บทที่ 30 ไปตายซะ
บ๗ที่ 30 ไปตายซะ
“เวยเวย!”
“ข่ายเจ๋!”
ซ่งหมิงเยี่ยไปมาในห้องนั่งเล่นหลายรอบ ส่งเสียงเรียกทั้งสองนั้นเสียงดังลั่น
ในบ้านไม่เห็นแม้แต่เงาของสองคนนั้น ซ่งหมิงเยี่ยรู้สึกกังวลขึ้นมา
“คุณชายซ่ง คุณหนูเสิ่นโรคหัวใจกำเริบ คุณชายไปส่งเธอที่โรงพยาบาลแล้ว”แม่บ้านอาวุโสบอกกับ