ตอนที่36 เธอสมัยก่อนหน้านี้

ต๭นที่36 เธอสมัยก่อนหน้านี้ จารุภาเป็นหญิงสาวที่มีเรื่องราวอยู่เบื้องหลัง มีช่วงหนึ่งในอดีตที่เธอไม่ต้องการกล่าวถึง นวตาเองก็ไม่เคยที่จะถาม นวตายิ้มให้จารุภา ไม่อยากให้หล่อนกังวลกับเธอมากเกินไป “แขกในคืนนั้น เป็นเพื่อนเก่าของพี่ วันนี้ที่มีเรื่องกับพวกเขา เพราะไม่อยากได้ยินพวกเขาพูดเรื่องที่ไม่ดีของพ่อ” จารุภาถอนหายใจเบาๆ และนั่งลงข้างๆเธอ เธอแซวถึงรอยที่ใต้คางของนวตา “แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ พี่เป็นคนที่ภาคภูมิใจและรักในศักดิ์ศรีของตัวเอง” “พวกเธอไปฟังใครพูดมานะ” นวตาพูดอย่างไม่เข้าใจ เรื่องราวที่ถูกปกปิดมาเป็นเวลาสามปี อยู่ๆทุกคนก็รู้ว่าเธอเคยเป็นใครมาก่อน จารุภาส่ายหัว “ฉันไม่รู้หรอก แต่ว่าเมื่อวานกลางคืนหลังจากพี่เดินออกไปไม่นาน ก็มีข่าวลือขึ้นในบาร์ คนขี้นินทา ยิ่งพูดก็ยิ่งเลอะเทอะ” ใครกันพูดเรื่องพวกนั้น หัวใจของนวตาตกลงไปที่ด้านล่าง แค่คิดไม่ถึง ที่แท้หล่อนก็ไม่เคยเป็นเพื่อนที่ดีของเธอเลยจริงๆ จารุภานึกขึ้นได้ถึงคนขี้นินทาคนสำคัญคนนั้น “ใช่แล้ว จำได้ว่าเป็นหนึ่งในบรรดาเพื่อนร่วมชั้นเรียนของพี่ เธอบอกว่าพี่ไปนอนกับเจ้านายของบ้านชิทุกวัน พี่มีเจ้านายน้อยคนนั้นคอยคุ้มหัวอยู่” คิ้วของนวตาบิดเบี้ยว เธอมองอย่างไม่อยากจะเชื่อ “เธอเดาเอาเองหรอ หรือว่าพวกเขาพูดกันอย่างนั้น” “พนักงานทุกคนที่นี่ รวมถึงป้าที่ทำความสะอาด ทุกคนรู้เรื่องนี้กันหมด ฉันเลยเดาว่า ในห้องส่วนตัวคืนนั้น มีเจ้านายน้อยคนนั้นอยู่ด้วย ใช่ไหมล่ะ” ผู้หญิงมีนิสัยชอบนินทา นวตาได้แต่อธิบายให้จารุภาฟัง “เอาล่ะพี่กับเธอเป็นเพื่อนที่ดีกันตลอดมา พวกเราอยู่ด้วยกัน แต่ว่า….” จารุภายกมือขึ้นทำท่าให้เธอหยุด คำอธิบายของนวตาจึงถูกขัดจังหวะขึ้นมา “เอาล่ะ ฉันเข้าใจแล้ว ผู้ชายผู้หญิงอยู่ด้วยกัน เป็นหนุ่มเป็นสาวกันทั้งคู่ ยังบอกว่าเป็นเพื่อนกัน พี่ว่าฉันจะเชื่อดีไหมล่ะ” นวตามีแววตาที่รู้สึกผิด ถ้าไม่ใช่เพราะดื่มเหล้าในคืนนั้น พวกเขาบริสุทธิ์ บริสุทธิ์จริงๆ “เชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่เธอ” จารุภาแหย่นวตา “สาวน้อย คุณหน้าแดงไปหมดแล้วล่ะ” ให้ตายนวตาก็ไม่ยอมรับ “ก็พี่ถูกตบนี่” จารุภายอมปล่อยเธอไป “เอาล่ะ เห็นแก่คนเจ็บ พี่รีบไปให้ที่คลินิคดูแผลหน่อยดีกว่า ฉันจะพูดกับหัวหน้าขอลางานให้” “ต้องเป็นงั้นล่ะ” พวกผู้หญิงพวกนั้นปกติเห็นเธอก็รู้สึกขัดหูขัดตา ตอนนี้นวตารู้สึกว่า กระดูกบนร่างกายเธอเหมือนจะแตกสลาย มีหลายแห่งที่เจ็บจนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ จารุภารายงานหัวหน้าคนงานว่าโดนพวกผู้หญิงคนอื่นตบตีเจ็บจนต้องลางาน หัวหน้าคนงานหน้าดำคร่ำเครียด ว่ากันว่าหัวหน้าคนงานคนนี้ความจริงไม่ได้สนใจนวตามากนัก แต่ทันทีที่เกิดเรื่องขึ้น ผู้หญิงที่เข้าร่วมการตบตีในคืนนี้ทั้งหมด ก็ถูกหักโบนัสทั้งเดือน จารุภาถอนหายใจยาว ดูเหมือนว่าจะมีคนคอยปกป้องนวตาอยู่อย่างลับๆจริงๆ จตุภูมิได้รับสายจากหัวหน้าคนงานที่โทรเข้ามา เมื่อได้ยินว่ามีคนทำร้ายนวตา ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกโมโหมาก “หักโบนัสหนึ่งเดือนอย่างนั้นรึ ผมต้องการให้พวกผู้หญิงที่ทำร้ายนวตา หายไปจากเมืองนี้ก่อนรุ่งสาง” เขาจะลงโทษทุกคนที่รังแกนวตาด้วยวิธีการที่โหดร้ายที่สุด ในสายตาของหลายๆคน เขาเป็นคนเผด็จการ เขาจะเชื่องกับนวตาเพียงคนเดียวเท่านั้น หัวหน้าคนงานได้พูดอ้อนวอนขอร้อง “คุณจตุภูมิครับ ที่จริงแล้วผู้หญิงพวกนั้นก็ไม่ได้ง่ายๆ วันนี้เหตุที่พวกเธอทั้งหมดลงมือ ก็เพราะนวตาเป็นคนเริ่มก่อน ดังนั้น ต้นเหตุหลักของเรื่องนี้ก็คือ ไม่รู้ว่าพนักงานเสิร์ฟพวกนี้ไปได้ยินเรื่องของนวตามาจากไหน เลยทำให้…” คิ้วของจตุภูมินั้นเลิกขึ้น “พรุ่งนี้ ผมต้องการพบพวกผู้หญิงที่ทำร้ายนวตา ให้ครบทุกคน” “ครับ” ….