ตอนที่1แค่มีลูกของเขา

ต๭นที่1แค่มีลูกของเขา "ช่วยแม่ฉันด้วยช่วยแม่ฉันด้วย......"แสงไฟแสบตาส่องตรงมาทางนี้,หลิวเซียนเซียนไม่ห่วงชีวิตรีบพุ่งตรงเข้าไปบนถนนที่มีรถวิ่งมาอย่างเร็ว. รถยี่ห้อไมบัคสีดำเบรคกะทันหัน,เฉี่ยวโดนร่างเล็กๆของเธอ. ร่างกายรู้สึกเจ็บ,หลิวเซียนเซียนก็เป็นลมไป ภายในรถไมบัค,คนขับหันมาที่เบาะหลังมองไปที่ชายหนุ่มรูปงามที่ค่อยๆเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร"คุณผู้ชาย,มันมืดเกินไป,น่าจะชนถูกคนเข้าแล้ว" ลี่หลินเย่ก้าวออกจากประตูด้วยขายาวๆของเขาเดินผ่านตัวรถมองไปยังเด็กหญิงที่อยู่ข้างล่างดูจากสายตาน่าจะอายุประมาณ5-6ขวบหากใบหน้าเล็กๆนั้นไม่เต็มไปด้วยน้ำตา,เธอก็เหมือนเจ้าหญิงน้อยในเทพนิยายช่างสวยงาม เมื่อมองไปที่ใบหน้าเล็กๆนั้นเขาก้มลงและร่างกายที่เหมือนแมวตัวน้อยๆก็พุ่งเข้าอ้อมกอดของเขาโดยไม่ตั้งใจ"ช่วยแม่ฉันด้วยช่วยแม่ฉันด้วย......" 12ปีผ่านไป ****(ลี่หลินเย่ กับ ลี่หลินซู เป็นพี่น้องกัน ) เมืองT โรงแรมระดับห้าดาวรถเบนท์ลีย์รุ่นหรูคันหนึ่งขับมา,และในที่สุดก็เป็นผู้ชายมาคนเดียวสักทีหลิวเซียนเซียนรีบก้าวเท้าตามเข้าไปทันที ชายหัวล้านในวัยห้าสิบดูแก่หน่อยแต่หลิวเซียนเซียนไม่สนใจแค่ยืมใช้เขาเข้ามาได้ก็พอ "เชิญคะ"พนักงานต้อนรับหญิงในชุดกี่เผ้ายิ้มและเดินเข้าไปหาชายผู้นั้นทำท่าทางเชิญเขา หลิวเซียนเซียนพยักหน้ารับการต้อนรับทันทีจากนั้นก็เดินตามชายคนนั้นไปอย่างเงียบๆราวกับว่าเธออยู่กับเขา หลังจากเข้าไปในโรงแรมชายคนนั้นก็ไปที่บาร์และหลิวเซียนเซียนก็ตรงไปที่ลิฟต์ การจัดการของโรงแรมนี้เข้มงวดมากไม่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถเข้ามาได้ ดังนั้นจึงต้องใช้ผู้ชายเข้ามาเท่านั้น เธอได้เช็คดูแล้วคืนนี้ลี่หลินซูก็พักอยู่ห้องสูทในโรงแรมนี่แหละ ขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นบนสุด หลิวเซียนเซียนเปิดกระเป๋าเป้แล้วหยิบลวดบางๆออกมาปลดล็อคกุญแจห้องสูทอย่างเงียบๆจากนั้นก็เดินเข้าไปข้างใน มืดสนิท จากแสงสลัวของทางเดินก้าวเข้าสู่ตัวห้องสูทอย่างรวดเร็วหลิวเซียนเซียนมองไม่เห็นอะไรเลย เดินเข้าไปในห้องนอนผ่านห้องนั่งเล่นโดยใช้เพียงความรู้สึกเท่านั้น