已经是第一章了
ตอนที่ 9 นี่มันก็แค่เริ่มต้น
ตนที่ 9 นี่มันก็แค่เริ่มต้น
ซูหญิ๋งเวยมือสั่น จนทำให้เขียนเพี้ยนไปตัวหนึ่ง
และไม่นานเธอก็เซ็นเสร็จ สิ่งที่ลู่หยาวช๋วนทำร้ายเธอ มันมากมายจนทำให้เธอกลายเป็นคนเย็นชาไปแล้ว
ต่อให้เจ็บปวดกว่านี้ เธอก็สามารถอดทนได้ และไม่แสดงอาการให้ออกทางสีหน้า
ในที่สุดเธอก็เซ็นหนังสือใบหย่าฉบับนั้นเสร็จ จากนั้นรีบเก็บเข้าซอง เธอลุกขึ้นยืน ยื่นให้กับเขา
“นายรับปากแล้วนะ ว่าจะปล่อยพ่อของฉันไป”
ลู่หยาวช๋วนรับเอกสารมา ไม่อยากจะดูรายมือชื่อที่เธอหลงเหลือไว้ รีบโยนให้เลขาอย่างไว
ทันใดนั้นคุณหมอก็เอ่ยขึ้น “คุณซู เชิญคุณไปให้ยาสลบเตรียมตัว”
ซูหญิ๋งเวยพยักหน้า และกลับหลังหันเดินตามคุณหมอไป ไม่แม้แต่หันกลับมามอง
ลู่หยาวช๋วนมองตามแผ่นหลังอันผอมบางของเธอ รู้สึกหายใจติดขัดขึ้นมาชั่วขณะ เขาหลับตาลง หันกลับไปถามเลขา “สถานการณ์ทางด้านเฉิงเฉิงเป็นอย่างไรบ้าง”
เลขาเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าไม่สู้ดี “ อาการป่วยของคุณโล่แปลกประหลาดมาก อันดับแรกคือหัวใจมีปัญหา ต่อมาตรวจพบว่ามีภาวะไตเสื่อม คุณหมอบอกว่า ร่างกายของเธอ ต่อไปอาจจะมีสภาวะแทรกซ้อนเกิดขึ้นได้ อีกอย่าง.....เมื่อทำการเปลี่ยนไตเสร็จแล้วอาจจะไม่เป็นผลใดๆ ร่างกายของเธอเท่าไหร่นัก”
ลู่หยาวช๋วนทำหน้าตาเฉย เป็นไม่รู้ไม่ชี้เอ่ยขึ้น “ไตแค่ชิ้นเดียว คงไม่คราชีวิตซูหญิ๋งเวยได้”
เลขายังพูดไม่ทันจบ ได้แต่แอบถอนหายใจ
จริงๆแล้วทางโรงพยาบาลได้คุยกับเลขาเป็นการส่วนตัวแล้ว อาการป่วยของโล่เฉิงเฉิงไม่มีทางรักษาหายได้ ดังนั้นหากทำการเปลี่ยนถ่ายไต ก็จะเป็นการสูญเสียไตของซูหญิ๋งเวยทิ้งไปเปล่าๆ
แต่เลขาไม่กล้าพูดแบบนี้กับลู่หยาวช๋วน
โล่เฉิงเฉิงเป็นรักครั้งแรกของลู่หยาวช๋วน รู้จักกันก่อนที่ทั้งสองจะเรียนมัธยม เรียกได้ว่าโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก แยกกันสองปีตอนขึ้นมหาลัย และก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีกสองปี
เดิมทีเขาวางแผนว่าหลังจากที่เรียนจบจะแต่งงานกับเธอ แต่เธอกลับมาขอเลิกกับเขาอย่างกะทันหัน และออกนอกประเทศไป ไม่ได้ข่าวคราวยาวนานถึงสามปี ไม่มีใครรู้ว่าในสามปีนี้ เธอไปทำอะไรอยู่ที่ต่างประเทศ
ก่อนหน้านี้สองสามเดือน ครอบครัวของเขาก็มาบอกกับลู่หยาวช๋วนว่า เธอป่วย อาการหนักมาก ตอนนั้นที่เลิกกันก็เป็นเพราะอาการป่วยนี้ เธอไม่อยากจะให้เขามาเดือดร้อนด้วย จึงตัดสินใจจากไป
