ตอนที่ 31 การมาถึงของคุณชายรองถิรเจต

ต๭นที่ 31 การมาถึงของคุณชายรองถิรเจต ภูรีรีบออกมาจากห้องทำงาน “คุณชายรองถิรเจตอยู่ที่ห้องธีรวัฌน์?” เขาถามผู้ช่วยของเธอ ผู้ช่วยพยักหน้า “ใช่ค่ะ กำลังพูดคุยอยู่กับธีรวัฌน์อยู่ค่ะ” ได้ยินอย่างนั้น บนหน้าของภูรีก็แสดงออกถึงความรู้สึกตื่นเต้นจนไม่สามารถควบคุมได้ จังหวะการเดินของเขาเร็วขึ้น เดินผ่านพนักงานลิฟต์ พอดีกับประตูลิฟต์เปิด นาเดียเดินออกมาจากข้างใน ภูรีมองเธอด้วยหางตา แล้วก็หยุดเดิน ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “นาเดีย เธอไม่ไปช่วยแผนกทำความสะอาดทำงานหรอ มาเดินไปเดินมาทำไม?” นาเดียเลิกคิ้วขึ้น พูดอย่างผ่อนคลาย “ทำเสร็จแล้วค่ะ” ภูรีชะงัก แล้วเงยหน้าขึ้น “ ฉันให้เธอไปช่วยงานแผนกทำความสะอาด นึกไม่ถึงเลยว่าเธอจะขี้เกียจ!ฉันคิดว่าธีรวัฌน์หนุนหลังเธอ แล้วฉันจะไม่สามารถลงโทษเธอได้หรอ?” นาเดียยิ้ม “คุณภูรี ฉันทำตามคำสั่งคุณแล้ว ไม่เชื่อ คุณสามารถไปถามหัวหน้าแผนกทำความสะอาดได้เลย ภูรีกัดฟัน ยิ้มอย่างเยือกเย็น “ดี รอก่อนเถอะ” พูดจบ เธอเงยหน้า เดินออกไปด้วยความโกรธ แต่ผู้ช่วยที่อยู่ข้างเขา “ ใช้เครื่องวิทยุเรียกแผนกทำความสะอาด ถามให้ชัดเจน ว่านาเดียไปทำงานอะไรและไปทำที่ไหน” ถ้ามันอยู่ในวันธรรมดา ภูริจะต้องไปตรวจด้วยตัวเอง แต่ว่าวันนี้…… เร็วเข้า เธอเดินมาถึงหน้าประตูห้องทำงานของธีรวัฌน์ ‘อืมอืม……’ เธอจัดการกับเสียงของเธอ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอเหมือนกับดอกไม้ ยกมือขึ้นเคาะประตู “เข้ามา”ข้างในมีเสียงที่อ่อนโยนของธีรวัฌน์ดังขึ้นมา ธีรวัฌน์ช่วยเปิดประตู “คุณชายรองถิรเจต คุณมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่มีใครบอกฉันเลย?” ภูรีหันไปมองผู้หญิงที่รู้สึกเขินอาย เกลียดผู้หญิงที่อิงแอบอยู่กับถิรเจตไม่ลง ใบหน้าของถิรเจตยังคงเย็นชาเหมือนเดิม มันไม่ได้แสดงให้เห็นถึงสีหน้าอื่นๆเมื่อผู้หญิงมาโดนที่ตัวของขา ยังไงก็ตาม เขาก็ขยับตัว แม้ว่ามันจะเป็นเพียงการเคลื่อนไหวเล็กน้อย แต่ก็เป็นการดึงระหว่างเขาและภูรีให้ออกจากกันอย่างสวยงาม ธีรวัฌน์วางถ้วยชาลง และพูดว่า “คุณชายรองถิรเจตมาในโอกาสนี้ เพื่อมาคุยเรื่องขั้นตอนการสร้าง ‘ซีพาราไดซ์’” เจ้าของบริษัทโมทัดนาเป็นเจ้าของออกแบบเครื่องอัญมณี แต่มันยังครอบคลุมอุตสาหกรรมอื่นๆบางส่วนในเมืองG โครงการก่อสร้างเป็นเพียงส่วนเล็กๆ “คุณชายรองถิรเจต โครงการนี้คุณไว้ใจผมได้……” ถิรเจตยิ้มเล็กน้อย ในดวงตาของเขามีการเยาะเย้ย “อะไร คุณภูรีให้ความสนใจกับโครงการนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?” ใบหน้าของภูรีหยุดชะงักเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติ รอยยิ้มที่สวยงาม นี่ถ้าไม่ใช่เพราะคุณชายรองถิรเจต เกี่ยวข้องกับคุณทั้งหมด บริษัทโมทัดนาของพวกเราถูกจับตามองอยู่ จะกล้าละเลยได้ยังไง”ถิรเจตไม่คิดอย่างนั้น ธีรวัฌน์กัดริมฝีปากบางๆ “นาเดียทำไมถึงปีนเข้าไปนั่งที่สลิงนั่งร้านเช็ดกระจกได้หละ?” “อ่า? ไม่ใช่อย่างนั้น” ภูรีถามด้วยความแปลกใจ “ฉันพึ่งจะเห็นเธออยู่บนสลิงนั่งร้าน จะพูดยังไงเธอก็อยู่ในแผนกของคุณ หรือคุณไม่รู้ ?”เสียงของธีรวัฌน์ถามขึ้นเล็กน้อย “อันนี้ฉันไม่ค่อยแน่ใจ” ภูรีแสดงออกด้วยท่าทางที่จริงจัง ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ตามหลักแล้ว เธอควรจะอยู่ในแผนกออกแบบและเรียนรู้ ทำไมถึงได้ไปยุ่งวุ่นวายที่แผนกทำความสะอาด?” มุมปากของถิรเจต เผยให้เห็นถึงรอยยิ้มที่เยือกเย็น ธีรวัฌน์แสดงความสงสัย“ คุณภูรี คุณไม่รู้เรื่องนี้หรอ?”