ตอนที่60จตุภูมิโดนสวมเขา

ต๭นที่60จตุภูมิโดนสวมเขา กลับไปกินข้าวสี่คำนี้ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก นวตาเหมือนภรรยาตัวน้อยที่ไม่ได้เจอหน้าสามีมาหลายวันหลังจากรู้ว่าเขาจะกลับบ้านมากินข้าวก็รีบออกไปซื้อวัตถุดิบมาทำอาหารแล้วก็เลือกเนื้อวัวที่ดีที่สุดในใจได้แต่คิดว่าวันนี้จะทำอาหารตะวันตกให้เขากินโชว์ทักษะให้ของเธอให้เขาดูซะหน่อย ภาพที่คุ้นตาก็ปรากฏต่อหน้าเธออีกครั้งทันใดนั้นเธอก็รู้สึกอึดอัดไม่น่าจะบังเอิญขนาดนั้นนะมาที่นี่ยังเจอพวกเขาแสดงยืนสวีทกันอยู่อีกเหรอ เขาบอกว่าวันนี้จะกลับมากินข้าวคงไม่ได้กลับมากับคู่หมั้นหรอกใช่ไหมความจริงในโทรศัพท์เขาก็แค่บอกแม่บ้านคนหนึ่งให้เตรียมกับข้าวเอาไว้เท่านั้นเอง นวตารู้สึกเหนื่อยใจพลางสูดหายใจเข้าลึกๆมองตามกนต์รพีที่พึ่งเดินผ่านเธอไปแล้วก็ได้แต่ขมวดคิ้ว ไม่ใช่สิผู้หญิงคนนั้นคือกนต์รพีแน่แต่ว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่จตุภูมินี่ นี่มันอะไรกันแน่? ทั้งสองคนกุมมือกันแน่คุยไปหัวเราะไปทุกคนมองก็ต้องคิดว่าเป็นคู่รักกันแน่ๆ ทันใดนั้นเธอก็ได้คำตอบจตุภูมิโดนสวมเขาแล้ว แต่ก็ไม่น่าใช่กนต์รพีคนนี้ดูไม่น่าจะเป็นคนแบบนั้นนี่นา? ยิ่งไม่เข้าใจก็ยิ่งพยายามเข้าใจในใจเธอคิดว่าถ้ากนต์รพีแอบคบกับผู้ชายคนอื่นลับหลังจตุภูมิจริงๆงั้นเขาก็น่าสงสารน่ะสิ มองแอบมองกนต์รพีจนออกจากซูเปอร์มาร์เก็ตไปถ้าเกิดว่าสองคนนี้เป็นแค่พี่น้องหรือไม่ก็เพื่อนสนิทกันล่ะแต่จากที่มองเธอก็ค่อนข้างจะแน่ใจว่าจตุภูมิโดนสวมเขาแล้ว ความรักของทั้งสองคนนี้ช่างดูร้อนแรงจริงๆเมื่อกี้พอขึ้นรถไปก็จูบกัน.... นวตาใจลอยเรียกรถกลับบ้านพอขึ้นแท็กซี่ถึงรู้ว่าสองมือเธอนั้นว่างเปล่าของที่จะซื้อยังไม่ได้จ่ายเงินเลย ยังดีที่ลงรถทันคนขับแท็กซี่ให้เธอจ่ายค่าเสียเวลานิดหน่อย เธอวิ่งกลับมาที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตหารถเข็นของตัวเองจนเจอแล้วจึงไปจ่ายเงินตอนที่ไปถึงคอนโดของจตุภูมิเขาก็กลับมาแล้ว นวตาก้มลงดูนาฬิกาที่ข้อมือนี่มันหกโมงแล้ว“ขอโทษที่ฉันเลยเวลาไปเยอะเลย” เธอเป็นคนที่ไม่ตรงต่อเวลาขนาดไหนจตุภูมิชินอยู่แล้ว จตุภูมิที่กำลังนั่งออกแบบอยู่ที่โต๊ะทำงานในห้อนั่งเล่นเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเธอแว้บนึงไม่ได้พูดอะไรก็ทำงานต่อ นวตามองหน้าเขาแล้วก็รู้สึกปวดใจเขายังมีอารมณ์มาทำงานอีกถ้าเกิดรู้ว่าคู่หมั้นเขาไปจูบกับผู้ชายคนอื่นไม่รู้ว่าจะยังมีกระจิตกระใจทำงานอยู่ไหม ช่างมันเถอะอย่าพึ่งบอกเขาดีกว่า นวตาที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัวรู้สึกหนักใจมากในหัวยังเต็มไปด้วยภาพที่กนต์รพีจูบกับผู้ชายคนนั้นใจไม่ได้นึกถึงอาหารเย็นเลย “นวตาเธอวางแผนจะเผาครัวหรือยังไง”เสียงทุ้มที่คุ้นเคยได้หยุดความคิดเรื่อยเปื่อยของเธอ และจตุภูมิก็ได้ช่วยชีวิตสเต็กสองชิ้นในกระทะไว้ได้ผลเป็นยังไงก็น่าจะรู้อยู่จตุภูมิได้กลิ่นไหม้จากห้องนั่งเล่นแล้วก็มาเห็นว่า สเต็กสองชิ้นนี้กลายเป็นสภาพนี้ไปแล้ว จตุภูมิคีบสเต็กมาชูไปให้เธอดู“นี่คือสเต็กที่เธอทำ” นวตาอายจนหน้าแดงแต่ยังไงก็ไม่มีวันยอมรับเด็ดขาด“นายนี่มันชอบตัดสินแค่จากภายนอก” จตุภูมิหน้าดำคร่ำเครียด“งั้นเดี๋ยวเธอกินให้หมดเลยนะ” “..............”มันดำมากจริงๆนี่เขาแก้แค้นฉันเหรอ สเต็กกินไม่ได้แล้วนวตาก็เลยถามเขา“งั้นกินพาสต้าไหมฉันทำเก่งมากเลยนะ” ถ้าเชื่อเธอก็บ้าแล้วเธอดูรอบคอบขนาดนี้ถ้าให้ทำต่อต้องเปลืองของอีกแน่ๆ “ออกไปข้างนอกไป”เธอโดนจตุภูมิไล่ออกมานอกห้องครัว“ไปทางนั้นไปไปดูที่ฉันออกแบบหน่อยใช้สายตาของผู้หญิงของเธอมองว่ามันมีอะไรต้องแก้ไขตรงไหนไหม” พอพูดจบเขาก็ปิดประตูห้องครัวปฏิเสธที่จะให้เธอเข้าไปอย่างยิ่ง ......