บทที่34
บทที่34
คำพูดนั้นโหดร้ายเกินไป ทำให้ความคิดของลู่อวี่เสียไปหมดในสิบวินาที เขาทั้งคนเกือบตะลึงไปหมด สายตาของเขาหันกลับจากด้านทางย่าเวย มามองใบหน้าของกู้เฟิง เหมือนจะแน่ใจอะไร เขาพูดเบาๆว่า “ครูกู้ ?”
กู้เฟิงมองเข้าไปในดวงตาของลู่อวี่ ในสายตาของเขามีส่งมากมาย เขามีเรื่องหลายอย่างที่อยากจะพูด