ตอนที่ 12 จะเอาชีวิตคุณ

ต๭นที่ 12 จะเอาชีวิตคุณ คำพูดประโยคนี้ของซูหญิ๋งเวย ทำให้สีหน้าของลู่หยาวช๋วนนิ่งขรึมไปในทันที ทั้งตัวอบอวลไปด้วยไอธาตุอันน่ากลัว จนทำให้เธอรู้สึกตกใจ จนต้องค่อยๆเขยิบถอนหลัง “รังเกียจหรอ” เขาเอ่ยขึ้นพลางขยับเข้าใกล้ อย่างน่ากลัว “ซูหญิ๋งเวย เธอพูดอีกครั้งสิว่า เธอรังเกียจฉัน” ซูหญิ๋งเวยกัดฟันพร้อมกับหยุดฝีเท้า เอ่ยขึ้นอย่างข่มอารมณ์ “ลู่หยาวช๋วน นายคิดจะทำอะไร เราเลิกกันแล้วนะ! อีกอย่าง นายรับปากกับฉัน..” ลู่หยาวช๋วนตะโกนตัดบทเสียงดัง “ต่อให้หย่ากันแล้ว ฉันก็ยังคงทำให้เธอตายได้อย่างง่ายดายเหมือนเดิม! ซูหญิ๋งเวย เธออย่าคิดนะว่าหย่ากันแล้ว เธอจะสามารถหลุดพ้นจากเงื้อมมือฉันได้ “ ซูหญิ๋งเวยจ้องมองเขาตาโต น้ำตาไหลทะลักออกมา “ดังนั้นนายก็เลยทำแบบนี้กับพ่อแม่ฉันอย่างงั้นหรอ ลู่หยาวช๋วน นี่นายยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า!” ลู่หยาวช๋วนขมวดคิ้วงง “พ่อแม่เธออะไรยังไง..” พูดยังไม่จบประโยค ประตูห้องผู้ป่วยที่อยู่ด้านหลังก็ถูกผลักให้เปิดออกมา คุณหมอเดินออกมาจากห้อง ลู่หยาวช๋วนรีบเปลี่ยนความสนใจไปทันที เขาไม่สนใจซูหญิ๋งเวย รับเข้าไปสอบถามอาการของโล่เฉิงเฉิง พอรู้ว่าเธอพ้นขีดอันตรายแล้ว สีหน้าค่อยสบายใจขึ้นมา ซูหญิ๋งเวยหลับตาลง ให้ตัวเองใจเย็นลง จะมาทะเลาะกับลู่หยาวช๋วนไม่ได้ เธอไม่มีสิทธิ์ เธอเอาชนะเขาไม่ได้หรอก อีกอย่างแม่ยังถูกบังคับให้เซ็นหนี้ยอดสามล้าน เธอจะต้องไปอธิบายให้รู้เรื่อง ซูหญิ๋งเวยรออยู่ที่หน้าห้องผู้ป่วยอย่างสงบ ซูหญิ๋งเวยดูแลโล่เฉิงเฉิงอยู่ข้างใน รออยู่ประมาณหนึ่งชั่วโมง เขาจึงออกมา “ฉันจะเตือนเธอเป็นครั้งสุดท้าย” ลู่หยาวช๋วนยืดตัวตรง จ้องเธอและเอ่ยอย่างเยือกเย็น “อย่ามาปรากฏตัวต่อหน้าโล่เฉิงเฉิงให้เธอเห็นอีก ไม่เช่นนั้น ครั้งหน้า ฉันจะไปเอาชีวิตเธอโดยตรง!” ซูหญิ๋งเวยตาแดงก่ำ เอ่ยขึ้นด้วยท่าทีที่สงบ “ลู่หยาวช๋วน ก่อนที่จะเซ็นใบหย่า บ้านและเงินที่นายรับปากไว้กับฉันล่ะ” ลู่หยาวช๋วนคิ้วขมวด “เธอยังรอฉันอยู่ที่นี่ ก็เพราะเรื่องนี้หรอกหรอ” ซูหญิ๋งเวยไม่ตอบ แค่พูดว่า “ตอนนั้นที่ฉันไม่ได้ตอบตกลงว่าจะเลิกกับคุณ ฉันผิดเอง แต่ได้โปรด เห็นแก่ลูกทั้งสี่คนที่แท้งไป ฉันขอสี่ล้าน ฉันได้เงินมาแล้ว และจะรีบไปทันที จากนี้เป็นต้นไปจะไม่กลับมาอีก” แค้นของน้องสาว เธอจะต้องคิดบัญชีอย่างแน่นอน! แต่เธอจะต้องให้พ่อแม่ได้อยู่ในที่ที่ปลอดภัยก่อน ประโยคที่บอกว่าจะไม่กลับมาอีก ... ทำให้ลู่หยาวช๋วนรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ซูหญิ๋งเวย ที่ผ่านมาฉันให้โอกาสเธอตลอด ตอนที่ให้เงินเธอ เธอก็ไม่เอา ต่อให้เธอคุกเข่าอ้อนวอนฉันในตอนนี้ ฉันก็จะไม่มีทางให้เธอแม้แต่แดงเดียว!” ซูหญิ๋งเวยลุกขึ้นทันใด เอ่ยขึ้น “ นายไม่ให้เงินกับฉันก็ได้ แต่หนี้สามล้านที่นายส่งคนไปบังคับให้แม่ฉันเซ็นล่ะ อันนี้นายต้องยกเลิก ไม่เช่นนั้น ฉันจะไปฟ้องนักข่าว เปิดโปงว่าโล่เฉิงเฉิงเข้ามาเป็นมือที่สามของคนอื่น รวมถึงคลิปวิดีโอครั้งสุดท้ายของเรา ฉันจะเอาลงอินเทอร์เน็ตพร้อมๆกัน” ซูหญิ๋งเวยถอนหายใจเฮือกใหญ่ ค่อยพูดต่อ “ฉันก็อยากจะเห็นเหมือนกัน ว่าโล่เฉิงๆจะทนกับสิ่งที่จะมากระทบกระเทือนใจในครั้งนี้ได้หรือไม่!” “ซูหญิ๋งเวย !” ลู่หยาวช๋วนโกรธจัด เขายืนมือมาบีบคอเธออย่างเหี้ยมโหด “เธอเชื่อไหมว่าฉันสามารถฆ่าเธอให้ตายได้ในตอนนี้!” “ต่อให้นายฆ่าฉันแล้ว คลิปวิดีโอเหล่านั้น มันก็ต้องถูกเปิดโปงออกมาอยู่ดี ลู่หยาวช๋วน นายบังคับให้ฉันทำแบบนี้เองนะ!” ลู่หยาวช๋วนเพิ่มแรงบีบแน่นขึ้น จนหน้าของเธอแดงก่ำ แทบจะเปลี่ยนเป็นซีดเผือด “ได้ เธออยากให้ฉันบังคับเธอใช่ไหม งั้นฉันจะให้เธอได้เห็นแผนการของฉัน ซูหญิ๋งเวย สักวันหนึ่งฉันจะทำให้เธอต้องเสียใจ กับประโยคที่เธอพูดออกมาวันนี้” ซูหญิ๋งเวยหายใจติดขัดพูดไม่ได้ เธอรู้สึกราวกับว่าคอจะขาดลงตรงนั้น เธอใกล้จะตายแล้ว สุดท้ายเขาสลัดเธอออกอย่างบ้าคลั่ง “เฉิงเฉิงกำลังพักผ่อนอยู่ ฉันไม่อยากรบกวนเขา รีบไสหัวไปซ่ะ ไม่งั้นฉันจะสั่งให้คนมาโยนเธอออกไปนอกระเบียง” ซูหญิ๋งเวยพยุงกำแพง พยายามลุกขึ้นมาอย่างหมดแรง “ลู่หยาวช๋วน จากนี้คนที่จะเสียใจก็คือนายต่างหาก ตอนที่นายรู้ความจริงแล้วว่าโล่เฉิงเฉิงเป็นคนอย่างไร นายจะต้องเสียใจW พูดจบ เธอก็เดินโซซัดโซเซออกจาโรงพยาบาลไป