ตอนที่ 28 มีคนหนุนหลังแล้ว

ต๭นที่ 28 มีคนหนุนหลังแล้ว นาเดียเอียงคอ เก็บเอกสารบนพื้น “และก็ คุณภูรี ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นลูกน้องของคุณ แต่ยังไงก็ตามฉันก็สมัครเข้ามาทำงานอย่างเป็นทางการจากแผนก HR และผ่านการสัมภาษณ์ ถูกเลือกโดยบริษัทให้ทำงานอยู่ในสำนักงาน คุณภูรีไม่สามารถไล่พนักงานโดยพลการออกจากบริษัทโมทัดนาได้? พูดอย่างนั้น แผนก HRจะทำอะไรได้หรอ?บริษัทโมทัดนาต้องการพนักงานแบบไหน ไล่คนแบบฉันออก คุณแค่กดปุ่มกดเสียงก็ได้แล้ว และยังประหยัดค่าจ้างค่าใช้จ่ายได้ด้วยนะ!” “เธอ——”ดวงตาภูรีเบิกกว้างด้วยความโกรธ “ทะเลาะเรื่องอะไรกัน?” ทันใดนั้น ข้างหลังก็ได้ยินเสียงที่ชัดเจนและเด็ดขาดของผู้ชาย ธีรวัฌน์ยืนอยู่ที่ประตูสำนักงาน มองดูผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างใน คนหนึ่งจ้องมองด้วยความโกรธ อีกคนหนึ่งมีรอยยิ้มบางๆบนใบหน้า “ธีรวัฌน์”นาเดียเจอเขา ก็คิดขึ้นมาทันที สีหน้าภูรีก็เริ่มเบาลง ฉีกมุมปาก “ธีรวัฌน์ ผมกำลังพูดกับพนักงานฝึกหัด” พูด?แต่ดูเหมือนว่าบรรยากาศจะไม่ใช่แบบนั้นนะ ธีรวัฌน์เดินเข้ามา เห็นของที่อยู่ในมือของนาเดีย เขาเอื้อมมือไปหยิบขึ้นมา และถาม “นี่คืออะไร?” “รายงานการเลิกจ้างของนาเดีย ”ภูรีพูดขึ้นก่อน “รายงานการเลิกจ้าง? ”ธีรวัฌน์กวาดสายตามองไปที่นาเดีย และมองไปที่ภูรี “นาเดียประพฤติตัวดีมาโดยตลอด ทำไมถึงไล่ออก?” ทันใดนั้นนาเดียก็แสดงสีหน้าที่ไร้เดียงสาและความคับข้องใจ ดวงตาสดใส กับผู้หญิงลักษณะหมดหนทางและอ่อนแอ ผู้ที่เห็นก็อดสงสารไม่ได้ เธอพูดว่า “ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันทำอะไรผิด อยู่ดีๆคุณภูรีก็อารมณ์เสียใส่ฉัน ไล่ฉันออกไปจากบริษัทโมทัดนา” ภูรีหัวใจเต้นแรง มีบุคคลหนึ่งซ่อนอยู่ในตัวเขา เธอไม่เคยเห็นมัน คิดว่าเธอเป็นลูกพลับที่อ่อนนุ่มและสามารถบีบได้อย่างอิสระ เธอสูดลมหายใจ ควบคุมอารมณ์ของตัวเอง “มันไม่ง่ายที่จะดึงคุณท่านนิรวิทย์แห่งบริษัทM.SKเข้าร่วมทานอาหารค่ำด้วยเมื่อวาน สายตามองไปที่ปากกาที่กำลังจะเซ็น แต่เธอทำมันพังหมด!” ธีรวัฌน์ได้ยิน ถามด้วยสายตาและหันไปมองนาเดียอีกครั้ง นาเดียยังคงรู้สึกผิด “คุณภูรี เมื่อคืนฉันเมาจริงๆ ไม่สามารถดื่มได้อีกแล้ว แม่ของฉันเคยบอกฉัน เป็นผู้หญิงไม่ควรดื่มเหล้า และไม่ควรที่จะดื่มจนเมา แต่เมื่อคืนฉันเมาแล้ว ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น” ขณะที่เธอกำลังพูด ดวงตาเริ่มแดง หลังจากนั้นก็มีน้ำตาไม่กี่หยดตกลงมา ธีรวัฌน์ขมวดคิ้ว “ จะพูดก็ถูก นาเดียเป็นเด็กฝึกงานในแผนกออกแบบ เรื่องแบบนี้สามารถพาแผนกประชาสัมพันธ์ไปก็ได้ คุณภูรี คุณทำผิดพลาดในเรื่องนี้” “ผม……”ภูรีไม่เคยคิดเลย นาเดียพูดไม่กี่คำ อย่างเงียบๆ ก็ผลักข้อบกพร่องทั้งหมดมาที่ตัวเขาเอง และเหตุผลก็น่าเชื่อถือมาก “ธีรวัฌน์ เพราะเรื่องนี้ทำให้คุณภูรีโกรธมาก ทำให้ไล่ฉันออก” นาเดียพูดต่อ ‘ฟ้อง’! ภูรีโกรธขึ้นมาทันที ที่กล้ากล่าวหาเขาอย่างเปิดเผย ต้องการที่จะปฏิวัติหรอ?ไม่มีใครรู้ว่านาเดียมีความป่าเถื่อน ภูรียิ้มอย่างเยือกเย็น “นาเดีย คุณเมาจริงๆเหรอ?แล้วทำไมขณะที่อยู่ต่อหน้าคุณท่านนิรวิทย์ เธอโยนอาหารใส่ฉัน ?หรือเธอเห็นว่าคุณท่านนิรวิทย์อยู่ที่นี่ด้วย พยายามที่จะฉีกหน้าฉันใช่ไหม?”