สองสามปีมานี้ ทุกวันคืนเธอเฝ้าคิดถึงลู่หยาวช๋วนอยู่ตลอด หวังว่าเขาจะไปหาเธอ
ลู่หยาวช๋วนจากเดิมทีที่คิดถึงเธอไม่เคยลืมอยู่แล้ว พอได้ยินแบบนี้ เขาก็รีบเดินทางไปต่างประเทศ พาโล่เฉิงเฉิงกลับคืนมา โดยที่ไม่สนใจภรรยาที่แต่งงานแล้วอยู่ที่บ้านแม้แต่น้อย
พอนึกถึงเรื่องนี้ เลขาส่ายหัวเล็กน้อย
สองสามปีมานี้ ซูหญิ๋งเวยปฏิบัติต่อเขาอย่างไร เธอนั้นรู้ดี เธอคิดว่าซูหญิ๋งเวยต่างหากที่เป็นคนที่รักลู่หยาวช๋วนอย่างแท้จริง แต่ลู่หยาวช๋วนก็ยึดติดในอดีตเกินไป
ยึดติด ในงานแต่งงานที่ถูกบังคับให้แต่งในสามปีก่อน และไม่ยอมรับในซูหญิ๋งเวย
ไม่นานซูหญิ๋งเวยก็เข้าห้องผ่าตัด เขานอนอยู่บนเตียงผ่าตัดอยู่เงียบๆ หลังจากที่ใจพึ่งจะดับมอดไป มันก็ต้องสงบลงเป็นธรรมดา
พยาบาลเข็นเธอและโล่เฉิงเฉิงเข้าห้องผ่าตัด ลู่หยาวช๋วนยืนอยู่หน้าประตู ใบหน้าดูไม่ออกว่ามีความรู้สึกอย่างไร
พยาบาลคนที่เดินอยู่ท้ายแถว ยืนหนังสือข้อตกลงความเสี่ยงจากการผ่าตัดให้กับเขา และเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “สภาพร่างกายของคุณซูไม่ค่อยปกตินัก การผ่าตัดมีความเสี่ยงมาก ให้คุณคิดใคร่ครวญให้ดีก่อน แล้วค่อยเซ็น”
ซูหญิ๋งเวยอยู่ในห้องผ่าตัด ได้ยินบทสนทนาทุกประโยค กำมือแน่นอย่างไม่รู้ตัว
แต่คำตอบของลู่หยาวช๋วน ยังคงเยือกเย็นเหมือนเดิม “ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่สนใจว่าเธอจะเป็นหรือจะตาย แต่เฉิงเฉิงต้องไม่เป็นอะไร แค่นั้นก็พอ”
ความหวังลึกๆในใจครั้งสุดท้ายของเธอ ก็แตกสลายแล้ว
เธอหลับตาลง รอรับการผ่าตัดอย่างสงบ
หลังจากฉีดยาสลบแล้ว จะต้องรอประมาณหนึ่งนาทียาจึงจะออกฤทธิ์ เธอที่รอให้สลบด้วยอาการสงบ แต่โล่เฉิงเฉิงลุกขึ้นนั่ง เอ่ยขึ้นเสียงต่ำที่ข้างหูเธอ
“ซูหญิ๋งเวย การตายของน้องของเธอ มันแค่เริ่มต้น ต่อมา ฉันยังต้องการแม่ของเธอ พ่อของเธอ ทุกคนต้องตายต่อหน้าจากไปทีละคนทีละคน !”
ซูหญิ๋งเวยลืมตาขึ้นอย่างตกตะลึง รีบคว้าข้อมือของโล่เฉิงเฉิงไว้ “เธอกล้า!”
โล่เฉิงเฉิงยิ้มอย่างมีเลศนัย “นี่คือสิ่งที่เธอต้องชดใช้จากการแย่งผู้ชายของฉันไป! ซูหญิ๋งเวย ฉันต้องการให้ทุกคนในบ้านเธอตายให้หมดเพื่อเป็นการไถ่โทษ ให้เธอต้องชดใช้อย่างสาสม วันเวลานับจากนี้เป็นต้นไป เธอจะต้องอยู่อย่างตายทั้งเป็น”
“ฉันจะฆ่าแก...” ซูหญิ๋งเวยอยากจะพยุงตัวขึ้น แต่จังหวะนั้นยาสลบออกฤทธิ์พอดี ทั้งตัวของเธอนั้นไร้เรี่ยวแรง และสลบไปในวินาทีต่อมา
已经是最新一章了
加载中
