บทที่ 92 ไดอารี่
บ๗ที่ 92 ไดอารี่
ทั้งสองคนมองห้องทำงาน และรู้สึกยากเย็นเหลือเกินที่จะลงมือ
“เธอไปตรงนั้น ฉันหาตรงนี้ มันจะไวขึ้นถ้าเราหากันแบบนี้”
ติณห์เดินไปที่โต๊ะทำงาน เขารู้สึกว่ามันคงจะง่ายกว่าในการหาสิ่งของล้ำค่าในที่แบบนี้
“ที่นี่โดนล็อคเอาไว้” ติณห์เดินมาถึงโต๊ะก็พบว่าถูกล็อคเอาไ