ตอนที่4เด็กสามคนเป็นหนึ่งเวที

ต๭นที่4เด็กสามคนเป็นหนึ่งเวที หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จจางเชี่ยหยู๋และเจียวไอ้ชิงนั่งอยู่ในห้องรับแขกเด็กสองคนรู้ตัวได้เข้าห้องนอนไปเล่นคอมฯ เจียวไอ้ชิงรู้ว่าจางเชี่ยหยู๋กังวลเธอแต่เรื่องของเธอไม่สามารถคุยให้ใครได้ถ้าพูดออกไปเธออาจจะเสียลูกสองคนไปได้เธอไม่สามารถพูดได้ "เธอน่าจะยังไม่ได้ไปเยี่ยมพ่อของเธอมั่งเขาได้เข้าคุกเพราะติดหนี้"สีหน้าของจางเชี่ยหยู๋ไม่ค่อยดีตอนนั้นเจียวลู่เคยมาหาเธอมาถ้าเจียวไอ้ชิงอยู่ไหนแต่เธอไม่รู้จริงๆถึงจะรู้ก็ไม่บอกเขาหรอกเขาทำลายเจียวไอ้ชิงขนาดนี้ยังไม่พอหรอ? ใบหน้าของเจียวไอ้ชิงซีดไปแปปหนึ่งแต่กลายเป็นสีหน้าปกติอย่างรวดเร็วหกปีก่อนเธอให้เขาไปห้าล้านบาทเธอก็บอกกับเขาแล้วว่าเธอจะตัดขาดกับเขาเธอจะไปหาคุณแม่คุณแม่หนีไปเพราะเขาแต่ได้ข่าวว่าเขาเข้าคุกทำไมหัวใจถึงเจ็บแบบนี้ "เธอจะไปเยี่ยมเขาไหม?"จางเชี่ยหยู๋รู้นิสัยของเจียวไอ้ชิงเธอเป็นคนกตัญญูถ้าไม่ใช้เป็นเพราะพ่อของเธอในเกรดผลเรียนตอนนั้นของเธอเธออาจจะมีอาชีพที่ดีมาก เจียวไอ้ชิงกัดริมฝีปากสีหน้าซีดไป "พรุ่งนี้ฉันจะไปหางานเรื่องเขาเอาไว้ก่อน"เจียวไอ้ชิงตอนนี้ไม่เรียกเจียวลู่ว่าพ่อเลยสำหรับเขาเธอเจ็บใจจนชาไปแล้ว จางเชี่ยหยู๋มองเจียวไอ้ชิงอ้าปากอยากถามเรื่องลูกๆแต่สีหน้าเจียวไอ้ชิงไม่ดีอยู่แล้วเจียวไอ้ชิงไม่อยากให้จางเชี่ยหยู๋รู้เรื่องนี้ จางเชี่ยหยู๋ถอดหายใจชั่งมันเถอะเธอไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูดพอถึงเวลาเธอก็จะบอกเองตอนนี้เธอไม่อยากพูดจะถามยังไงเธอก็ไม่พูดหรอก ช่วงเช้าที่แสนแดดสว่าง "หม่าม๊านี่เป็นโรงเรียนอะไรหรอทำไมนักเรียนถึงใส่เสื้อหรูหราขนาดนี้?"เจียวหลินหลินมองโรงเรียนที่หรูหราขนาดนี้ถามแบบควบคุมไม่ได้ เจียวไอ้ชิงลูบหัวของเจียวหลินหลินยิ้มอย่างร่าเริง "นี่ก็คือโรงเรียนเศรษฐีที่ดีที่สุดหม่าม๊าใช้เงินเยอะมากถึงจะให้พวกลูกๆเข้ามาได้นะอย่าให้หม่าม๊าผิดหวังนะ"เจียวไอ้ชิงยิ้มกับลูกสองคน "โอโหน้องดูคนนั้นสิเขาใส่สูทราคาเป็นร้อยล้านขึ้นเลยนะผมเห็นในโทรทัศน์เมื่อวาน"เจียวซินหยางถามตาโตเสื้อชุดนี้เขาอยากได้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ซื่งจื่อห้าวได้ยินเสียงยิ้มอย่างดูถูกสำหรับคนที่อิจฉาเขาลับหลังเขาไม่เคยสนใจ "พวกเธอดูสิเขาหยิ่งมากนักยังยกหัวขึ้น"เจียวหลินหลินชี้ซื่งจื่อห้าวแล้วพูดด้วยสีหน้าตกใจ เจียวไอ้ชิงมองหลังที่ตรงๆคนนั้นได้ให้เธอนึกถึงผู้ชายเมื่อหกปีก่อนเหมือนจะคล้ายกันมากเธอสะบัดหัวหยุดความคิดแบบนี้ "ลูกๆรีบเข้าไปเลยหม่าม๊าจะไปทำงานแล้ว"เจียวไอ้ชิงยิ้มแล้วหอมแก้มลูกๆ "หม่าม๊าบ้ายบาย!"เจียวซินหยางจับมือของเจียวหลินหลินแล้วเดินเข้าในโรงเรียน มองลูกสองคนเข้าไปในโรงเรียนในใจของเจียวไอ้ชิงอบอุ่นมากไม่ว่าจะเหนื่อยจะจนขนาดไหนก็ต้องให้ลูกเติบโตอย่างมีความสุขคิดแบบนี้แล้วรีบไปสอบสัมภาษณ์กับบริษัท