ตอนที่46เจ้านายไม่พูดก็ห้ามถาม

ต๭นที่46เจ้านายไม่พูดก็ห้ามถาม “ติ๊งต่อง”เสียงดังขึ้นประตูลิฟท์ก็ถูกเปิดขึ้นเมื่อถึงชั้นสิบสองแล้ว เขาเดินกลับไปนวตาราวกับเป็นหนูที่เจอแมวเธอเดินตามหลังเขาอย่างระมัดระวังเดินห่างกันประมาณสองเมตร คนรับใช้นี้ก็เพื่อความอวดรวยของเขาเองเขาคงไม่ได้อยู่ที่นี่นานแถมยังเป็นคอนโดแบบเป็นเจ้าของทั้งชั้น “อ้ะ…”มัวแต่คิดเรื่องจนลืมเว้นระยะห่างระหว่างเขาจนเดินไปชนกับหลังแข็งๆของเขา จตุภูมิหันมามองหน้าเธอมั่นใจว่าเธอไม่ล้มจึงหันไปเปิดประตูต่อ“รหัสคือวันเกิดของฉันถ้าเธอลืมวันหลังก็ไม่ต้องเข้ามา” นวตาท่าทางอาจจะยิ้มและฟังอยู่แต่ในใจเธอกำลังบ่น‘ผู้ชายอะไรตั้งรหัสบ้านเป็นวันเกิดตัวเองตุ๊ดจริงๆ’ บางคำที่เธอไม่พูดเขาก็เข้าใจดี“บ้านนี้ธนพลให้ฉันมารหัสเขาก็เป็นคนตั้ง” นวตาไม่ยอมรับ“ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเสียหน่อย” รองเท้าแตะที่ใส่ในบ้านสีขาวคู่หนึ่งโยนมาตรงหน้านวตาได้ยินเขาพูดว่า“ของเธอจากนี้จะดูจากรองเท้าว่าเธอถูพื้นสะอาดไหม” ตานี่จู้จี้ หลังจากเข้ามาจตุภูมินั่งอยู่บนโซฟาสีดำอย่างกับคุณชายนวตามองไปรอบๆอย่างไม่คุ้นเคยห้องสไตล์ดำเทานี้อยู่แล้วไม่รู้สึกหม่นหมองใจเหรอ?ไม่สดใสเลยซักนิด นวตายืนอยู่หน้าโซฟาแล้วมองมาที่เขา“หลังจากนายกลับมาไม่ได้ทำงานเหรอ?”เขาคงไม่ได้เกาะพ่อแม่หรอกใช่ไหม จตุภูมิที่นั่งอยู่บนโซฟาเงยหน้ามองใบหน้านั้นแล้วมองไปที่นวตาอย่างจองหอง“กฎข้อที่สองของแม่บ้านเรื่องที่เจ้านายไม่อยากเล่าก็ห้ามถาม” เจ้าคนรวยนี้ยังโอ้อวดได้มากกว่านี้อีกไหม? นวตาทนต่อไปอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรใครให้เธอไม่มีเงินล่ะจึงตอบรับอย่างไม่ใส่ใจ“อืม” จตุภูมิหาเรื่องต่อ“อืมหมายความว่าอย่างไรเธอควรจะพูดกับเจ้านายว่าค่ะไม่ใช่เหรอ?” ที่จริงนวตาอยากจะเถียงฝีปากอันร้ายกาจของเขานี้อยากจะพูดเรื่องที่เขาแอบสำเร็จความใคร่ออกมาให้เขารู้สึกอายซะบ้าง แต่ไม่ได้เธอกลัวว่าเขาจะจับเธอโยนจากชั้นยี่สิบลงไป มุมปากของเธอยกขึ้นเล็กน้อยยิ้มได้อย่างพอดีผสานสองมือไว้ด้านหน้าแล้วโค้งให้เจ้านายด้วยความเคารพ“ค่ะเจ้านาย” ท่าทางของเธอโมโหเขามากแต่ทำอะไรเขาไม่ได้แถมยังต้องมาเชื่อฟังเขาอีกจตุภูมิหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่“โอเคตามสบายเถอะ” ยังจะตามสบายอีกเขายังคิดว่าตัวเองเป็นฮ่องเต้อีก จตุภูมิยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกาแบรนด์ดังขึ้นมาดูเวลาแล้วพูดอย่างนิ่งเฉย“ตอนนี้ก็บ่ายสามแล้วประมาณหนึ่งทุ่มคู่หมั้นของฉันจะมาทานอาหารเย็นที่นี่เธอชอบทานอาหารจีนถึงเวลาเธอช่วยเตรียมกับข้าวซักสี่อย่างแล้วก็ซุปอีกหนึ่งให้หน่อยทำความสะอาดบ้านให้เรียบร้อยเธอชอบดอกลิลลี่เดี๋ยวเธอไปซื้อมาไว้ในบ้านซักช่อใช่แล้วที่สำคัญคือต้องจัดห้องของฉันให้ดูอบอุ่นโรแมนติกสร้างบรรยากาศขึ้นมาได้ยินไหม?” นวตามองตรงมาที่เขาอย่างเหม่อลอยราวกับกำลังฟังที่เขาพูดอยู่แต่ไม่ได้ยินที่จริงเธอก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าในบ้านของเขาจะมีผู้หญิง “นวตา” “หืม?”นวตาได้สติคืนมามองไปที่เขาแล้วรีบพยักหน้า“อ๋อไม่ใช่ฉันได้ยินแล้วฉันจะไปเตรียมตอนนี้” .......