แต่เพราะเธอได้เช็คผังห้องของโรงแรมนี้ล่วงหน้าแล้วดังนั้นหลิวเซียนเซียนจึงไปถึงหน้าเตียงได้อย่างรวดเร็ว เมื่อปรับให้เข้ากับความมืดเธอก็เห็นร่างที่อยู่บนเตียงทันที ลำตัวยาวเหมือนกับลี่หลินซู นั่นก็คือลี่หลินซู เป็นลี่หลินซูที่ช่วยเธอไว้เมื่อ12ปีก่อนจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย แม้ว่าจะไม่มีใครบอกเธอว่าคนที่ช่วยเธอคือลี่หลินซูแต่เธอจำใบหน้านั้นของเขาได้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเห็นลี่หลินซูในข่าวสารต่างๆบ่อยครั้งมาก,แต่ก็เป็นครั้งที่สองที่เดินเข้าไปในชีวิตเขา หลิวเซียนเซียนสูดหายใจเข้าลึกๆจากนั้นเธอก็หยิบเครื่องมือที่สองที่เธอเตรียมไว้ในคืนนี้เป็นเครื่องมือเหมือนสเปรย์ไอน้ำพ่นลงบนตัวลี่หลินซูที่อยู่บนเตียง เธอต้องจ่ายไปตั้งเยอะเพื่อที่จะซื้อของมาจากตลาดมืด ว่ากันว่าผลลัพธ์ของตัวยานี้ไม่เพียงแค่รุนแรงแต่เร็วด้วย,เห็นผลภายใน30นาที ลี่หลินซูเขาไม่ใช่ว่าจะแต่งงานเหรอไม่ใช่ว่าคู่แต่งงานเป็นเธอเหรอ? ตั้งแต่เธออายุหกขวบช่วงเวลาที่เขาช่วยชีวิตเธอและอุ้มเธอหลับความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอคือการแต่งงานกับเขามีลูกให้เขาแต่เสียดายที่เขาบอกว่าเขาไม่รู้จักเธอและไม่เคยเจอเธอเลย เธอไม่ได้อยากรบกวนชีวิตที่เขาต้องการเธอแค่อยากมีลูกให้เขา ในชีวิตนี้เธอแค่จะมีลูกให้เขาและจากนั้นก็ขึ้นอยู่กับพวกเขา หลิวเซียนเซียนหายใจลึกๆและยกผ้าห่มขึ้นมาเบาๆแล้วเข้าไป ทันใดนั้นเธอรู้สึกว่าลำคอตึงๆมีมือบีบคอเธออย่างรุนแรง ตั้งแต่หลิวเซียนเซียนปลดล็อคประตูเข้ามาลี่หลินเย่ก็รู้สึกได้แล้ว ถ้าแค่การปลดล็อคประตูยังรู้สึกถึงไม่ได้เขาก็ไม่ใช่ลี่หลินเย่แล้ว เหตุผลที่รอจนเวลานี้ถึงจะลงมือก็เพราะเขาอยากรู้ว่าใครกำลังคิดที่จะทำร้ายเขาแต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นผู้หญิง หลิวเซียนเซียนไม่กล้าเคลื่อนไหวถ้าเคลื่อนไหวอีกครั้งคอของเธอคงจะหักแน่นอน แต่อย่างไรก็ตามเธอก็ไม่ได้รีบร้อน รอสเปรย์ที่พ่นออกฤทธิ์ลี่หลินซูก็เป็นของเธอแล้ว ถึงเวลานั้นแม้ว่าเธอต้องการให้เขาบีบคอเธอเขาก็จะไม่ทำ 1วินาที 2วินาที ผ่านไปหลายวินาทีแล้ว