ตอนที่ 24 ฉันต้องการจูบ

ต๭นที่ 24 ฉันต้องการจูบ ไม่แปลกใจเลยที่เธอจะวิ่งเข้ามา จูบอย่างรุนแรงไปที่เขา...ทำให้เขาอยากจะตาย ถิรเจตใจเต้นแรงด้วยความสุขเล็กน้อย มันเป็นความโชคดีที่ได้เจอเขา ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น อาจจะต้องแย่แน่เลย เวลานี้ มือเล็กๆทั้งของข้างที่อยู่ไม่เป็นสุขกำลังลูบคลำอยู่บนร่างกายของถิรเจต ถิรเจตไม่คิดอะไรแล้ว ถอดเสื้อคลุม โอบกอดนาเดียอย่างแน่น แล้วก็อุ้มเธอขึ้นมา ไม่มีความต่อต้านและร้องไห้จากเธอ ออกจากโรงแรมแมริออนอย่างรวดเร็ว…… งานเลี้ยง สุดท้ายหยุดชะงักลง นิรวิทย์พูดด้วยเสียงที่เยือกเย็น “ช่างมันเถอะ! คุณภูรี ไม่ต้องพูดถึงเรื่องความร่วมมือกันแล้ว ฉันไม่สนใจแล้ว” “เอ่อ เดี๋ยวก่อน คุณท่านนิรวิทย์ คุณท่าน……”ภูรีใจร้อนเหมือนไฟ ต้องการเกาะรายใหญ่เจ้านี้ “ยังมีอะไรจะพูดอีกไหม? ขอบคุณสำหรับการเซอร์ไพรส์ ฉันตกใจจริงๆ แต่ไม่มีความสุข!” นิรวิทย์หน้าบึ้ง แล้วก็ออกไปจากโรงแรมแมริออน บริษัทโมทัดนากำลังจะเซ็นเอกสาร แต่เป็ดที่ต้มสุกก็บินไปแล้ว? ภูรีร่างกายสั่นด้วยความโกรธ คนที่ออกไปจับวิ่งกลับมาทีละคน “คุณภูรี เราไม่พบใคร ค้นหาทุกซอกทุกมุมของโรงแรมแล้ว ไม่พบแม้แต่เงาของผู้หญิงคนนั้น ภูรีกัดฟันด้วยความโกรธ “ไร้ประโยชน์! แค่หาผู้หญิงโง่ๆคนหนึ่งก็หาไม่ได้ ไสหัวออกไปซะ!” บนถนนใหญ่ ณ เมืองG ขับรถสปอร์ตบูกัตติ เวย์รอนที่เร็วที่สุดในโลก เหมือนเป็นเจ้าของรถ หรูหราเป็นพิเศษ เหยียบคันเร่งแรงสุด เสียงระเบิด สถานที่ที่ผ่าน มีเสียงกรีดร้อง! ถิรเจตอยู่บนถนนอย่างบ้าคลั่ง เหมือนฟ้าผ่า ทันใดนั้นก็มีดอกไม้คู่หนึ่งยื่นออกมา ความรู้สึกมากมายพันรอบคอของเขา เสียงครางที่ละเอียดอ่อน เสียงอู้อี้กระจายไปทั่วหู ริมฝีปากของผู้หญิงที่ร้อนและหนักแน่นจูบลงบนคอ “อู้……ร้อน……ร้อนจะตายแล้ว……” ไปตายซะ! ถิรเจตโกรธจัด คำรามด้วยความโกรธ “นาเดีย สงบสติอารมณ์หน่อย! ถ้าไม่อยากตาย ก็กลับไปนั่งที่นั่งของเธอซะ!” นาเดียไม่สนใจกับคำเตือนของเขา คุณขับรถของคุณไป ฉันจะเลือกความรู้สึกของฉัน ถิรเจตโกรธมาก แต่ร่างกายของเขาก็เริ่มตอบสนองอีกครั้ง ร่างกายของผู้ชายแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เต็นท์เล็กๆกำลังจะถูกสร้างขึ้นอีกครั้ง เขาหาโทรศัพท์มือถือ โทรออกไป “ภูดิศ ช่วยฉันติดต่อหมอ” “หมอ?” ภูดิศตอนนี้เลิกงานแล้ว เขาอยู่บนโซฟาที่บ้านของเขา ได้ยินคำสั่งจากเจ้านาย ก็ปล่อยแขนผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขาทันที ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว คว้าเสื้อและเดินออกไปจากประตู ถิรเจตวางโทรศัพท์ หงุดหงิดกับการดึงมือที่พันอยู่รอบคอของเขาออก นาเดียทำปากเล็กๆเหมือนเชอร์รี่ บ่นพึมพำ “จูบจูบ ……จะจูบ……” ฉันจูบหัวของคุณ! มือข้างหนึ่งของถิรเจตกุมใบหน้าของเธอ ผลักเธอออกไป “โอ๊ยโอ๊ย!” นาเดียไม่ระวัง ล้มลงกระแทกกับพื้น จิตใต้สำนึกในสมองของถิรเจต เธอคงไม่ได้รับบาดเจ็บหรอก? ถิรเจตกังวลอย่างเห็นได้ชัด เร็วมาก ผู้หญิงที่แข็งแกร่งไม่มีวันตายลุกขึ้นอีกครั้ง ปีนขึ้นไปบนคอของผู้ชาย……ไม่คํานึงถึงว่าผู้ชายจะได้รับบาดเจ็บมากแค่ไหน. “นาเดีย! นั่งลง” ถิรเจตเตือนด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น เห็นได้ชัดว่า คำเตือน คำขู่ มันไม่ได้ผล