บทที่ 22
บทที่ 22
ในสายตาของลู่อวี่ เถ้าแก่กู้เฟิงเป็นคนที่มีบุคลิกลักณะส่วนตัวที่ดีมาก เหมือนกับว่าเขาไม่เคยปฏิเสธตัวเองมาก่อนเลย ไม่ว่าลู่อวี่จะพูดอะไร กู้เฟิงก็จะเห็นด้วยทั้งหมด ดังนี้ตอนที่ลู่อวี่ขอดอกกุหลายกับกู้เฟิงเขาก็ตอบตกลงเช่นเดียวกัน
“ขอบคุณนะเถ้าแก่กู้ แต่ว่าฉันไม่รีบนะ คุณก็ไม่ต้องรีบวาด