่อนอยู่ข้างในนั้น” “พวกนายไปดูฝั่งนู้น พวกฉันจะดูที่นี่” ในเวลาเดียวกัน มีเสียงดังอยู่ข้างนอก พร้อมกับเสียงฝีเท้าของคนที่เดินไปมา นาเดียหัวใจเต้นแรง! “นาเดีย ฉันขอเตือน อืม!” ถิรเจตยังพูดไม่จบ นาเดียไม่สนใจ เขย่งเท้าเข้าไปจูบ ในหัวเขาแตกกระเจิงไปหมด! เขาสาบาน โตจนขนาดนี้ มันเป็นครั้งแรกที่ผู้หญิงจูบเขา!นอกจากนั้น ที่นี่ยังเป็นห้องน้ำ! โดยไม่คิดอะไร เขายื่นมือออกไปจับที่ไหล่ของเธอ เพื่อที่จะผลักเธอออกไป “เธอรนหาที่ตายหรอ……อืม!” เสียงฝีเท้าดังขึ้นมาในหู ทำให้นาเดียไม่สนใจอะไร เอาแขนคล้องคอผู้ชายไว้ และจูบไปที่เขาแรงๆอีกครั้ง “อืม อืมมมม!”ถิรเจตโมโหแล้วจริงๆ ผู้หญิงคนนี้สมควรตาย ทำไมถึงได้แข็งแรงขนาดนี้? เห็นได้ชัดว่ามือนุ่มเหมือนไม่มีกระดูก แต่ว่าท่าทางโอบกอดเขานั้นก็ไม่ชัดเจน เจ้าม้าตัวนี้น่าเวทนาจริงๆ! ประเด็นคือ ร่างกายผู้หญิงคนนี้เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า ช่างน่าเอียนจริงๆ ถิรเจตกำทั้งห้านิ้วแน่น ฉวยโอกาสจับที่หัวไหล่ของนาเดีย แขนสองข้างเหยียดตรง ร่างกายทั้งสองที่ยึดติดกันถูกดึงออกไปอีกครั้ง ถิรเจตโมโหแล้วจริงๆ !ไม่ใช่ แต่คือโกรธ!อาย!เก่ง!โมโห! ไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ไร้ยางอายแบบนี้มาก่อน และไม่ได้ต่างจากคนทั่วๆไป ปลอมตัวเป็นผู้หญิงที่ใสซื่อบริสุทธิ์เข้าไปในตระกูลสวันนีย์ นาเดีย เห็นได้ชัดว่ามีกลอุบายมากขึ้นกว่าเดิม! “เธอ ไสหัวออกไปซะ……อ๊ะ!” แต่ทว่าความโกรธของถิรเจตยังไม่จบ นาเดียยื่นกำปั้นเล็กๆออกไปกระวนกระวายใจเหมือนโดนไฟเผา ชกกำปั้นไปที่ท้องของผู้ชาย