ในความมืดหลิวเซียนเซียนนัยน์ตาสีดำเหมือนองุ่นกำลังมองตาของชายผู้กุมคอของเธอลึกเท่ากับสองโค้งของบ่อน้ำที่ไม่สิ้นสุดและทันใดนั้นก็รู้สึกว่าดวงตาเหล่านี้ดูดวิญญาณของเธอเหมือนกระแสน้ำวน หลังจากนั้นโดยไม่ต้องรอให้เธอมองอย่างละเอียดชายผู้เย็นชานั้นก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันจากนั้นฝ่ามือใหญ่ที่คอของหลิวเซียนเซียนก็ขยับไปที่หลังของเธอ จับใบหน้าเรียวเล็กของเธอค่อยๆใกล้เข้ามา ในพริบตาริมฝีปากก็สัมผัสเข้าด้วยกัน จากนั้นทั้งสองก็ได้เสียกัน หลิวเซียนเซียนยิ้มอย่างมีเลศนัยเธอทำสำเร็จแล้ว...... เมื่อฟ้าเริ่มสว่างหลิวเซียนเซียนค่อยๆลุกขึ้นอย่างเบาๆติดกระดุมเม็ดสุดท้ายสะพายกระเป๋าถึงจะหมุนตัวกลับมาและมองไปที่ใบหน้าของผู้ชายที่กำลังหลับอยู่ ถ้าจะให้ดีที่สุดเขาให้ลูกของเธอกับเขาก็จะเป็นคืนที่สมบูรณ์แบบที่สุด แม้ว่าชายรูปงามในความมืดจะมองไม่เห็นอย่างชัดเจนราวกับอยู่ในสายหมอกแต่โครงร่างคล้ายมีดก็มีความชัดเจนเป็นพิเศษมันเป็นใบหน้าที่ทำให้เธอเห็นมันตั้งแต่เจอกันครั้งแรกจนถึงปัจจุบันและเธอยังคงคิดถึงไม่มีวันลืม สิ่งที่เธออยากทำคือผู้หญิงของลี่หลินซูภรรยาของลี่หลินซู ผู้ชายที่เตัดสินใจจะแต่งงานตั้งแต่อายุหกขวบแต่คนที่เขาจะแต่งงานคือผู้หญิงที่อยู่ข้างเขา ปลายนิ้วแตะบนใบหน้าของชายผู้นั้นเบาๆกลิ่นของคนสองคนรวมกันในอากาศหลิวเซียนเซียนกดริมฝีปากของเขาแล้วหันหลังจากไป หลิวเซียนเซียนไม่ได้หันกลับมามองเพราะกลัวว่าถ้าหันกลับไปมองก็จะไม่สามารถออกมาจากห้องสูทนั้นได้อีก ไม่ใช่เพราะความหรูหราของที่นี่แต่เพราะชายที่อยู่ข้างหลังคนที่เธอรักจนสุดใจ ความรักที่ลึกซึ้งลี่หลินซู เมื่อหลิวเซียนเซียนกลับไปที่บ้านตระกูลไป่ฟ้ายังไม่สว่างแต่ทันทีที่เธอเปิดประตูกระจกเท่านั้นแสงสว่างในห้องนั่งเล่นก็เปิดออก ตรงโซฟาหลิวเฟิ่งจั๋นหลิวลู่ลู่และลั่วเหมยจูทุกคนมองไปที่หลิวเซียนเซียนมองเธอตั้งแต่หัวค่อยๆมองลงไปเรื่อยๆและเรื่อยๆ...... ตามสายตาของพวกเขาตั้งแต่ออกมาจากโรงแรมระหว่างทางกลับก็ไม่ได้สังเกตตัวเองมากนักและพบว่าในเวลานี้ร่างกายตัวเองมีแต่รอยจุดๆเต็มไปหมด "หลิวเซียนเซียนเธอไปทำอะไรที่ไหนมา?"ลั่วเหมยจูกับหลิวลู่ลู่ยืนอยู่ข้างๆกันพวกเขากำลังรอให้หลิวเฟิ่งจั๋นสั่งสอนเธอ