ตอนที่17 ไม่เคยคาดคิด จะได้พบกันอีก

ต๭นที่17 ไม่เคยคาดคิด จะได้พบกันอีก ด้านหน้าประตูที่เปล่งประกาย นวตาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งอก เธอไม่รู้ว่าแขกในห้องนั้นยากหรือไม่ แต่ว่าคืนนี้ เธอจะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อที่จะขายเหล้าในรถคันนี้ มือที่เข็นรถออกแรงขึ้น ทันใดก็รู้สึกตื่นเต้นกว่าวันแรกที่เข้ามาทำงานที่นี่เสียอีก เธอจัดระเบียบเสื้อผ้าของเธอ แม้ว่าจะดึงกระโปรงลงแล้วแต่ว่ามันก็ยังสั้นอยู่ บริกรที่ยืนอยู่หน้าประตูเมื่อเห็นนวตาประหม่าก็ยิ้มขึ้นมา “น้องตา ตื่นเต้นอย่างกับเข้าไปเจอนัดบอดอย่างนั้นแหละ” นวตารู้สึกว่าตัวเองตื่นเต้นเกินไป เธอหัวเราะ “พี่ยังไม่เห็นชื่อเหล้าที่อยู่ในรถเข็นนี้ล่ะสิ ฉันตื่นเต้นมากที่จะต้องเสิร์ฟตาแก่ล่ำซำนี่น่ะ” บริกรช่วยผลักประตูเปิดให้เธอ เธอก้มหัวลงเล็กน้อยและเดินเข้าไป เมื่อเธอเข้าประตูไปแล้ว บริกรก็ปิดประตูเสียงดังหนักนั้น แขกที่นั่งอยู่ตรงโซฟาไม่ค่อยใส่ใจพนักงานบริการเท่าใดนัก สำหรับพวกเขาแล้ว สิ่งที่เขาดื่มก็คือเหล้า ไม่ได้ต้องการสัมผัสร่างกายคนชงเหล้า “โอ้ ตอนนี้พวกเราทุกคนกลับมาแล้ว แกกับเวธนีชอบดื่มเหล้าตั้งแต่เมื่อไหร่กัน….” กนกพลจ้องมองสาวสวยข้าวกายเขา ยังพูดไม่ทันจบ บรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไปเพราะเสียงที่คมชัด เดิมทีนวตาต้องการที่จะเปิดขวด จึงอยู่ใต้แสงไฟนีออน แต่เมื่อเธอได้ยินเสียงของกนกพล และยังได้ยินชื่อของจตุภูมิและเวธนี… ที่เปิดขวดในมือก็ลื่นตกลง ไหลจากเกวียนลงไปที่มุมโต๊ะ มันตกลงไปบนพรหมที่ฝ่าเท้าพอดี หัวสมองของนวตารู้สึกขัดข้องขึ้นมา หลายปีมานี้เธอกลายเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน เธอโค้งตัวด้วยสัญชาตญาณ เธอมักจะขอโทษอยู่เสมอ “ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษจริงๆ…” พนักงานเสิร์ฟในห้องส่วนตัว นวตารู้สึกว่าลมหายใจของเธอกำลังจะหยุดลง แขกที่นั่งอยู่ในห้องนี้เป็นพวกเขาได้อย่างไรกัน “นวตา…” หลังจากความเงียบงัน เสียงแรกมาจากธนพล ความไม่คาดคิดของเขา แสดงออกแทนทุกคนที่นั่งอยู่ที่นี่ “นวตา คุณมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร” เสียงต่อมาคือปองพลที่นั่งอยู่ด้านข้างของจตุภูมิ หลังจากนั้นก็เกิดความเงียบจนแทบหายใจไม่ออก ถ้าเป็นเมื่อสามปีก่อน เธอจะต้องหมุนตัวและวิ่งหนีไป แต่ว่าเธอตอนนี้ ไม่เป็นเช่นนั้นอีกแล้ว เธอพยายามควบคุมอารมณ์ ยกตัวขึ้นและมองดูพวกเขา มุมปากนั้นหงายขึ้นเล็กน้อย ยิ้มให้ตามมารยาท “ฉันทำงานที่นี่ พวกคุณ… กลับมาประเทศมาแล้ว” ทำงานรึ ที่นี่รึ นวตา คุณไม่ได้มาล้อพวกเขาเล่นใช่ไหม ธนพล จินตรา กนกพล นอกจากนี้ยังมีสาวสวยที่ข้างกายของกนกพล เวธนี ทั้งหมดล้วนจ้องมองที่นวตาอย่างไม่เชื่อสายตา มีเพียงคนเดียวเท่านั้น เขาที่เรียวยาวของเขายื่นออกมา ดูเหมือนว่านวตาที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา สำหรับเขาแล้ว เป็นเพียงแค่คนแปลกหน้า คนแปลกหน้าที่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกัน เขาเงยหน้าขึ้นมองเหมือนกับเห็นสิ่งที่เป็นส่วนเกิน ทุกคนที่เห็นนวตารู้สึกว่ายากที่จะเชื่อสายตาตัวเอง เพราะว่าตั้งแต่ต้นเธอบอกว่าจะไปต่างประเทศด้วยกัน แต่กลับเพราะว่าเธอได้เจอแฟนใหม่ ไม่เพียงแต่ละทิ้งการออกไปนอกประเทศ แต่ยังเกือบจะฆ่าจตุภูมิอีกด้วย ไม่คิดว่าตอนนี้เธอจะมีชีวิตที่โดดเดี่ยวอ้างว้าง ขนาดต้องมาขายเหล้าในบาร์ และยังมีชุดที่เธอสวมใส่อีก… …..