ตอนที่8เป็นโล่กันการแต่งงาน

ต๭นที่8เป็นโล่กันการแต่งงาน ซื่งเทียนอวิ๋นก็เห็นหลังเด็กคนนั้นเขาขมวดคิ้วแล้วเรียกลูกชายขิงเขามา บนโต๊ะอาหารมีคนสามคนซื่งถานคุณพ่อของซื่งเทียนอวิ๋นโอจิวแม่น้อยของซื่งเทียนอวิ๋นอีกคนเป็นโอถิงที่แม่น้อยของซื่งเทียนอวิ๋นเธอเป็นคุณหนูของบริษัทโอ เห็นซื่งเทียนอวิ๋นเข้ามาโอถิงกำลังจะกระโดดเข้าไปในอกกอดของซื่งเทียนอวิ๋นแต่ได้เห็นผู้หญิงด้านหลังของเขาสีหน้าเย็นชาทันที เจียวไอ้ชิงมองสภาพนี้ในใจตกใจที่แท้ก็เพราะในบ้านของเขาจะแนะนำผู้หญิงให้รู้จักและเขาก็ให้เธอเป็นโล่ดันแต่งงานเธอมองตาของโอถิงรู้สึกว่าตนเองเป็นมือที่สามที่จะทำลายความสุขของเขา "อวิ๋น หล่อนเป็นใคร?"เสียงของโอถิงแหลมมากน้ำเสียงไม่พอใจสุดๆเดียวคุณพ่อของเธอก็จะมาแล้ววันนี้เดิมเป็นวันหมั้นของพวกเธอ ซื่งเทียนอวิ๋นมองเขี่ยโอถิงแล้วไปจับมือของเจียวไอ้ชิงในตาตอนนี้มีแต่ความรักที่มีต่อเธอ เจียวไอ้ชิงมองซื่งเทียนอวิ๋นอย่างอื้งๆนี่จะแสดงสมจริงขนาดนี้เลยหรอเธอตกเหยื่อของเขาหรือเปล่า? "ผมจะไม่แต่งงานโดยไม่มีความรักแน่นอกหล่อนตั้งหากที่เป็นคนที่ผมรัก"ตอนที่พูดถึงคำว่า’รัก’เขาได้กดน้ำเสียงให้หนักเหมือนกำลังเตือนโอถิงและยังเหมือนกำลังเตือนเจียวไอ้ชิง ผู้หญิงสองคนอื้อไปในเวลาเดียวกัน สีหน้าของโอจิวเปลี่ยนไปเลยสายตามีแสงแห่งความเย็นชาการหมั้นนี้ต้องแต่งให้ได้นี่ไม่ใช่แค่มีผลต่อบ้านโอบริษัทซื่งก็ด้วยเธอจะให้ผู้หญิงคนนี้ทำลายไม่ได้ "มานั่งลง!"ซื่งถานสั่งอย่างเย็นชาไม่มีใครกล้าต่อรองกับเขาเขาไม่ยอมให้ซื่งเทียนอวิ๋นแต่งงานกับผู้หญิงแบบนี้แน่นอนกับผู้หญิงแค่เจ้าชู้เฉยๆได้แต่เป็นจริงไม่ได้ ซื่งเทียนอวิ๋นจับมือของเจียวไอ้ชิงนั่งลงไปเจียวไอ้ชิงยืนไปตลอดเช้าขาเหนื่อยมากก็นั่งลงไปแม่กระทั่งทักทายก็ไม่ได้ทักทายซื่งถานกับโอจิว "คนจนไร้มารยาทเห็นผู้ใหญ่ก็หม่รู้จักทักทาย?"น้ำเสียงของโอจิวดูถูกเจียวไอ้ชิงมากเพิ่งมาครั้งแรกก็เป็นแบบนี้ถ้าแต่งงานกันบ้านซื่งยังจะมีตำแหน่งของเธอไหม ทัศนคติของเจียวไอ้ชิงไม่ดีต่อโอจิวมากเธอก็ไม่ใช่อะไรของโอจิวทำไมต้องทักทายหล่อน?แต่สภาพของหล่อนก็เห็นได้ว่าหล่อนก็เป็นคนไร้มารยาท "มารยาทรับแขกของป้าก็เป็นแบบนี้หรอ?เรียกแขกว่าคนจนนี่ก็คือมารยาทของป้าหรอ?"เจียวไอ้ชิงไม่โกรธกลับหัวเราะเธอรู้สึกได้ซื่งเทียนอวิ๋นไม่ชอบหญิงแก่คนนี้งั้นเธอทำแบบนี้ก็ช่วยเขาระบายความแค้นในใจของเขาหรือเปล่าเขาจะเพิ่มรางวัลให้เธอไหม ซื่งเทียนอวิ๋นยกคิ้วการกระทำของเจียวไอ้ชิงไม่ได้ทำเหมือนที่เขาคิดเลยแต่เขาพอใจมาก โอจิวโกรธจนทำตาโตไม่ได้คิดว่าผู้หญิงคนนี้หน้าตาสวยเงียบๆปากจะแรงขนาดนี้เธอดูถูกหล่อนไปจริงๆ "คนจนก็เป็นคนจนคำพูดของผู้ใหญ่ก็ไม่เชื่อฟัง"โอถิงเดินขึ้นหน้าไปหนึ่งก้าวมองเจียวไอ้ชิงอย่างเย็นชาในสายตาของเธอมีแต่ความแข่งกล้าแย้งผู้ชายของเธอเธอจะให้ผู้หญิงคนนี้ชดใช้ "หรอ?"เจียวไอ้ชิงยิ้มแล้วมีลักยิ้มทำให้เธอสวยงามจนฟ้าดินมืดไปหมด "แกยิ้มอะไร?"โอถิงไม่พอใจต่อลอยยิ้มของเจียวไอ้ชิงมากเธอกำลังด่าเจียวไอ้ชิงแต่เจียวไอ้ชิงกลับยิ้ม ในเวลานี้มีเด็กผู้ชายที่งดงามได้เดินเข้ามามองเจียวไอ้ชิงแล้วมองโอถิงสุดท้ายมองหน้าของเจียวไอ้ชิงเขาคิดรอยยิ้มของหม่าม๊าน่าจะสวยเป็นแบบนี้